جرج فريدمان سياستمدار امريکايي در پيش بيني که در خصوص اوضاع يک صد سال اينده جهان انجام داد تاکيد کرده که اتحاديه اروپا از نقشه سياسي جهان محو مي شود و روسيه اتحاد شوروي را دو باره بر پا مي کند.

به عقيده اين محقق معروف پيروزي يا شکست رهبران سياسي در اينده تاثير چنداني بر مواضع تاريخي کشورها نخواهد داشت و راهبرد توسعه هر کشوري در بطن ان کشور قرار دارد.

وي با استناد به داده هاي جغرافيايي و جمعيتي در خصوص ادامه نقش رهبري جهاني توسط امريکا در قرن بيست و يک ابراز ترديد مي کند و معتقد است روند انتقال قدرت در جهان اغاز شده و در اينده نزديک يکي از بزرگترين تهديدها عليه امريکا يعني تروريسم بين المللي از بين خواهد رفت و افراد معتقد به اصل جهاد که در پس حوادث يازده سپتامبر قرار داشته اند از سال دو هزار و نه مجبور به صرفنظر از اهداف خود در زمينه ايجاد امپراطوري اسلامي در سراسر اروپا و اسيا خواهند شد. اما از سال دو هزارو سي به بعد امريکا با تهديد ديگري يعني کاهش جدي زادو ولد مواجه مي شود و در نتيجه خيل عظيم مهاجرت از امريکاي لاتين به اين کشور سرازير مي شود و در سال دو هزارو نود مهاجران بخش اعظم جمعيت ايالتهاي جنوب غربي را که زماني از مکزيک جدا و جزو امريکا شده اند شهروندان امريکاي لاتين تشکيل خواهند داد.

از نظر اين کارشناس امريکايي طي صد سال اينده اروپا ديگر به مفهوم فعلي ان وجود نخواهد داشت و اتحاديه اروپاي غرق در هرج و مرج به همراه اعتقاداتش در خصوص همکاري همسايگان اروپايي،‌ ايجاد اروپاي واحد و سيستم بين المللي قانونگذاري و نداشتن ارتش دفاعي از بين خواهد رفت. علاوه بر اين المان با انگليس و لهستان وارد جنگ خواهد شد.

فريدمان در خصوص چين چنين اظهار نظر مي کند: در نتيجه کاهش غير قابل اجتناب روند رشد اقتصادي و بروز مجدد تشنج بين مناطق جدايي طلب اين کشور تا سال دو هزارو پنجاه به چند قسمت تقسيم خواهد شد.

سياستمدار امريکايي معتقد است روسيه با قدرت به حيات خود ادامه مي دهد و تا سال دو هزارو پانزده اتحاد شوروي را احيا مي کند و باز هم جنگ سردي را با امريکا اغاز مي کند. اما اين بار با سرعت بيشتري در ان شکست مي خورد و در نتيجه تا سالهاي دو هزار و پنجاه به همراه چين به چندين بخش تفکيک مي شود و کشورهاي ژاپن و ترکيه نقش دفاع از قاره اسيا-اروپا را در برابر امريکايي بر عهده مي گيرند که تا ان زمان ديگر ابر قدرت به شمار نمي رود.

فريدمان با اشاره به اين که ممکن است نظرات وي در حال حاضر غير قابل باور به نظر برسند تاکيد مي کند که ژاپن تا چهل سال ديگر جنگ جهاني جديدي را به راه مي اندازد که البته عمليات نظامي طي ان به جاي زمين در فضا جريان خواهد داشت و در استانه روز شکر گزاري سال دو هزارو پنجاه نظاميان ژاپني به مراکز فرماندهي امريکا در مدار زمين حمله ور خواهند شد.

نويسنده مقاله اين رويداد را پرل هاربر فضايي مي نامد و اطمينان دارد که امريکا برنده اين نبرد خواهد بود اما پاسخ اين سئوال که چه کسي پيروز اصلي عرصه جهاني است تا قرن بيست ودو نامشخص خواهد بود.

تماشاخانه