قهرمانی در رقابتهای دسته فوق سنگین بازیهای آسیایی نشان داد همچنان میتواند یک ستاره در وزنهبرداری ایران و جهان باشد
به گزارش ایسنا، بهداد سلیمی، وزنه برداری که قریب به یک دهه است ستاره بی رقیب دسته فوق سنگین وزنه برداری ایران است، بار دیگر نشان داد همچنان می تواند به این یکه تازی ادامه دهد، اگرچه خودش گویا چنین قصدی ندارد.
سلیمی در همین بازیهای آسیایی اندونزی اگرچه مصدوم بود و از برخی عملکردهای داوری در عرصه بین المللی مغموم، اما با رسیدن به رکورد مجموع 461 کیلوگرم نشان داد مصدوم بودن و مغموم بودن هم خللی در اراده او وارد نکرده است. او اگرچه پس از کسب مدال طلا اعلام کرد از دنیای ورزش قهرمانی خداحافظی کرده، اما باید به او و مدیران ورزش کشور گفت که اکنون به هیچ وجه زمان خداحافظی سلیمی نیست و او همچنان می تواند در این عرصه افتخارآفرینی کند.
اگر به تاریخچه دسته فوق سنگین وزنه برداری دنیا در یک دهه گذشته نگاه کنیم، تنها پنج وزنه بردار در جهان هستند که در مجموع توانسته اند رکوردی بیش از 460 کیلوگرم داشته باشند. تالاخادزه، سلیمی، آلبگوف، اشتاینر و چیگیشف. همین بررسی ساده نشان می دهد رکورد مجموع 461 کیلوگرم به هیچ وجه رکورد کمی نیست، بلکه دومین وزنه بردار سنگین وزن یک دهه گذشته به لحاظ رکوردی محسوب می شود، بنابراین سلیمی هم اکنون همچنان در اوج آمادگی است و نباید شرایط موجود را به رغم تمام زجرهایی که می کشد از دست بدهد.
مجموعه فدراسیون وزنه برداری در یک دهه گذشته، مربیانش و همه مجموعه ورزش کشور سالها تلاش کرده اند تا ستاره ای مانند بهداد سلیمی در عرصه قهرمانی ایران و جهان متولد شود و بماند، پس بنابراین وقتی همچنان این ستاره می تواند در پهنای آسمان کم ستاره ورزش ایران بدرخشد، با کدام استدلال عقلی و فنی و منطقی می توان با خداحافظی او موافقت کرد.
به طور کلی، بهداد اگرچه فشار بسیار زیادی را تحمل می کند، اما به لحاظ فنی به هیچ وجه هنوز وقت خداحافظی او نرسیده است. مدیران ورزش کشور باید دغدغه های او را درک کنند و شرایطی را فراهم آورند تا او مدالی ارزشمند در بازیهای المپیک توکیو برای کشور به ارمغان بیاورد.
محمدرضا آخوندی- عضو کمیسیون رسانه های فدراسیون بین المللی وزنه برداری