عصر ایران؛ کاوه معین‌فر - پس از اعلام اسامي فيلم هاي بخش اصلي جشنواره کن 2018 معلوم شد جعفر پناهي با فيلم "سه رخ" و اصغر فرهادي با فيلم "همه مي‌دانند" در معتبرترین جشنواره سينمايي جهان حضور دارند.

اگر چنين اتفاقي در هر جاي ديگر جهان رخ مي‌داد مديران سينماي آن کشور از خوشحالي در پوست خود نمي‌گنجيدند و شايد اين دستاورد را جشن مي گرفتند، اما مديران ما حتي يک تبريک گفتن ساده را هم دريغ مي دارند، راستي چرا؟

بگذريم ... جعفر پناهي براي چهارمين بار در جشنواره فيلم کن حاضر مي شود، پيش از اين با فيلم "بادکنک سفيد" در بخش دو هفته کارگردانان جايزه دوربين طلايي را گرفته بود وبا فيلم "طلاي سرخ" جايزه ويژه هيات داوران و نوعي نگاه را گرفته بود همچنين اولين نمايش فيلم "اين فيلم نيست" در جشنواره فيلم کن بود.

پناهي تنها فيلم ساز ايرانى است که تقريبا همه فيلم‌هايش در جشنواره هاي الف دنيا نمايش اول داشتند و اگر نخل طلاي امسال را بگيرد تنها فيلمساز در جهان است که جايزه اول بيشتر جشنواره‌هاي برتر دنيا را گرفته است يعني کن، ونيز، برلين و لوکارنو و ...

جوايزي همچون شير طلايي ونيز، خرس طلايى برلين، دوربين طلايى کن، يوزپلنگ طلايى لوکارنو، هوگوى طلايى شيکاگو، خوشه طلايى والادولد، لاله طلايى استانبول، قلب طلايى بوسنى، پرمدئوس طلايى گرجستان، پودوى طلايى شيلى، اسب طلايى دبى از جمله جوايز جعفر پناهي از جشنواره‌هاي مختلف است.

اصغر فرهادي براي سومين بار در جشنواره کن حضور دارد بار اول با فيلم "گذشته" جايزه بهترين بازيگر زن را گرفت و بعد با "فروشنده" جايزه بهترين فيلمنامه و بهترين بازيگر مرد را بدست آورد و امسال با "همه مي دانند" حضور دارد.

فرهادي هم به نوعي ديگر بسياري از جايزه هاي معتبر سينماي دنيا را در کارنامه‌اش دارد: 2 بار اسکار سالهاي 2012 و 2017، خرس طلايي برلين، بهترين فيلمنامه کن، گلدن گلوب 2012 ، سزار 2012، هوگوي طلايي شيکاگو، گئورک طلايي مسکو، زردآلويي طلاي ايروان، آرنا طلايي کرواسي، جايزه اوترا سن‌سباستين و ...

جوايز کسب کرده براي هر کدام از آنها چنان پربار است که اغراق نيست اگر بگوييم بسياري از کشورهاي جهان در حسرت داشتن بخشي از آنها براي کل تاريخ سينماشان هستند.

با نگاهي اجمالي در مي‌يابيم‌ سينماي ايران موفقترين مولفۀ معاصر ايراني در خارج از مرزهاست.

از بحث جوايز گذشته مي توان گفت دو قطب از فيلمسازي سينماي ايران در کن حضور دارد، پناهي بيشتر فيلم‌هايش را با نابازيگر و يا هنرپيشه‌هاي بدور از معناي رايج ستاره‌ها ساخته است و با انواع و اقسام اتفاقات در دوران فيلمسازيش روبرو بوده از توقيف فيلم تا ممنوع الکار شدن، زندان رفتن و ...

از طرف ديگر فرهادي همواره با بازيگران معروف و ستاره کار کرده و به دور از هر نوع حاشيه‌اي سعي در بسط دادن فيلم هايش به خارج از ايران و همکاري با هنرپيشه ها و عوامل بين المللي سينما جهان داشته است.

خيلي از فيلم‌هاي پناهي در داخل کشور اکران عمومي نشده اند ولي تمام فيلم‌هاي فرهادي به نمايش درآمده اند و اتفاقا با استقبال مخاطبان مواجه شده است.

فارغ از ارزش‌گذاري سبک و نوع کار هر کدام از اين دو غول فيلمسازي ايران معاصر، نکته حائز اهميت اين است که براي اولين بار دو فيلمساز از ايران در بخش مسابقه اصلي معتبرترين جشنواره جهان حضور دارند، علی الخصوص وقتی می بینیم چه بزرگانی از سینما امسال فیلمشان را به کن ارائه کرده بودند اما پذیرفته نشدع بود.

اين حضور گوياي ريشه قوي فرهنگ، هنر، تاريخ و تمدن است و هر کدام از آنها هر موفقيتي کسب کند دل ايرانيان شاد مي شود.

در حال حاضر، هیچ نمی خواهم بدانم در پایتخت چه می گذرد؛ نمی خواهم بدانم عاقبت شهردار را برکنار کردند یا خودش 2 بار استعفا داد! نمیخواهم بدانم قیمت دلار چند شده، نمی خواهم بدانم باز ترامپ چه کوفتی توئیت کرده و نمی خواهم بدانم... دلم شادی می خواهد فقط شادی، خوشحالی، غرور و افتخار که تا به همین الان با حضور چشمگیر سینمای ایران در کن 2018 محقق شده است.