این هنرمند که همچنان آرزو دارد خودش تابلوها را به دیوار موزه‌اش نصب کند، ادامه داد: اهداف بزرگی را که برای موزه دارم با توجه به تجربیات ۶۳ ساله‌ام به اجرا درآورم؛ زیرا با شناختی که دارم، مطمئنم شخص دیگری از عهده این کار بر نمی‌آید.

ایران درودی درباره روند ساخت موزه‌اش که شهریورماه سال گذشته همزمان با روز تولدش کلنگ خورد، گفت: متاسفانه ساختمان موزه هنوز شروع نشده است، چرا که قرارداد واگذاری زمین از شهرداری مرکز، به شهرداری منطقه شش که زمین در آن واقع شده، ابلاغ نشده است.

این هنرمند نقاش که با ایسنا گفت‌وگو می‌کرد، ادامه داد: مراسم کلنگ زنی موزه حتی در کوچک‌ترین جزئیات بسیار با شکوه و مجلل انجام شد اما به دلایل زیادی وقفه بسیار طولانی پیش آمده است. بدون شک تغییر و تحولات برای شهری مانند تهران که ۱۳ میلیون جمعیت دارد زمان بر است و مسلما پرونده‌ی من تنها مورد در دست اقدام شهرداری نیست.

او درباره همکاری شهرداری برای ساخت موزه ایران درودی توضیح داد: اگر به کارنامه‌ی فعالیت من در طول ۶۳ سال کار حرفه‌ای نگاهی بیندازید، متوجه می‌شوید که همیشه به عنوان یک ایرانی میهن‌پرست، درصدد اشاعه‌ی فرهنگ و شناساندن هنر معاصر به مردمان سرزمینم بوده و هستم. عشق به میهن و خدمت به هموطنانم، من را از ۴۷ سال پیش تا کنون بر آن داشت که برترین آثارم را نفروخته تا در قالب موزه‌ای در اختیار هموطنانم قرار دهم.

درودی اضافه کرد: این آثار که تعداد آن ۱۹۵ اثر است به صورت محضری به ملت ایران بخشیده شده است. در اوایل سال ۱۳۹۵ آقای قالیباف به منزل من آمد و همان جا دستور واگذاری زمینی از سوی شهرداری جهت احداث موزه را صادر کرد. مراحل اولیه‌ی عقد قرارداد با شهرداری پیش رفت، اما به دلیل تعطیلات نوروز، انتخابات ریاست جمهوری و سپس تغییرات شورای شهر تهران و شهردار، واگذاری زمین معوق ماند.

او بیان کرد: از دو ماه پیش به همت بزرگواران در شورای شهر و دفتر آقای نجفی شهردار تهران، همچنین شهرداری منطقه ۶ پس از یک سال و هفت ماه، پرونده به جریان افتاد و با پیگیری مصرانه شان تا اندازه‌ای امیدوار شدم، خدا کمک کند تا مراحل اخذ مجوز ساختمان نیز به سرعت انجام شود. در این مدت طولانی که هر روز آن برای من یک سال می‌گذرد، به دلیل اضطراب و نگرانی بیش از پنج بار در بیمارستان بستری شدم و سلامتم رو به وخامت است.

درودی در پاسخ به اینکه آیا هزینه ساختمان موزه را شهرداری تامین کرده است؟ به ایسنا گفت: خیر. هزینه ساختمان موزه را از محل فروش خانه‌ی شخصی‌ام در پاریس تامین کرده‌ام. در واقع هست و نیستم را به ملت ایران بخشیده‌ام با این وصف بیش از یک سال و نیم است چشم انتظار تنها حق بهره‌برداری از زمین و صرف بودجه شخصی خود در زمین شهرداری هستم. تصور کنید اگر تامین هزینه آن با ارگان یا نهاد انتفاعی بود، چه اتفاقی می افتاد؟

او درباره اینکه آیا برای مراحل دیگر ساختمان موزه مثل نقشه و طرح موزه اقداماتی شده است؟ بیان کرد: بله. نقشه بسیار زیبای آن را آقای دکتر جهانگیر درویش که لقب معمار یکی از هفت عجایب دنیا در قرن بیستم را به دست آورده، به من هدیه کرده‌ است که در حال حاضر آماده و قابل اجراست. چشم انتظار واگذاری زمین هستم تا کار احداث را به سرعت شروع کنم.

این هنرمند با بیان اینکه برای چگونگی فعالیت‌های موزه در جهت ارتقا هنر و تعاملات بین المللی برنامه ریزی کرده‌ام، گفت: مراحل حفظ و نگهداری اسناد و مدارک موجود با همکاری سازمان میراث فرهنگی در حال اجراست. همچنین کتاب «چشم شنوا» که به چهار زبان ترجمه شده و شامل ۱۰۶ اثر من است، برای ارائه در موزه نیز تجدید چاپ می‌شود.

درودی بیان کرد: فراموش نکنید در ۸۱ سالگی توانایی جسمی‌ام جوابگوی این همه انتظار و نگرانی نیست و تحمل این همه دلهره را ندارد. امیدوارم هر چه زودتر موانع برطرف شود تا بتوانم این موزه را در حیاتم، افتتاح کرده و شخصا به ملت ایران هدیه کنم. از درگاه خداوند متعال درخواست می‌کنم به من مهلت داده و مرا به آرزویم برساند.

تماشاخانه