در برخی زنان، تولید هورمون تخمدان پس از پایان شیمی درمانی بار دیگر از سر گرفته می شود. در زنان دیگر، این اتفاق رخ نمی دهد و یائسگی در سنین جوان‌تر شکل می گیرد.

شیمی درمانی می تواند عوارض جانبی ناخواسته ای به همراه داشته باشد که به تخمدان های یک زن آسیب رسانده و کاهش یا توقف تولید استروژن و پروژسترون را موجب شود. در پزشکی به این شرایط نارسایی تخمدان ناشی از شیمی درمانی (CIOF) گفته می شود. اگر تولید هورمون کاهش یافته یا متوقف شود، زن ممکن است توقف قاعدگی را تجربه کرده یا نظم آنها به هم بریزد. افزون بر این، وی ممکن است نشانه های شبیه یائسگی مانند گرگرفتگی یا خشکی و خارش واژن را تجربه کند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "وری ول"، اگر یک زن در هر ماه دوره قاعدگی را تجربه نکند، تخمک گذاری یا آزاد کردن یک تخمک ماهانه را انجام نمی دهد. از این رو، وی امکان بارداری نداشته و در این دوران نابارور محسوب می شود.

خطر ناباروری

بنابر نتایج مطالعه انجام شده توسط مرکز کنترل سرطان آمریکا، تقریبا دو سوم زنان پس از آغاز شیمی درمانی برای مقابله با سرطان پستان توقف قاعدگی را تجربه می کنند.

آیا باروری باز خواهد گشت؟

در برخی زنان، تولید هورمون تخمدان پس از پایان شیمی درمانی بار دیگر از سر گرفته می شود. در زنان دیگر، این اتفاق رخ نمی دهد و یائسگی در سنین جوان‌تر شکل می گیرد. به خاطر داشته باشید که آغاز دوره های قاعدگی به تنهایی دلیل بر آغاز تخمک گذاری نیست و همچنان ممکن است با دشواری یا ناتوانی در باردار شدن مواجه باشید.

به گفته انجمن سرطان آمریکا، این که یک زن بار دیگر توانایی باروری را باز یابد به عوامل بسیاری بستگی دارد که از جمله مهم‌ترین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

نوع شیمی درمانی مورد استفاده

دوز شیمی درمانی

سن - زنان جوان‌تر از 40 سال نسبت به آنهایی که بیش از 40 سال سن دارند، در معرض خطر کمتری برای نارسایی تخمدان ناشی از شیمی درمانی قرار دارند.

داروهای مخدری که موجب ناباروری می شوند

نوع شیمی درمانی بر شانس یک زن برای تجربه ناباروری تاثیرگذار است. به عنوان مثال، بنابر گزارش انجمن سرطان آمریکا، سیکلوفسفامید (سیتوکسان)، سیس‌پلاتین (پلاتینول) و دوکسوروبیسین (آدریامایسین) احتمال بیشتری دارد به تخمدان ها آسیب وارد کنند. در مقابل، متوترکسات، 5-فلوروراسیل (5-FU)، و وینکریستین خطر کمتری برای تخریب تخمدان ها به همراه دارند.

چه باید کرد؟

با پزشک خود درباره خطر شخصی تجربه ناباروری پیش از انجام شیمی درمانی صحبت کنید. همچنین، اگر بارداری پس از شیمی درمانی را مد نظر قرار داده اید، از پزشک خود درباره این که چه زمانی چنین امکانی وجود دارد، پرسش کنید. به طور معمول، پزشکان انتظاری شش ماهه پس از شیمی درمانی پیش از تلاش برای بارداری را توصیه می کنند.

این ممکن است زمان دشواری برای شما باشد - ابتلا به سرطان پستان در زمان بهار جوانی باروری یا پیش از یائسگی. نسبت به این مساله توجه داشته باشید و خود را به خوبی آماده کنید. قوی باشید و حمایت لازم و مورد نیاز خود را دریافت کنید.