عصر ایران؛ مصطفی داننده- ااا، این آزاده نامداری نیست؟ همون مجری چادری تلویزیون. عکس بی‌حجاب آزاده نامداری را دیدید؟ ندیدید؟ من دارم الان می‌فرستم. بچه‌ها کسی عکس آزاده نامداری نداره بفرسته؟ همون که می‌گن بی‌حجابه.

این جملات برایتان آشنا نیست. سوال‌هایی که در ۲۴ ساعت گذشته فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی را در اختیار گرفته است. از گروه‌های خانوادگی بگیر تا کانال‌های اجتماعی همه و همه درگیر وضعیت آزاده نامداری بودند و البته هنوز هستند.

در این نوشتار نمی‌خواهیم اصلا در مورد آزاده نامداری، حجابش و بی‌حجابیش سخن بگوییم.

همیشه زندگی و حریم خصوصی افراد معروف و مشهور مورد توجه و علاقه مردم عادی و رسانه هاست اما به لحاظ حرفه ای و اخلاقی برای رسانه ها محدودیت های زیادی در این زمینه وجود دارد. شمار متعددی از رسانه ها به دلیل انتشار عکس های خصوصی چهره های معروف مثل سیاستمداران یا هنرمندان، مورد شکایت قرار گرفته اند و مجبور شده اند جریم های سنگینی را بپردازند. البته همیشه میان حریم خصوصی و غیرخصوصی مرز ظریفی وجود دارد که تشخیص آن معمولا به بحث و جدل های زیادی میان کارشناسان رسانه و حقوقی تبدیل می شود.

در همه جای دنیا اصلا خبرنگارانی هستند که به دنبال شکار لحظاتی این چنین هستند گرچه بعد از انتشار کار رسانه منتشر کننده عکس ها به دادگاه و شکایت بکشد. در این میان اما مسئله‌ای که ما نباید از آن به سادگی بگذریم مسئله اخلاق است.

گاهی ما اخلاق را فراموش می‌کنیم. بسیاری از ما از اینکه عکس یکی از اعضای خانواده‌مان در فضای مجازی دست به دست شود عصبانی می‌شویم و غیرتمان به جوش می‌آید. همین ما اما حاضریم عکس فرد مشهوری را دست به دست بچرخانیم و حتی به آنهایی که آن را ندیده‌اند نشان بدهیم.

یادتان هست؛بسیاری از مایی که دم از اخلاق می‌زنیم فیلم منتشر شده از یک بازیگر زن را دیدیم. آن هم زمانی که فضای مجازی قدرتمند نبود. این فیلم از طریق سی‌‍‌دی دست به دست شد و بسیاری در خلوت اتاق و یا در پستویی این فیلم را دیدند و به دست آنهایی که ندیدند رساندند.

با دیدن آن فیلم آبروی آن بازیگر زن رفت و مجبور شد برای ادامه زندگی ترک وطن کند. اگر ما آن فیلم را نمی‌دیدم آن را نمی‌خریدیم شاید زندگی آن بازیگر به گونه دیگری رقم می‌خورد.

بسیاری از ما از همه انتظار داریم. از حکومت، از دولت، از مردم اما وقتی نوبت به خود ما می‌رسد حاضریم اخلاق را قربانی کنیم. دیگر تمام حرف‌هایمان تبدیل به شعار می‌شود و عکس آزاده نامداری را دست به دست می‌چرخانیم.

آزاده نامداری در یک گوشه جهان کاری را انجام داده است؛ خوب یا بد. به این فکر کنید که او قرار است بعد از سفر دوباره در ایران زندگی کند. فرزند و همسر او قرار است در این جامعه نفس بکشند. همین دیدن این عکس و دست به دست کردن آن شاید زندگی این مجری تلویزیون را دچار مشکل کند. خودتان را جای همسر یا خانواده آزاده نامداری بگذارید. با دیدن این عکس‌ها و حرف‌ها چه حسی به شما دست می‌دهد؟

یاد بگیریم زود قضاوت نکنیم. با دیدن یک عکس یا یک فیلم، سریع لباس قضاوت به تن نکنیم و حکم ندهیم. قضاوت نکردن افراد برای زندگی خودمان هم بهتر است. قضاوت نکردن باعث می‌شود زندگی آرام تری داشته باشیم.

باور کنیم این رفتار می‌تواند زندگی بسیاری از آدم‌ها را تحت تاثیر قرار دهد. اتفاقات روز گذشته کشف حجاب اخلاق بود نه آزاده نامداری.