مادرم خورد زمین و جگرم تیر کشید

از غم بال و پرش بال و پرم تیر کشید

چند گامی به عقب آمد و افتاد و شکست

تا سرش خورد به دیوار سرم تیر کشید

______________________________

ای وای مادر

دست به بازوت گرفتی دوباره

ای وای مادر

درد پهلو گرفتی دوباره

ای وای مادر

حالتون باز دوباره وخیمه

ای وای مادر

بی تو حیدر تو این شهر غریبه

______________________________

شد حرمت بیت خدا شکسته

خاکم به سر ، این در چرا شکسته

آل کسا در این سرا چو جمعند

شد حرمت آل کسا شکسته

______________________________

عاقبت از بند غم شد خسته جان فاطمه

پرگرفت از آشیان مرغ روان فاطمه

گر بسوزد عالمى از این مصیبت نى عجب

سوخته یكسر زآتش كین آشیان فاطمه

______________________________

می دهد بال و پر خسته جبریل خبر

پیشِ چشمان علی رفت ز دنیا کوثر

دور می کرد ز دُور و برِ خانه همه را

ماند، یک جمعِ یتیم و تنِ سردِ مادر

______________________________

تب کرده ای دوباره مگر درد میکشی؟!

بانوی خانه ام چقدر درد میکشی

خورده به در سر تو و سردرد میکشی

سرپا نشو اگر که کمردرد میکشی

______________________________

خونه بی تو سکوتش چه دردآوره توکه میدونی

غربت من کنار همین بستره تو که میدونی

بار خونه روی شونه ی مادره تو که میدونی

پاشو ای مادر

گرچه شکستی هنوز گوهر این خونه ای

______________________________

گریان روضه ایم و عزادار فاطمه

عمری اسیر کوچه و بازار فاطمه

جبران لطف مادریش را کجا توان

تا بی نهایتیم بدهکار فاطمه

______________________________

شهر مدینه غصه و غم دارد امشب

حال و هوایی پر ز ماتم دارد امشب

یک یاس پرپر دارد امّا خانه وحی

چشم علی اشک دمادم دارد امشب

______________________________

الهي داد از اين دل داد از اين دل

كنار قبر زهرا كرده منزل

بگو زهرا زجا خيزد ببيند

كه ا شك ديده كردخاك او گل

______________________________

این شمع وقتی رفته سوسو رو به قبله

خورشید می تابد ازاین سو رو به قبله

وقت نماز فاطمه مانده ست عقلم

قبله به او رو کرده یا او رو به قبله؟

______________________________

زهراست چراغ شب ظلمانی حیدر

زهراست طبیب تب طوفانی حیدر

زهراست پریشانِ پریشانی حیدر

زهراست به هر معرکه قربانی حیدر

______________________________

گر نگاهی به ما کند زهرا

دردها را دوا کند زهرا

بر دل وجان ما صفا بخشد

گوشه چشمی به ما کند زهرا

کم مخواه از عطای بسیارش

کآنچه خواهی عطا کند زهرا