حافظه داخلی، حافظه خارجی، کارت حافظه داخلی، کارت حافظه خارجی، حافظه جانبی، حافظه تلفن همراه و... کلماتی است که هنگام بررسی میزان فضای آزاد و فضای اشغال شده در دستگاه‌های اندرویدی مشاهده می‌کنید.

انبارهای هزار نام و نشان

همچنین گاهی هنگام انتقال اطلاعات اپلیکیشن‌ها از حافظه‌ای به حافظه دیگر نیز با عبارت‌های مشابهی برخورد خواهید کرد، اما آیا تفاوت موجود میان این کلمات برای شما واضح و مشخص است؟ آیا می‌دانید در بسیاری از موارد که دستگاه شما خطای کمبود فضای خالی را نمایش می‌دهد دقیقا به کدام حافظه اشاره می‌کند و هنگامی که قصد دارید فضای خالی روی دستگاه را مدیریت کنید دقیقا ‌باید روی کدام فضا تمرکز داشته باشید و خالی بودن کدام حافظه در افزایش سرعت و ثبات عملکرد دستگاه تاثیرگذار است؟

داخلی و خارجی

در حالت کلی دو نوع حافظه در دستگاه‌های اندرویدی وجود دارد که آن را حافظه داخلی (Internal) و خارجی (External) نا‌مگذاری می‌کنند، اما هریک از این حافظه‌ها می‌توانند به چند زیرمجموعه و حافظه دیگر تقسیم شوند که گاهی این تقسیم‌بندی در مورد حافظه داخلی موجب می‌شود کاربران نتوانند انواع آن را از یکدیگر تشخیص دهند، زیرا انتخاب نام‌ها گاهی آن‌قدر مشابه است که تشخیص آن تنها در صورتی ممکن است که شما از حافظه خارجی دستگاه صرف نظر کرده و با تقسیم‌بندی گزینه‌های موجود، انواع حافظه داخلی در دسترس را از یکدیگر متمایز کنید.

نکته: برخی کاربران به اشتباه هرگاه گزینه SD Card را مشاهده می‌کنند گمان می‌کنند منظور از کارت اس‌دی، همان حافظه خارجی است در صورتی‌که ممکن است حافظه داخلی دستگاه اندرویدی از دو بخش مجزای داخلی و کارت اس‌دی تشکیل شده باشد و این کارت اس‌دی با کارت حافظه خارجی شما که به کارت حافظه یا کارت اس‌دی معروف است، تفاوت دارد.

حافظه داخلی ـ سیستمی

چنانچه دستگاهی در مجموع مجهز به هشت گیگابایت حافظه داخلی باشد، ممکن است شش گیگابایت از آن در اختیار شما قرار بگیرد، زیرا بخشی از این حافظه در اختیار سیستم‌عامل و برنامه‌های نصب شده روی آن است. این بخش از حافظه را حافظه سیستمی (System Memory) نامگذاری می‌کنند و رام اصلی به همراه دیگر اطلاعات مورد نیاز برای راه‌اندازی، بوت و عملکرد دستگاه شما روی آن ذخیره شده است. اطلاعات ذخیره شده در این حافظه بجز در موارد خاص (نصب رام جدید و دیگر موارد از این قبیل) توسط کاربر قابل تغییر نخواهد بود. همچنین اطلاعات مربوط به حافظه سیستمی ممکن است توسط سیستم‌عامل قابل مشاهده نباشد و برخی اپلیکیشن‌ها این اطلاعات را در اختیار شما قرار می‌دهند.

حافظه داخلی ـ پنهان

هنگام اجرای سیستم‌عامل و برنامه‌ها، بخشی از اطلاعات پردازش شده در حافظه پنهان (Cache Memory) ذخیره شده و پس از اتمام فعالیت برنامه موردنظر از این حافظه پاک می‌شوند. این حافظه در دستگاه‌های اندرویدی به حافظه کش معروف است و کاربران در حالت عادی نمی توانند جزئیات آن را مشاهده کنند. عملیات ذخیره‌سازی در این حافظه و پاکسازی آن به عهده سیستم‌عامل است، اما کاربران می‌توانند در موارد نیاز با استفاده از گزینه‌های موجود در سیستم‌عامل یا اپلیکیشن‌های مخصوص به این کار حافظه کش را پاکسازی کنند.

حافظه داخلی ـ داخلی

شاید تقسیم‌بندی درنظر گرفته شده برای این حافظه و اختصاص عنوان داخلی (Internal) به آن ابهاماتی را به همراه داشته باشد، اما مهم‌ترین و اصلی‌ترین بخش حافظه که بروز بسیاری از مشکلات مرتبط با کمبود فضای خالی روی دستگاه‌های اندرویدی را با خود به‌همراه دارد، همین حافظه است. در بیشتر موارد دستگاه‌هایی که از هشت یا حتی 16 گیگابایت حافظه داخلی بهره‌مند هستند نیز ممکن است فقط دو گیگابایت حافظه داخلی را پشتیبانی کنند (ظرفیت باقیمانده، حافظه داخلی ـ جانبی است) که از این میزان نیز ممکن است بخشی به حافظه سیستمی و بخشی به حافظه پنهان اختصاص داده شود و همین عامل موجب می‌شود به محض اتمام این فضا، پیغام کمبود فضای حافظه برای کاربر نمایش داده شود.

متاسفانه هنگامی که کاربران با استفاده از گزینه‌های موجود در سیستم‌عامل، اطلاعات بازی‌ها یا برنامه‌های نصب شده روی دستگاه را به حافظه جانبی یا خارجی منتقل می‌کنند نیز بخشی از این اطلاعات به‌عنوان اطلاعات پایه و سیستمی در حافظه داخلی ـ داخلی باقی می‌ماند و همین عامل موجب می‌شود کاربر با داشتن فضای خالی روی حافظه جانبی یا حافظه خارجی، پیام خطای کمبود فضا را مشاهده کند.

حافظه داخلی ـ جانبی

این حافظه همان حافظه در دسترس روی دستگاه‌های اندرویدی است که روی دستگاه‌های مختلف عناوینی همچون حافظه جانبی، حافظه کمکی، کارت اس‌دی و حافظه تلفن همراه به آن اختصاص داده می‌شود. برای مثال چنانچه دستگاه شما به هشت گیگابایت حافظه مجهز باشد، ممکن است شش گیگابایت از آن برای شما قابل دسترس باشد. بخشی از اطلاعات اپلیکیشن‌های نصب شده روی دستگاه شما با انتخاب گزینه Move to SD Move to Phone و ... به این حافظه انتقال داده می‌شود و گاهی نیز ممکن است اپلیکیشن‌ها به‌طور پیش‌فرض روی این حافظه نصب شوند و گزینه‌ای با عنوان Move to SD Card یا Move to External SD برای انتقال آنها به کارت حافظه خارجی در اختیار کاربران قرار گیرد. اما فراموش نکنید در این شرایط نیز اطلاعات پایه مرتبط با هر برنامه در همان حافظه داخلی-داخلی (Internal) دستگاه ذخیره شده ‌است.

حافظه خارجی

این حافظه همان کارت حافظه جانبی است که شما می‌توانید دستگاه خود را به آن مجهز کنید. کارت حافظه جانبی گاهی به همان صورت SD Card نامگذاری می‌شود (که این امر بروز خطا در تشخیص آن از حافظه داخلی- جانبی خود دستگاه را به همراه دارد) و گاهی نیز از عبارت External SD Card برای معرفی آن کمک می‌گیرند.

گاهی حافظه داخلی ـ داخلی دستگاه به گزینه مجزایی همچون حافظه داخلی ـ جانبی تقسیم نمی‌شود و هنگامی که شما انتقال اطلاعات به کارت اس‌دی را اجرا می‌کنید، این اطلاعات روی حافظه خارجی قرار می‌گیرد. همچنین در مواردی نیز گزینه‌ انتقال به کارت اس‌دی در دستگاه وجود دارد که کاربر پس از انتخاب آن و مشاهده اطلاعات ذخیره شده در کارت حافظه خارجی براحتی می‌تواند متوجه شود منظور از کارت اس‌دی، همان حافظه داخلی ـ جانبی بوده یا منظور حافظه خارجی بوده و اطلاعات به این حافظه انتقال داده شده‌ است.

کارت‌های حافظه خارجی با ظرفیت‌ها و کلاس‌های مختلفی در بازار وجود دارند که پیش‌تر آنها را در کلیک کامل معرفی کرده‌ایم. شما می‌توانید این کارت‌ها را باتوجه به اطلاعات فنی ارائه شده برای دستگاه خود تهیه کرده و از داشتن حافظه خارجی روی دستگاه لذت ببرید.

نکته قابل ذکر دیگر این است که برخی کاربران برای مدیریت بهتر حافظه خارجی، همچون هارد‌دیسک‌های رایانه‌های رومیزی اقدام به پارتیشن‌بندی این حافظه می‌کنند. پس در صورتی‌که تمایل داشته باشید شما نیز می‌توانید این کار را انجام دهید و با پارتیشن‌بندی کردن کارت حافظه اطلاعات موردنظرتان را در درایوهای متعدد ذخیره کنید. همچنین گاهی برخی اپلیکیشن‌ها از این پارتیشن‌ها استفاده کرده و به شما اجازه می‌دهند پارتیشن ایجاد شده در کارت حافظه خارجی را به‌عنوان فضایی برای گسترش حافظه داخلی ـ داخلی مورد استفاده قرار دهید.

منبع: جام جم کلیک