بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت در سال 2011 که آلودگی صوتی را «طاعون مدرن» نامید، مدارک محکمی وجود دارد که آلودگی های صوتی محیط اثرات مضر شدیدی بر سلامت عمومی جامعه دارد.

به گزارش ایرنا، با افزایش انواع صدا در محیط های درون و خارج از خانه، افراد بیشتری به دنبال سکوت هستند و در نتیجه آن تدابیری مانند رژیم سکوت 10 دقیقه ای صبحگاهی یا برنامه سکوت 10 روزه شکل گرفته است.

در ادامه چهار پیامد مثبت سکوت برای مغز بررسی شده اند که موجب کاهش استرس و تمرکز بیشتر می شوند.

1- سکوت موجب کاهش استرس و تنش می شود

بر اساس نتایج تحقیقات، آلودگی صوتی، عامل فشارخون بالا و حمله قلبی است و موجب کاهش شنوایی و افت سلامت عمومی بدن می شود. صداهای بلند با تحرک بخش آمیگدال مغز که وظیفه درک احساسات را برعهده دارد، باعث افزایش استرس و تولید هورمون کورتیزول می شوند.

این در حالی است که سکوت دارای آثار مخالف آلودگی صوتی است و تنش را از مغز و بدن دور می کند.

بر اساس تحقیقاتی که در سال 2004 در نشریه Heart منتشر شد، دو دقیقه سکوت بیش از گوش دادن به موسیقی آرامش بخش، موجب از بین رفتن تنش و آرامش می شود.

2- سکوت، توان ذهنی را بازیابی می کند

در زندگی روزمره، دائما اطلاعات حسی به مغز ارسال می شوند و فرآیند تصمیم گیری، حل مشکل و کنترل امور روزمره، بخش عمده ای از مغز را درگیر می کند. با اجرای مکرر این فرآیندها، توجه و توان مغزی ما کاهش می یابد و احتمالا در هنگام تمرکز، حل مساله و ارایه ایده های جدید، با مشکل مواجه می شویم. زمانی که از محرک های صوتی رهایی می یابیم، مغز فرصتی برای بازسازی و بازیابی توان خود به دست می آورد.

3- در سکوت شبکه پیش فرض مغز فعال می شود.

هنگامی که به تمرکز یا مدیتیشن می پردازیم، شبکه پیش فرض مغز فعال می شود. شبکه پیش فرض مغز در واقع شبکه ای از بخش های مختلف مغز است که با یکدیگر تعامل دارند و فعالیت آن ها به شدت با یکدیگر ارتباط دارد. این شبکه زمانی بیشترین فعالیت را دارد که شخص به دنیای خارج توجهی نداشته باشد. این حالت مغزی امکان درک کامل تجارب، همدردی با سایرین، خلاقیت بیشتر و بهبود وضعیت روحی و روانی را فراهم می کند.

4- سکوت امکان بازسازی سلول های مغز را فراهم می کند

بر اساس تحقیقاتی که در سال 2013 روی موش ها انجام گرفت و نتایج آن در نشریه Brain منتشر شد، دو ساعت سکوت روزانه منجر به شکل گیری سلول های جدید در هیپوکامپ می شود. این بخش از مغز مسئولیت یادگیری، حافظه و کنترل احساسات را برعهده دارد.