دانشمندان فعال در دانشگاه نان یانگ در سنگاپور موفق به طراحی سیستمی ویژه و جدید شده‌اند که موجب می‌شود تا بتوان ساختار لمس معقول‌تری را برای دست‌های روباتیک به وجود آورد.

روبات‌ها در دنیای امروزی ما مفاهیم ناشناخته‌ای نیستند و از دیرباز، آینده بشر با صنایع روباتیک به‌صورت گره‌خورده به یکدیگر ترسیم می‌شدند ولی علیرغم تمامی پیشرفت‌های انجام شده در زمینه صنایع روباتیک، هنوز دانشمندان نتوانسته‌اند تا دست‌های روباتیکی را طراحی کنند که قابلیت تنظیم فشار لمس بر اساس جسم لمس شده را داشته باشد.

روبات‌هایی که با لمس کردن اجسام به یادگیری می‌پردازند

برای نمونه بیشتر دست‌های روباتیک ساخته شده در جهان دارای وضعیتی هستند که به آن‌ها اجازه نمی‌دهد تا بتوانند یک جسم را از میان انباره‌ای از اجسام انتخاب کرده و بدون آسیب زدن به سایر اجسام، آن را جدا کند. یا در موردی دیگر، دست‌های روباتیک در لمس اشیاء سفت و محکمی مانند قطعات فلزی و موارد ظریف و شکننده‌ای مانند میوه‌ها به‌صورت یکسان عمل می‌کنند که این امر به معنی درهم‌شکسته شدن ساختار جسم شکننده‌تر خواهد بود.

حال دانشمندان فعال در دانشگاه نان یانگ در سنگاپور موفق به طراحی سیستمی ویژه و جدید شده‌اند که موجب می‌شود تا بتوان ساختار لمس معقول‌تری را برای دست‌های روباتیک به وجود آورد. این سیستم شامل یک حسگر ویژه است که از هر بار لمس اجسام مختلف، اطلاعاتی را به دست آورده و می‌تواند به کمک ذخیره‌سازی این اطلاعات در حافظه خود، به یادگیری نحوه تعامل با هر یک از این اجسام بپردازد.

این حسگر در یک سطح شبیه‌سازی‌ شده‌ای از پوست انسان که به‌صورت انعطاف‌پذیر و نرم طراحی شده است، قرار داده شده تا بتوان آن را بر روی سطوح و بخش‌های مختلف سطح دست روبات قرار داد. به‌این‌ترتیب این دست روباتیک با کمک این پوست مصنوعی می‌تواند پیش از لمس اجسام، آن‌ها را تحلیل کرده و بتواند به‌خوبی اجسام مختلف را با فشار مناسب لمس کند تا جسم مورد نظر آسیب ندیده و در عین‌ حال نیز تماسی با قدرت کافی جهت گرفتن جسم برقرار شود.

منبع: آی تی رسان

تماشاخانه