عصر ایران ؛ جعفر محمدی^* - کتاب نخواندن خیلی از ایرانی ها، مسأله ای نیست که بتوان با آسودگی از کنارش رد شد. اخیراً مطلبی می خواندم درباره رتبه کشورهای جهان در خصوص خشونت. کشورهای اسکاندیناوی کم خشونت ترین کشورهای جهان بودند، ایران در نیمه دوم جدول قرار داشت و در پایان هم نام هایی چون افغانستان و سوریه و عراق آمده بود.

نکته جالب این بود که نسبت معنی داری بین میزان خشونت و میزان مطالعه کتاب در این کشورها وجود داشت: کشورهایی که کمترین خشونت را داشتند، در صدر جوامع کتاب خوان قرار داشتند و کشورهای دارای خشونت بالا، در قعر جدول کتاب خوانی بودند.

چند روز پیش، وقتی در تلویزیون اعضای طالبان را می دیدم که کلاشینکف به دست بر تویوتا سوار شده بودند، با خود گفتم که مثلاً همین مرد میانسال عضو طالبان، آخرین بار کی کتاب خوانده است یا اصلاً کتاب خوانده است؟
همین سؤال را می توان، به تلخی تمام درباره بخش قابل ملاحظه ای از مردم کشور خودمان نیز پرسید و ای بسا از خودمان هم!

به طور جدی، ایمان دارم که اگر فقط همین یک مشکل، یعنی "کتاب نخواندن" ما حل شود، بسیاری از مشکلات نیز در پی آن، حل می شوند. جامعه کتاب خوان، جامعه فرهیخته ای است و جامعه فرهیخته، توانایی بیشتری در حل مشکلات و بهبود اوضاع دارد. اما جامعه ای که اکثریت مردم آن، آخرین کتابی که خوانده اند، مربوط به آخرین امتحان مدرسه یا دانشگاه شان باشد، چه؟!

حل این مشکل (واقعاً مشکل) ، به این سادگی نیست ولی قرار نیست هر کدام از ما که این دغدغه را داریم، فقط غر بزنیم و کاری نکنیم. کمترین کار این است که همدیگر را به خواندن کتاب تشویق کنیم و کار دیگر این است که به همدیگر ، کتاب بدهیم.
من این دومی را مدت هاست که آغاز کرده ام و قصد دارم از این به بعد، کتاب هایی را نیز به کاربران عصرایران هدیه کنم، در حد وسع!

حتماً خرید و اهدای ماهانه 400 - 300 هزار تومان کتاب، نمی تواند صدها هزار کاربر عصر ایران را پوشش دهد ولی کاری است که از دست بر می آید و عجالتاً تا پایان سال با همین دست فرمان جلو می روم تا ببینم چه می شود. شاید دیگرانی هم به این حرکت ملحق شدند.

دریافت کتاب اهدایی، فقط دو شرط اخلاقی دارد: "آن را حتماً بخوانید" و "بعد از خواندن، به دیگری هدیه دهید."
اجازه دهید کتاب ها بچرخند و آدم های بیشتری آنها را بخوانند. اگر هم خواستید، به جای کتابی که هدیه گرفته اید، می توانید کتاب دیگری بخرید و هدیه دهید.

برای شروع، کتاب ارزشمند "چرا ملت ها شکست می خورند؟" را انتخاب کرده ام. این کتاب را "دارون عجم اوغلو" و "جیمز ای.رابینسون" نوشته و محسن میردامادی و محمدحسین نعمیی پور آن را ترجمه کرده اند. انتشارات روزنه هم این کتاب را منتشر کرده است.
بسیاری از اندیشمندان جهان از جمله، برندگان نوبل اقتصاد نیز آن را تحسین و از جمله آثار ماندگار در علم توسعه معرفی کرده اند.

در پشت جلد کتاب، این اثر چنین معرفی شده است:

« "چرا ملت ها شکست می خورند؟" با نگارشی درخشان و دلپذیر به پرسشی پاسخ می دهد که قرن ها متخصصان را درمانده کرده است. چرا برخی کشورها ثروتمند و برخی دیگر فقیرند و به واسطه ثروت و فقر، سلامتی و بیماری غذا و قحطی از یکدیگر مجزا می شوند؟" آیا این امر ناشی از فرهنگ، آب و هوا یا جغرافیا است؟ شاید جهل و غفلت از سیاست های صحیح علت ناکامی است؟ مطلقا خیر. هیچ یک از این عوامل قطعی یا محتوم نیستند.

از این که بگذریم، چگونه توضیح دهیم که چرا بوتسوانا تبدیل به یکی از کشورهایی شده است که سریعترین رشدها را در جهان دارند، در حالی که سایر کشورهای آفریقایی همچون زیمبابوه، کنگو، و سیرالئون در ورطه فقر و خشونت گرفتار آمده اند؟

دارون عجم اوغلو و رابینسون قاطعانه نشان می دهند که این نهادهای اقتصادی و سیاسی ساخته دست بشرند که شالوده موفقیت اقتصادی (یا فقدان آن) را می سازند. عجم اوغلو و رابینسون بر مبنای پانزده سال مطالعه بر روی منابع اصلی به شواهد تاریخی فوق العاده ای از امپراطوری رم، دولت- شهرهای مایا و نیز دوران قرون وسطی، اتحادیه جماهیر شوروی و آفریقا نظم می بخشند تا نظریه اقتصاد سیاسی تازه ای بنا کند که ارتباطی وسیع با پرسش های سترگ امروزین دارد.

"چرا ملت ها شکست می خورند؟" نحوه نگاه و درک شما را نسبت به جهان دگرگون می کند. »

برخی از اظهار نظرها درباره کتاب "چرا ملت ها شکست می خورند؟"

این کتاب 636 صفحه هست و خواندن آن، انگیزه و وقت کافی می خواهد. اگر علاقه مند به مباحث کلان توسعه ای هستید و می خواهید این کتاب را داشته باشید، فرم زیر این صفحه را پر کنید.
قطعاً تعداد کسانی که می خواهند این کتاب را دریافت کنند، بسیار بیشتر از تعداد اندکی است که تهیه اش در توان بوده است (مگر با 400 - 300 هزار تومان چند جلد کتاب 33500 تومانی می شود تهیه کرد؟!) به همین دلیل، ناگزیر از قرعه کشی هستیم.
راستش اولویت هم با ساکنان شهرهای غیر تهران است چرا که متأسفانه خیلی وقت ها، کتاب های خوب به خیلی از شهرستان ها نمی رسد. من این مشکل را سال ها در شهرستان تجربه و لمس کرده ام.
در ضمن نه تنها کتاب به عنوان هدیه تقدیم می شود بلکه هزینه پستی هم دریافت نمی شود.

امیدوارم این حرکت خیلی کوچک ، آغازی باشد بر نهضت خواندن و اهدای کتاب. ما هنوز تا رسیدن به جامعه کتاب خوان، راه بسیاری داریم و هر کدام از ما، اگر ایران را دوست داریم، باید کاری در این باره انجام دهیم، هر چند کوچک ؛ چرا که همین قطره های کوچک به هم می پیوندند و دریای دانایی و پیشرفت را به وجود می آورند.

کتاب بخوانیم و به هم هدیه دهیم ؛ به خاطر خودمان، آینده فرزندان مان و به خاطر ایران.

*سردبیر عصر ایران

فرم هدیه گرفتن کتاب