پشت پرده مبارزه با دوپينگ در ورزش سواركاري ايران

رئیس فدراسیون سوارکاری ایران گفت: با تلاش‌هایی که انجام گرفت، خوشبختانه اسب‌های ایران برای حضور در کشورهای خارجی از قرنطینه خارج شدند.

به گزارش عصرخبر، اسب حیوان نجیبی است که بیش از هر موجود خلق شده با انسان در طول تاریخ بشر همراه و مانوس بوده است.

شاید به همین دلیل باشد که از نظر ارزش مادی و معنوی بسیار مورد توجه است. جدا از جنبه های گوناگونی که اسب در زندگی انسان ها داشته است از نظر ورزشی نیز از ارزش و اعتبار بالایی برخوردار است به صورتی که در سال گذشته مسابقات اسبدوانی در آمریکا از نظر اقتصادی به عنوان یک صنعت، سالانه 25 میلیارد دلار درآمد دارد و 400 هزار فرصت شغلی ایجاد کرده است، در ایران نیز در مناطق مختلف ورزش اسبدوانی و سوارکاری بسیار مورد توجه است.

برگزاری مسابقات مختلف در شهرهای مختلف ترکمن صحرا و حضور بی شمار مردم نشان می دهد که اسب فراتر از یک ورزش و سرمایه ای اجتماعی است.

اما این روی خوب اسبدوانی ایران است؛به دلیل مشکلاتی که در چند سال اخیر این ورزش مفرح و هیجان انگیز داشته است،از نظر رشد کمی و کیفی با مشکلاتی روبه‌رو بوده؛ از ورود اسب های بی کیفیت تا آمیختگی ژنتیکی و مشکلات سخت افزاری و نبود قوانین و آیین نامه و شاید از همه مهم‌تر مساله دوپینگ در اسب و نوع برگزاری مسابقات.

 البته فضای سوارکاری و اسبدوانی در ایران در حال تغییر محسوسی است چه آنکه برای اولین بار تابوی خروج اسب از ایران با برطرف کردن مشکلات قرنطینه ای تا حدود زیادی حل شده است و البته برای رفع کل موانع باید اقداماتی در فدراسیون صورت گیرد که برخی از آنها صورت گرفته و برخی نیز در شرف انجام است.

درباره همه این موارد خبرگزاری فارس با مسعود خلیلی، رئیس فدراسیون سوارکاری و اسبدوانی گفت و گو کرده و او از برنامه های خود در فدراسیون و برطرف کردن برخی از این موضوعات و نگاه جدیدی که به آینده دارد، سخت گفته که در زیر اظهارات وی را می‌خوانیم؛

اسب های وارداتی ساماندهی شده‌اند

پیش از اینکه به فدراسیون سوارکاری بیایم، تصور می کردم تمرکز فعالیت بیش از سایر عوامل بر روی سوارکاران است. در حالی‌که در کنار آن باید به اسب، مالک و سایر عوامل نیز توجه نمود. بر اساس نظام قانون جامع دام پروری کشور، اسب نیز زیر مجموعه وزارت جهاد کشاورزی محسوب می گردد این در حالی بود که اسب در واقع در ورزش موضوعیت می یابد.

فدراسیون در چند موضوع کاملا بی نقش بود؛یکی از آنها واردات اسب است. احساس کردم با توجه به اینکه استفاده ای که از اسب های وارداتی می شود در موضوعات ورزشی است باید یک کار هماهنگ میان فدراسیون و جهاد کشاورزی صورت گیرد.

جلساتی را برگزار کردیم که خوشبختانه دوستان قانع شدند. ورود اسب به کشور مثل چاقوی دو لبه می ماند،اسب خوب وارد شود، نژاد اصیل و با کیفیت وارد کشور می گردد و اگر برخلاف آن اسبی که از جایگاه مناسبی برخوردار نباشد به کشور وارد شود،فاجعه ای در این زمینه رخ داده است.

در کمیته مشترک فدراسیون و وزارت جهاد کشاورزی به دنبال این هستیم که اسب های با اصالت و با نژاد بسیار خوب وارد کشور شود. این کمیته به طور دقیق مدارک اسب های وارداتی را بررسی می کنند،رکوردهای ورزشی و شجره نامه اسب را که در کیفیت آن بسیار موثر است را با دقت زیر نظر دارند.

 در واقع این کمیته که از نمایندگان وزارت جهاد،فدراسیون و مالکین بخش خصوصی هستند، تعیین کننده در واردات اسب می باشند.

خوشحالم که این کمیته توانسته نسبت به گذشته روند ورود نژادهای اصیل را به کشور به سمت ژن بهتر و نژاد اصیل تر هدایت کند.اسبی باید به کشور بیاید که ما نمی توانیم تولید کنیم و ورود آن سبب ارتقا ورزش سوارکاری می شود.

اصالت و تبار اسب سنجش می شود

شاید یکی از مهم‌ترین نکاتی که به  اسب های ورزشی اصالت می بخشد؛ تبارنامه اسب یا هویت نژادی آن است. بر همین اساس ثبت هویت اسب های ورزشی طی نامه ای از سوی وزارت جهاد کشاورزی به فدراسیون سوارکاری واگذار شده است وخوشبختانه معاونت فنی فدراسیون این کار را امروز همانند قبل و با دقت نظر بیشترانجام می دهد؛ از اسب ها نمونه گیری می شود،میکرو چیپ گزاری می شود و نمونه ها برای تست دی ان ای به آزمایشگاه های معتبر دنیا ارسال می گردد.

وقتی جوابش آمد بر اساس داده های آن کتاب تبارنامه نوشته می شود. بعد از آن است که تولید و تکثیر اسب منطبق با کتاب تبارنامه خواهد بود. حدود یک سال است که ما کار را جدی گرفته ایم؛خوشبختانه در مورد اسب عرب ایران مشکلی از نظر کتاب تبار نامه نداریم؛کتاب چهارم و پنجم زیر چاپ است. در ارتباط با اسب تروبرد متاسفانه به دلایل بسیار نتوانسته ایم کتاب تبار نامه این اسب را تنظیم کنیم.

می دانید که اسب تروبرد یکی از اسب های پرجمعیت دنیا و در رشته کورس علاقه مندان بسیاری دارد و از ارزش اقتصادی خوبی نیز برخوردار است. ایران از نظر قوانین بین المللی زیر نظر اتحادیه اسب آسیا است که مرکزیت آن در ژاپن است.

خوشبختانه اتفاق بزرگی در اسبدوانی ایران در حال وقوع است؛خوشحالم این خبر را اعلام کنم که در هفته جاری دو تن از بازرسان ارشد این رشته به تهران می آیند که با کمک آنها کتاب تبارنامه اسب تروبرد نیز نهایی و انتشار یابد.

کتاب تبارنامه گام اول بین المللی شدن اسب های ایران

یکی از مهم‌ترین اتفاقاتی که در مسابقات اسب در هر رشته ای به نوعی می بایست صورت گیرد،در واقع هندی کاپ کردن است. به این معنا که بر اساس اصولی توان و قدرت اسب برای حضور در رده خودش مورد بررسی قرار می گیرد.

 این امر به این دلیل مهم است که هر اسبی در رده ای که قرار دارد در مسابقه شرکت می کند و اسب ها بر اساس توان ژنتیگی خود طبقه بندی می شوند؛ مسابقه پر هیجان تر ،اصولی تر و منطقی تر برگزار می شود و از بروز ناعدالتی می کاهد.

 اولین قدم برای هندی کاپ کردن این است که اسب از نژاد خالص و مشخصی باشد. اسب عرب خالص صرفا در مسابقات اسب عرب و اسب های تروبرد با اسب تروبرد مسابقه می دهند. ممکن است که اسبی درصد کمی آمیختگری با اسب های نژاد دیگر داشته باشد و این مساله توان اسب را می تواند بالا یا پایین بیاورد.

 در دنیا برای مشخص شدن در ابتدا اسب ها را بر اساس شجره نامه مورد توجه قرار می دهند؛ از اسب نمونه گیری می شود و به آزمایشگاه فرستاده می شود، آزمایشگاه می تواند خلوص نژادی اسب را مشخص کند،اینکه تروبرد است و یا آمیختگی دارد.

وقتی این امر مشخص شد، در واقع در کتابی ثبت و محفوظ می ماند و از آن پس هر گونه عملیات برای تولید و تکثیر اسب ها از کتاب تبارنامه ممکن خواهد بود و شناسنامه اسب های تولیدی نیز بر اساس اسب های کتاب تبارنامه صادر می شود. از سوی دیگر مجوز ورود اسب هایتولید ایران به مسابقات بین المللی تنها از کتاب تبارنامه ممکن است.

به دلیل قوانین موجود اگر اسبی در کتاب تبارنامه مشخص نباشد نمی تواند در هیچ مسابقه ای شرکت کند؛در این زمینه هم انتشار کتاب تبار نامه گام اول بین المللی شدن اسب ایران است. تا زمانی که این کتاب چاپ نشده است مالکان اسب تروبرد نمی توانند در مسابقات بین المللی حضور داشته باشند. امیدوارم که با آمدن این هیات که در این هفته صورت می گیرد، این کار نهایی شود.

دو میهمان مهم برای اسبدوانی ایران

در موضوع کتاب تبارنامه ما اقداماتی را انجام دادیم و مکاتباتی را برای نهایی شدن چاپ آن انجام دادیم. اتحادیه آسیایی در این موضوع با ما مکاتباتی را انجام می داد  که من احساس کردم پیشرفتی در روند انتشار کتاب ایجاد نمی کند.

 بر این اساس از آنها خواستم نماینده خود را به تهران بفرستند. خوشبختانه رییس ژاپنی اتحادیه آسیایی این موضوع را پذیرفت؛بر این اساس آقای "ساتیش راما کریسنان" مسئول ثبت تبارنامه اسب های آسیایی از کشور هندوستان هستند که به تهران می آیند تا کار ما را بررسی و تایید کنند تا در مجمع شهریور ماه به تصویب برسد و اجرایی شود. نفر دوم دیگری که خواهند آمد؛یکی از بزرگترین مشاوران اسبدوانی در جهان است.

آقای دکتر "رونالد دیوولز"مشاور اجرایی تبارنامه در اتحادیه جهانی اسبدوانی از کشور فرانسه و از همه مهمتر عنصری موثر در موضوع قرنطینه است که حرف اول و آخر را در این زمینه می زنند. این دو کارشناس در اواخر این هفته به تهران می آیند و از امکانات ایران بازدید می کنند.

ثبت اسب‌های بومی ایران

در نژادهای دیگر ایرانی مثل اسب کرد،ترکمن،کاسپین و دره شوری نیز به دنبال کتاب تبار نامه هستیم. اسب ترکمن پاسخ نمونه های آزمایشگاهی اش آماده است و کتاب تبارنامه اش در حال نهایی شدن است.

نمونه های اسب کرد گرفته شده به آزمایشگاه رفته اند و در این راه کردستان عراق نیز از ما درخواست کرده که با آنها همکاری کنیم.از اسب کاسپین نمونه برداری شده و امیدوارم کتاب تبارنامه اش تدوین و در همایشی که در شهریور ماه برگزار می شود رونمایی شود و اسب دره شوری نیز در حال بررسی و نمونه گیری است. امیدوارم این 4 نژاد اسب ایرانی نیز به عنوان نژادهای خالص ایرانی به ثبت برسند و به دنیا معرفی کنیم.

تابو شکنی اسب پرش ایرانی

وقتی به فدراسیون آمدم احساس می کردم که فاصله ما با دنیا در رشته پرش زیاد است این در حالی بود که فاصله سوارکاران ما با دنیا زیاد نیست. ما برای برطرف کردن این مساله چند کار کردیم؛ کمیته واردات اسب ما برای ورود اسب های با کیفیت پرش به کشور سخت گیری کرد، مسابقات زیادی را برگزار می کنیم، جایزه ها را زیاد کرده ایم؛نتیجه این شد که سطح مسابقات رفته رفته بالا رفت. کمتر مسابقه ای در تهران و در استان ها است که ارتفاع موانع 135 سانتی متر باشد.

مبدا امتیاز دهی به سوارکاران پرش ما از 135 سانتی به بالا شده است. در مسابقات قهرمانی کشور امیدوارم هستیم که ارتفاع موانع در پارکور 150 سانتی متر باشد که به مسابقات بین المللی هم نزدیک است.

برای اولین بار بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بود که در سالی که گذشت اسب ایرانی از کشور بدون قرنطینه خارج شد و در مسابقات قطر شرکت کرد،امسال هم در مسابقات قطر و ابوظبی دوباره شرکت می کنیم ضمنا امسال برای اولین بار میزبان مسابقات بین المللی در رشته پرش بودیم. یک دوره مسابقه دو ستاره دیگر نیز در مهرماه در تهران خواهیم داشت که سوارکارانی از آلمان و ایرلند تاکنون در این مسابقات ثبت نام کرده اند.

این کارها تابوی عدم حضور سوارکاران و  اسب هایی از ایران در مسابقات CSI دو ستاره بین المللی را شکست و این یکی از بزرگ‌ترین اتفاقات این رشته ورزشی در ایران است.

در مسابقات تهران ما باید حداقل از 150 هزار تا 250 هزار فرانک سوئیس و یا معادل آن جایزه بدهیم که رقم قابل ملاحظه ای است اما برای پیشرفت در این زمینه باید کار کنیم و طبق قوانین بین المللی عمل کنیم. حسن خوبی که این مسابقات برای ما دارد این است که سوارکاران ایرانی در رنکنیگ جهانی و آسیایی امتیازشان ثبت می شود.

الان که با شما صحبت می کنم دوتن از خانم های نوجوان ما در مسابقات آلمان که می دانید مهد مسابقات پرش با اسب است حضور دارند. این برای اولین بار رخ داده و می تواند منشاء خوبی برای این رشته ورزشی باشد.

خروج اسب از کشور بدون قرنطینه

یک اتفاق مهم در زمینه خروج اسب از کشور رخ داده است که برای ما بسیار مفید است. دو سال پیش طی تفاهمی میان فدراسیون جهانی اسب و سازمان بهداشت جهانی دام صورت گرفت که بر اساس آن سازمان دامپزشکی ایران می بایست برای دوسال  اقداماتی را صورت می داد که انتقال اسب به خارج از کشور تسهیل شود.

ما در فدراسیون البته راه دیگری را نیز در پیش گرفتیم،در تفاهمی با مسئولان قطری از آنها دعوت کردیم به تهران بیایند و بازدیدهایی را انجام دادند،نمونه گیری کردند و به آرمایشگاه های رفرنس دنیا فرستادند ،خوشبختانه اسب های ما مشکلی نداشت و در یک اقدام مهم اسب های ایرانی بدون قرنطینه به قطر اعزام شدند. این اتفاق امسال هم رخ خواهد داد.

قطر یکی از کشورهای سرمایه گزار جدی در زمینه اسب است، پس از مدت کوتاهی حضور در قطر اسب های ایرانی می توانند  به همه جای دنیا اعزام شوند. در واقع اسب ایران از بن بست قرنطینه خارج شد و امیدوارم تنها قطر مبدا و مقصد اسب ما نباشد و خودمان بتوانیم اسب های‌مان را به همه دنیا صادر کنیم. همچنین طبق روال سال گذشته سوارکاران ایرانی در مسابقات آذربایجان هم شرکت کرده اند و امسال هم مجددا اعزام خواهند شد.

وقتی اسبدوانی ایران به بی راهه می رفت

قلب تپنده ورزش های مرتبط با اسب، اسبدوانی است، این رشته خوب از نظر مالی بسیار درآمدزاست و از هیجان بالایی هم برخوردار است. در رشته کورس صرف نظر از  تمام خوبی ها و بدی هایش ، مشکلاتی وجود دارد که در یک نتیجه گیری کلی می توانیم بگوییم که پس نرفته ایم  ولی آن چیزی که باید اتفاق می افتاد هم رخ نداده است.

 برای پیشرفت اسبدوانی چند کار باید می کردیم؛یکی موضوع تبارنامه و اصلاح نژادی اسب ها بود که گفتم؛ ضمنا کمیته ای در حال تدوین آیین نامه ای جدید هستند. در این زمینه یک اتفاق بدی که در چند سال اخیر وارد اسبدوانی ایران شد،این بود که اسب های دوخون وارد اسبدوانی شده است توجیهات این مساله غیر فنی و به نوعی رفع مساله اجتماعی است.

این گروه می گویند به دلیل اینکه عده ای از نظر مالی امکانات کمی دارند،اجازه دهید اسب دوخون نگه داری کنند. این در حالی است که در هیچ کجای دنیا،اسب آمیخته وجود ندارد.فدراسیون در این زمینه اقداماتی را انجام داد، در ابتدا ما طی مهلتی اعلام کردیم که دیگر اسب دوخون تکثیر نخواهد شد و ما به تولیدات آنها شناسنامه نخواهیم داد. این کار باعث می شود که رفته رفته اسب دوخون کمتر و کمتر شود.

مجموعه های سوارکاری حق فدراسیون است

یکی دیگر از مشکلاتی که ما داریم این است که متاسفانه با اینکه فدراسیون متولی کلیه مسابقات سوارکاری و اسبدوانی در کشور است اما هیچ میدان اسبدوانی و سوارکاری را در اختیار خود ندارد.  در این زمینه اقداماتی را در وزارت ورزش انجام می دهیم.

گاهی  وقت هاست که یک مجموعه ورزشی چند کاربری است،مثل استادیوم معروف به 12 هزار نفری که در آن فوتسال ،والیبال و کشتی نیز برگزار می شود اما واقعا من نمی دانم مجموعه ای صرفا برای اسبدوانی است به چه درد دیگر رشته های ورزشی می خورد که به فدراسیون سوارکاری و اسبدوانی که متولی خاص این رشته ورزشی است واگذار نمی شود؟چه توجیهی می تواند داشته باشد؟ این یک سوال مهم است.

 بر طبق اساسنامه فدراسیون تنها نهادی که می تواند مسابقات اسبدوانی را برگزار کند،فدراسیون است.همانطور که گفتم خوشبختانه چند جلسه با محمود گودرزی وزیر ورزش در این زمینه داشتیم. وی کمیته ای را مامور کردند که در شورای معاونین این مساله را مورد بررسی قرار دهند.

در این زمینه مشکلاتی نیز وجود دارد متاسفانه مجموعه های سوارکاری ایران در آستانه تخریب قرار گرفته،مشکلات عدیده ای از نظر امکانات و سخت افزار دارند. در همه جای دنیا مجموعه های سوارکاری از مفرح ترین اماکن ورزشی دنیاست اما در کشور ما به قدری مجموعه ورزشی ها در آستانه فروپاشی است که حتی مالکان اسب که از سرمایه گزاران این رشته هستند رغبت نمی کنند در مجموعه سوارکاری نوروزآباد حضور داشته باشند.

وقتی متولی نباشد،در این زمینه سرمایه گزار رغبتی به حضور برای بازسازی و مرمت ندارد. مجموعه سوارکاری گنبد امروز همانی است که 50 سال پیش بوده است. فدراسیون اگر متولی این امر شود با توجه به ابزارها و برنامه هایی که دارد قطعا این مجموعه ها را سامان می دهد چه آنکه مالکان اسب با سرمایه شخصی خود اسب گران قیمت‌شان را در اختیار دارند و حاضرند که با انجام هزینه هایی محیطی بهتر و امن تر برای اسب های خودشان ایجادکنند/وزیر محترم ورزش و جوانان دستوراتی داده است و کمیته ای در این زمینه تشکیل شده که امیدوارم این مشکل به زودی حل شود .

ماجرا مثل شخصی می ماند که هواپیمای خوبی خریده اما برای نشاندن آن باند و امکانات جانبی ندارد و یا اینکه در اختیارش نیست. به من می گویند که در مجموعه نوروزآباد تهران 4 هفته کورس بگذاریم اما مگر می شود در مجموعه ای که امکانات نامناسبی دارد مثلا در گرمای 45 درجه مسابقه گذاشت؟ می خواهیم مسابقه را شب برگزار کنیم، می بینیم نور نداریم!300 میلیون تومان باید هزینه کنیم.

آیا این پول را شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی می دهد؟ آیا برای بهتر شدن این مجموعه سرمایه گذاری می کند؟ من اعتقاد دارم که این شرکت نباید این کار را انجام دهد کند باید آن را برای مدت مشخصی مثلا 15 سال به فدراسیون واگذار کند ما به عنوان فدراسیون سرمایه گزاران ایرانی و حتی خارجی را به این کار جذب می کنیم و مجموعه ها را تحت نظارت شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی درست می کنیم.

ضرورت تغییر ساختار برگزاری مسابقات اسبدوانی

 بعد از اینکه ساختار فیزکی و سخت افزاری را تغییر دادیم می بایست ،ساختارهای مدیرتی خودمان را نیز در اسبدوانی تغییر دهیم.در دنیای اسبدوانی بحثی وجود دارد به نام «جاکی کلاب» بر این اساس مالکین اسبدوانی شرکت یا مجموعه ای را تاسیس می کنند و با برنامه و قانون مدیریت برگزاری مسابقات اسبدوانی را در همه زمینه ها در اختیار دارند.

 فدراسیون این کار را در پیش گرفت و تدوین اساسنامه و ثبت شرکتی را تحت عنوان شرکت اسبدوانی ایران به انجام رساند. این شرکت زیر نظر فدراسیون نیست و ما در آنجا تنها 5 درصد سهام داریم؛ مخصوصا هم سهم فدراسیون را در این شرکت کم دیدیم چون که می خواستیم خود اسب داران متولی امور باشند.

چندین بار آگهی دعوت داده ایم و تاکنون حدود 70 نفری اعلام آمادگی کرده اند و دوباره در سایت فدراسیون اعلام کردیم که علاقمندان برای شرکت ثبت نام کنند. به هر حال ما در شهریور ماه باید اولین جلسه مجمع عمومی را برگزار کنیم؛شرکت اسبدوانی ایران در واقع رفته رفته امور مسابقات را در اختیار می گیرد.

اگرفدراسیون مجموعه های ورزشی گنبد و نوروزآباد را در اختیار بگیرد برای سرمایه‌گزاری و برگزاری مسابقات به این شرکت می دهد؛ واگذاری مجموعه ها به فدراسیون،در اختیارگذاشتن آن به این شرکت و سرمایه گزاری معقول این شرکت راه نجات اسبدوانی ایران است.

امروز اسبدوانی در بهترین حالت خود است،فضا به صورتی است که بسیاری از  مالکان می خواهند مشکلاتی که بخشی از آن را بازگو کردم برطرف کنند و بنده را نیز در این راه همراه خود می بینند؛معتقدم در شرایط کنونی که همراهی و همدلی وجود دارد بهترین زمان برای تغییر ساختار فیزکی و فنی برگزاری مسابقات اسبدوانی است..

مبارزه با دوپینگ با استقلال کامل

برای مبارزه با دوپینگ در  فدراسیون اقدامات بسیار مثبتی را در پیش گرفته ایم. در این موضوع در اسبدوانی برخی ماجراها از گذشته وجود داشته است که ما سعی کردیم که آن را اصلاح کنیم،بر همین مبنا ما کمیته ای را منصوب کردیم که جالب است بدانید برای اولین بار بعد از چند دهه در حال تدوین آیین نامه روش اخذ نمونه گیری دوپینگ است.

جالب است بدانید که هیچ ساز و کاری برای نمونه گیری،کدکردن آن و ارسال به آزمایشگاه های خارج از کشور و پاسخ گیری برابر با استاندارهای بین المللی وجود نداشت. این خودش در بهترین حالت باعث سوءتفاهم می شد.

 بالاخره وقتی آیین نامه ای وجود ندارد ،می توان تفسیرهای متفاوت از آن کرد. برای اولین بار در این فدراسیون چند صد وسیله تخصصی اخذ دوپینگ به صورت استاندار و مورد تایید فدراسیون جهانی تهیه شد. دومین نکته استقلال کمیته مبارزه با دوپینگ است.

 من در این موضوع نمی خواهم برخی از موضوعات را باز کنم اما در زمینه استقلال به صورت جدی عمل کرده ایم به صورتی که کمیته در بسیاری از امور خود مستقل است و زیر نظر هیج مجموعه ای نیست.

سومین نکته اینکه انتقال نمونه ها به آزمایشگاه ها هیچ ارتباطی به معاونت اسبدوانی یا دبیر فدراسیون در پرش ندارد. به طور کلی کمیته مبارزه با دوپینگ از نظر مالی و اداری مستقل است.

آزمایشگاه های خطا کار را تغییر دادیم

اما این همه اقدامات ما در مبارزه با دوپینگ نیست. به هر حال ارزیابی آزمایشگاه هایی که در موضوع مبارزه با دوپینگ اسب ها شرکت دارند یک امر بدیهی است. از نظر نهادهای جهانی مرتبط با اسب چند آزمایشگاه به عنوان آزمایشگاه مرجع مورد نظر است.

تعداد این آزمایشگاه ها 5 عدد است که بقیه آزمایشگاه ها زیر این 5 آزمایشگاه کار می کنند.وقتی آمدم، نمونه ها را به آزمایشگاهی در ترکیه می فرستادیم. یک روز به دوستان در فدراسیون گفتم برای ارزیابی،نمونه ای را به عمد آلوده کنیم و به ترکیه بفرستیم،جالب اینجاست که پاسخ آنها منفی بود.

فهمیدیم که این آزمایشگاه دقت لازم را به خرج نمی دهند. سریع آزمایشگاه را تغییر دادیم. گزینه بعدی آزمایشگاهی در دوبی بود. به دلیل مسافت و سرعت پاسخ دهی گزینه مناسبی بود اما در روند کار متوجه شدیم که در برخی موارد از دقت لازم برخوردار نیست.

بعد از آن در آسیا گزینه های دیگری هم یافتیم، با آزمایشگاهی در هنگ کنگ و جنوب شرق آسیا که با توجه به اینکه بحث شرط بندی و رد و بدل شدن مبالغ زیاد در آنجا وسواس زیادی وجود دارد، وارد مذاکره شدیم به دلیل مسائلی که گفتم تنوع آزمایشگاهی آن زیاد بود و از نظر هزینه ها نجومی و بسیار وقت گیر.

با یکی از این 5 آزمایشگاه مرجع فدراسیون جهانی در آلمان  وارد مذاکره شدیم. این آزمایشگاه گفت نمونه های شما زیاد است و برای ما سخت است و ظرفیتش را نداریم. که از پس درخواست شما برآییم. این مساله باعث خوشحالی است که آزمایشگاهی واقعیت را می گوید و نشان می دهد که به قول معروف کارش حجت دارد.

 پس از آن بود که یکی دیگر از این آزمایشگاه های مرجع در فرانسه با شرایطی و اصلاحاتی در پکیج آزمایشگاهی نمونه های ما را پذیرفت. قیمت هر نمونه در مجموع چیزی بیش از 240 یورو می شود. این خودش می تواند یک مرحله جدی برای مبارزه با دوپینگ شود؛ اولین کار ما پیش گیری است. بنده به همه اعلام کرده ام که این کار را می کنیم ، نمونه ها به صورت استاندار به آزمایشگاهی مرجع در فرانسه می رود و ممکن است تا کنون از دارویی استفاده می کردید که فکر می کردید در آزمایشگاه مثبت نمی باشد اما در این آزمایشگاه نمونه اش مثبت شود.

در واقع هشدار می دهیم که این کار را انجام می دهیم تا به سمتی برویم که هیچ اسبی را دوپینگ نکنند. من متاسفم هستم که در گذشته اقداماتی صورت می گرفت که به صنعت اسب نه تنها کمکی نمی کند بلکه باعث ویرانی آن هم می شد.

 به هر حال ما مسابقه برگزار می کنیم،جایزه می دهیم و این خیلی بد است که اسبی به صورت غیر متعارف برنده شود و واقعا این امر باعث پیشرفت نیست بلکه باعث ویرانی و پسرفت اسب خواهد بود. نمی خواهم نمونه هایی را بیان کنم.

فدراسیون به صورت جدی در حال مبارزه است و با جدیت اقدامات خود را انجام می دهیم و تمامی مسابقات و حتی در جشنواره های زیبایی نمونه گیری انجام می دهیم و به آزمایشگاه های بسیار معتبر دنیا اعزام خواهد کرد.

البته لازم به ذکر است اشاره کنم که آمار دوپینگ اسب‌ها با ابتدای سال قبل تفاوت بسیار معنی داری دارد و تقریبا یک سوم شده است که اینها خود حکایت از عزم جدی فدراسیون برای مبارزه با استفاده از داروهای ممنوعه است.