درمان های غیرمعمول برای دردهای معمول

«طبیعت، بهترین منبع شفای بیماری هاست». این جمله را شاید بشود شاه کلید انواع و اقسام درمان های غیرمعمول به حساب آورد.

معمولا عادت کرده ایم تا اسم درمان می آید، یاد قرص و آمپول و شربت بیفتیم. حتی این روزها با ورود فناوری های پیشرفته به نظام درمان، کار به جایی کشیده است که مداوا بدون آزمایش های تشخیصی و عکسبرداری های پیچیده پزشکی، چندان برایمان قابل هضم نیست.

مثلا اگر به پزشک مراجعه کنیم و پزشک هیچ دارو و آزمایشی تجویز نکند و فقط به ما بگوید با دو روز استراحت مطلق در منزل بهبود پیدا می کنیم، خیلی هایمان این نوع درمان را قبول نمی کنیم و با خودمان می گوییم باید حتما به یک پزشک دیگر مراجعه کنیم.

اینها تصورات رایجی است که امروزه در نظام درمان جا افتاده است که البته با شدت کم و زیاد هم این دیدگاه در بیشتر کشورها رواج دارد.

اما از آن سو، طبیبانی هم هستند که بدون بهره گیری از شیوه های رایج پزشکی، به روش های درمانی ای متوسل می شوند که برای خیلی از ما عجیب و باورنکردنی است.

این شیوه های درمانی با کلیشه های ذهنی ما سازگار نیست، بنابراین چندان آن را منطقی نمی دانیم، اما واقعیت این است که اگر بخواهیم بدون تعصب و قضاوت به درمان های غیرمعمول نگاه کنیم، تجربه ثابت کرده است گاه این درمان ها توانسته است حال بیماری را بهتر کند و گاهی هم به بدتر شدن حال بیمار ختم شده است.

در اینجا نکته مهم این است چه کسی با توسل به شیوه های غیرمعمول به کار درمان می پردازد؟ چرا که نتیجه کار به این بستگی دارد که آیا آن فرد طبیب ـ که از شیوه های غیررایج درمانی استفاده می کند ـ علم و تجربه این کار را دارد یا خیر؟

آیا آن طبیب از علم بالین سر درمی آورد یا این که به نیتی دیگر به درمان های غیرمعمول بیماران روی آورده است؟

زهر این زنبورها شفاست

زنبور درمانی را می شود یکی از عجیب ترین روش های درمانی به حساب آورد که گذشته ای طولانی دارد. در این روش از عسل و نیش زنبور برای درمان بیماران استفاده می شود. این درمان در مصر، یونان، چین و بسیاری از کشورهای دیگر هم سابقه دارد.

روح الله ارجمندی، ساکن نجف آباد اصفهان به گفته خودش، 50 سال است زنبوردرمانی می کند.

او در گفت وگو با جام جم مدعی است زنبوردرمانی می تواند بسیاری از بیماری ها، حتی ام اس و سرطان را هم شفا دهد؛ البته ارجمندی می گوید نتیجه گرفتن از این درمان به عوامل زیادی مثل ژنتیک و تجربه درمانگر ارتباط دارد.

به اعتقاد این درمانگر، فردی که زنبوردرمانی انجام می دهد مثل راننده ماهری است که فرد را به مقصد می رساند؛ اما اگر مهارت نداشته باشد، هم خودش و هم دیگران را به خطر می اندازد.

سلامت روحی بیمار و سیگاری نبودن فرد هم عوامل دیگری است که به گفته این درمانگر، روی نتیجه کار زنبور درمانی تاثیر مثبت یا منفی می گذارد.

زالو درمانی، مکیدن درد بیمار

آنها که زالودرمانی می کنند، معتقدند خیلی از بیماری ها به دلیل عدم خون رسانی مناسب به بخش های مختلف بدن است؛ اما زالوها می توانند با مکیدن خون بیمار و باز کردن عروق، آن ناحیه آسیب دیده از بدن را ترمیم کنند.

حسن محمدی در کار زالودرمانی است. او خودش تولیدکننده زالو است و به جام جم توضیح می دهد: این طور نیست که در زالودرمانی از هر زالویی استفاده بشود، بلکه ما فقط نوع خاصی از زالوهای پزشکی را پرورش می دهیم که در زالودرمانی استفاده می شود.

رنگ زالوهای درمانی، ترکیبی از رنگ های سیاه و قهوه ای است و عرض آن به یک سانتی متر می رسد.

محمدی تاکید دارد بیماری های پوستی، درد زانو و کمردرد با کمک زالودرمانی بخوبی مداوا می شود.

آرتروز و اختلال گردش خون هم از دیگر بیماری هایی است که به اعتقاد این گروه از درمانگران می شود آنها را با زالودرمانی مداوا کرد.

از ماهی درمانی تا درمان با کمک سنگ و رایحه

در ایران بیشتر به نام دکتر فیش معروف شده است؛ روشی که در آن از ماهی ها برای کاهش استرس و از میان بردن بیماری های پوستی استفاده می شود.

در این روش، بیمار را در حوضچه ای کوچک یا بزرگ قرار می دهند و بعد از آن ماهی ها به دور پاها یا بدن بیمار حلقه می زنند. گفته می شود این ماهی ها کک و مک پوست، زبری کف پا و برخی باکتری های پوستی را از بدن بیمار پاک می کنند و او مداوا می شود. این درمان باید دست کم یک ماه ادامه داشته باشد و در بسیاری از کشورها ـ حتی کشورهای توسعه یافته ـ نیز رواج دارد.

نوع دیگری از درمان های غیرمتداول، استفاده از سنگ های مختلف برای شفای بیماری هاست. در این روش ادعا می شود هر سنگ خاصیتی دارد که می تواند بیمار را از شر یک بیماری خلاص کند؛ مثلا از سنگی به نام سنگ خون برای بندآوردن خونریزی یا درمان افسردگی استفاده می کنند.

رایحه درمانی هم چیزی شبیه سنگ درمانی است. در این روش هم می گویند برخی رایحه ها و بوی بعضی روغن ها می تواند بیماری های مختلفی را درمان کند؛ مثلا یاسمن، اطلسی، شمعدانی و هل ازجمله معروف ترین گیاهانی هستند که اغلب ما با نام آنها آشنا هستیم، اما رایحه درمان ها معتقدند رایحه همین گیاهان معروف هم می تواند خاصیت درمانی زیادی داشته باشد.

در آب درمانی هم ادعا می شود خوردن آب زیاد، باعث رفع برخی امراض می شود که البته این ادعا را علم روز پزشکی رد کرده است. اینها روش های درمانی عجیب و غیرمعمولی است که در گوشه و کنار کشور ما هم دیده می شود؛ اما برخی روش های عجیب درمانی هم در دنیا وجود دارد که البته جایگاه چندانی در داخل ندارد و شاید حتی خیلی از مردم ما هم اسم آن را نشنیده باشند.

مثلا ماساژ با مار، دلفین درمانی، بلعیدن ماهی خام، لاک پشت درمانی، گردودرمانی، شن درمانی و حتی عقرب درمانی با کمک عقرب های مرده در چین، روش های غیرمتداول درمانی است که در برخی کشورها ـ بخصوص در هند ـ طرفداران زیادی دارد.

آیا به درمان های غیرمعمول اعتماد کنیم؟

آگاهی از این روش های عجیب و غریب درمان، شاید خیلی ها را وسوسه کند برای یک بار هم که شده، این درمان ها را تجربه کنند.

دکتر اکبر کتابی، پزشک و متخصص طب سنتی می گوید: شکی نیست روش هایی مثل زالودرمانی یا زنبوردرمانی این قابلیت را دارد که برخی بیماری ها را از بین ببرد. فقط نکته مهم اینجاست که برای بهره گرفتن از این روش ها نمی شود به هر کسی اعتماد کرد.

کتابی تاکید دارد درمانگری که از این روش ها استفاده می کند باید شناخت بالایی از علم بالین و به مباحث عروق و آناتومی بدن تسلط داشته باشد. به گفته او مثلا برای همین زالودرمانی، 280 نقطه در بدن وجود دارد که مستعد زالودرمانی است؛ اما اگر درمانگر این نقاط را نشناسد و به اصطلاح ما پزشکان، بدن را مثل کوزه ای ببیند که نقاط مختلف بدن برایش فرقی نداشته باشد، این کار می تواند سلامت بیمار را به طور جدی تهدید کند.

او توضیح می دهد مثلا بیمار مبتلا به هموفیلی به هیچ وجه نباید از زالودرمانی استفاده کند، زیرا این کار می تواند به مرگ بیمار ختم شود. حال اگر درمانگر همین نکته را نداند و همه بیماران برایش یکسان باشند، همین ندانستن می تواند بیمار را به کام مرگ بکشاند.

نکته دیگری که این پزشک به آن اشاره دارد، بحث بهداشتی بودن محیط درمان است. به اعتقاد او، هر نوع درمان غیرمعمول مثل زالودرمانی، اگر در محیط غیراستریل و غیربهداشتی انجام شود، می تواند بیمار را به عفونت های کشنده مبتلا کند. در دیگر روش های درمانی هم رعایت این نکته بسیار مهم است و بیمار باید از هر محیط درمانی غیربهداشتی دوری کند.

همه اینها دلایلی است که به گفته کتابی، بیمار باید در انتخاب روش درمان و انتخاب درمانگر، دقت زیادی به خرج دهد؛ طوری که بیمار تا وقتی از علمی و عملی بودن یک شیوه درمانی و سابقه مثبت آن اطمینان کامل نداشته باشد و درمانگر را فردی حاذق و متخصص در آن حوزه نداند، نباید به درمان های غیرمعمول تن دهد، زیرا این انتخاب اشتباه می تواند بیمار را بیمارتر از قبل به خانه بازگرداند.

منبع: جام جم