۰۶ آذر ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۶ آذر ۱۴۰۳ - ۱۱:۱۹
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۳۸۷۴۷۲
تاریخ انتشار: ۰۸:۵۹ - ۲۴-۱۲-۱۳۹۳
کد ۳۸۷۴۷۲
انتشار: ۰۸:۵۹ - ۲۴-۱۲-۱۳۹۳

تولید پلیمر تزریقی برای توقف سریع خونریزی‌های شدید

تیمی از دانشمندان، نوعی پلیمر قابل‌تزریق موسوم به PolySTAT ارائه داده‌اند که لخته‌های ایجادشده در محل زخم را تقویت کرده و از ادامه خونریزی جلوگیری می‌کند.

دانشمندان دانشگاه واشنگتن نوعی پلیمر قابل‌تزریق جدید ارائه داده‌اند که خونریزی زخم‌های شدید را بند می‌آورد.

تولید پلیمر تزریقی برای توقف سریع خونریزی‌های شدید

بسیاری از مصدومان در میدان جنگ پیش از رسیدن به یک بیمارستان برای جراحی، جانشان را از دست می‌دهند و از میان سربازانی که ممکن است زنده بمانند، تعداد زیادی بر اثر خونریزی کنترل‌نشده می‌میرند.

در تعدادی از موارد هم، خونریزی ناشی از زخم قفسه سینه متوقف نمی‌شود و درمان‌های لازم برای بندآوردن خون که نیازمند محصولات خون منجمد هستند، همیشه در میدان جنگ در دسترس نیستند.

تیمی از دانشمندان، نوعی پلیمر قابل‌تزریق موسوم به PolySTAT ارائه داده‌اند که لخته‌های ایجادشده در محل زخم را تقویت کرده و از ادامه خونریزی جلوگیری می‌کند. این پلیمر زمانی که به بدن تزریق می‌شود، هر نوع جراحات درونی یا نامرئی را شناسایی کرده و بلافاصله کارش را آغاز می‌کند.

پلیمر مزبور بر روی موش‌ها آزمایش شده‌ و محققان گفته‌اند، ظرف پنج سال آینده وارد مرحله آزمایشات بالینی انسانی می‌شود. در آزمایشات انجام‌شده بر روی موش‌ها، 100 درصد حیواناتی که پلیمر PolySTAT به آن‌ها تزریق شد، از نوعی آسیب مرگبار به شریان فمورال زنده ماندند و فقط 20 درصد موش‌هایی که پروتئین طبیعی بندآورنده لخته خون به نام XIII را دریافت کردند، زنده ماندند.

معمولا پس از وارد آمدن آسیب به بدن، پلاکت‌های موجود در خون شروع به منعقدشدن در محل زخم می‌کنند و نوعی مانع اولیه را شکل می‌دهند. سپس شبکه‌ای از فیبرهای متخصص موسوم به فیبرین شروع به تنیدن خود در سراسر لخته می‌کنند تا آن را تقویت کنند. در صورتی که این داربست نتواند فشار خون را تحمل کند، لخته از بین می‌رود و خونریزی بیمار ادامه می‌یابد.

هر دو پلیمر PolySTAT و XIII با متصل‌کردن رشته‌های فیبرین به یکدیگر و افزون اتصالات زیگزاگی برای تقویت این مانع طبیعی، لخته‌ها را تقویت می‌کند.

پلیمر مزبور، از لخته در برابر آنزیم‌های طبیعی که لخته‌های خون را حل می‌کنند، حفاظت می‌کند. آنزیم‌هایی که رشته‌های فیبرین را پاره می‌کنند، اتصالات PolySTAT مصنوعی را که در درون لخته قرار گرفته‌اند، پاره نمی‌کنند و این موضوع، لخته‌های خون را در ساعات بحرانی پس از حادثه مصون نگه می‌دارد.

جزئیات این دستاورد علمی در مجله Science Translational Medicine ارائه شده است.

منبع: ایسنا

ارسال به دوستان