ایسنا: مریخنورد کنجکاوی ناسا در ادامه اکتشافات خود در اطراف کوه شارپ به شواهدی دست پیدا کرده که نشان میدهد، دهانه برخوردی گیل در گذشته باستانی مریخ یک دریاچه غولپیکر بوده است.
در مرکز دهانه برخوردی گیل به عرض 154 کیلومتر، کوه شارپ به ارتفاع پنج کیلومتر واقع شده است.
مریخنورد کنجکاوی ناسا که از سال 2012 در نزدیکی دهانه گیل فرود آمده است، به تازگی به شواهدی دست پیدا کرده که نشان میدهد، کوه شارپ در حدود 3.5 میلیارد سال قبل وجود نداشته و دهانه گیل با یک دریاچه عظیم پوشیده شده بود.
محققان آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL) ناسا با استفاده از دادههای جمعآوری شده توسط مریخنورد کنجکاوی در مدت دو سال حضور بر سطح سیاره سرخ به این نتایج دست پیدا کردهاند.
دمای هوای مریخ در گذشته باستانی احتمالا به شکلگیری دریاچههای متعددی بر سطح آن کمک کرده بود.
محققان بر این باورند که مریخ در گذشته باستانی خود یک سیاره گرم و مرطوب بوده که این مسئله باعث شکلگیری دریاچههای متعدد بر روی آن شده بود، اما به مرور زمان و با از بین رفتن جو ضخیم، مریخ به سیارهای خشک تبدیل شده است.
نتایج این کشف میتواند احتمال کشف حیات احتمالی در منظومه شمسی را تقویت کند.
کنجکاوی در حال حاضر مشغول بررسی پایینترین لایههای رسوبی کوه شارپ معروف به سازه Murray است؛ با بالا رفتن مریخنورد از کوه شارپ طی چند ماه آینده، محققان میتوانند آزمایشات بیشتری برای تعیین نحوه تغییر الگوهای جو و محیط مرطوب این سیاره انجام دهند.
دهانه گیل مریخ به همراه کوه شارپ در قسمت وسط
احتمال وجود دریاچه باستانی در محل دهانه گیل
احتمال وجود دریاچههای متعدد بر سطح مریخ باستانی