۲۴ آبان ۱۴۰۳
به روز شده در: ۲۴ آبان ۱۴۰۳ - ۰۸:۵۹
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۳۴۰۰۰۶
تاریخ انتشار: ۱۰:۵۷ - ۳۱-۰۳-۱۳۹۳
کد ۳۴۰۰۰۶
انتشار: ۱۰:۵۷ - ۳۱-۰۳-۱۳۹۳

اینجا خداوند از همه مظلوم تر است .../ با کاربران

توجه: بخش تعاملی عصرایران ، پذیرای عکس ، فیلم و یادداشت های مخاطبان است. بدیهی است که آنچه به نقل از کاربران محترم منتشر می شود ، الزاماً دیدگاه رسمی سایت نیست و تنها در راستای تضارب آرا و اندیشه ها منتشر می شود. کاربران عزیز می توانند تصاویر و مطالب شان را به karbar@asriran.com ارسال فرمایند.
حمید نظری     
 
با سلام
 
من مسلمانم . مسلمانی شیعه و معتقد به پیامبری خاتم انبیا محمد مصطفی (ص) و ولایت امام علی (ع) .
 
تحصیلکرده آنچنان نیستم اما گاه فکر می کنم و نگرانم
 
  نگران از مردمی که هر روز از خدایی که از رگ گردن به ما نزدیک تر است فاصله گرفته ایم  .
 
نگرانم و وامانده از برخی که خداوندشان می فرماید مرا بی هیچ واسطه بخوانید اما فراموشش می کنیم ، رهایش می کنیم و گاه دست نیاز به غیر او دراز می کنیم که هزار هزارشان نیازمند یک نگاه رحمانی اویند .
 
  شگفت زده ام از نیازمندانی که بار سفر بر می بندند ، فاصله ها را در می نوردند به امید اینکه حاجت روا شود !
 
اما به کجا ؟
 
چرا اینقدر دور ؟
 
مگر خداوند در همین نزدیکی نیست ؟
 
مگراو در دل هر بنده ای نیست ؟
 
مگر او در وجودمان نیست ؟
 
مگر نگفته هر جا هستید باشید ! من می شنوم و می بینیم
 
هیچ جا خارج ملک من نیست .
 
پس به کجا می روید ای مردم سرگشته ؟!!
 
نگرانم از اینکه اینجا بیشتر از عذابش می گویند
 
 هر وقت سیلابی آمد یا زلزله یا خشکسالی
 
گفتیم خداوند قهرش آمد یا امتحانمان کرد !
 
مگر همه اینها به دست بنده اش نبود ؟
 
خانه هایمان سست بود ، جنگلها را خراب کردیم آب و هوا را آلوده کردیم
 
آن وقت تقصیر خدا  انداختیم !
 
هر کودکی بر مدار کودکیش کاری کرد
 
از خدای ترساندیمش که به جهنمت می برد
 
عزاهایمان را به مسجدش بردیم
 
و در شادی هایمان ، درب  قلبها را به رویش بستیم !
 
 از خدا مظلوم تر هست ؟
 
هر جا کم آوردیم در دعواهایمان ، مشکلاتمان ، بی کاری هایمان
 
خدا را واسطه کردیم تا حقمان گیرد !
 
حتی اگر حقی نداشتیم !
 
تا جایی که گفتند و شنیدیم که آخر الزمان درهای رحمت باز می شود و دنیا گلستان !
 
مگر خدا نامهربان است که  درهای رحمت را ببندد و در آخر ،  بازش کند ؟
 
و بدتر اینکه از قول او دیگران را نیز وعده عذاب نیز می دهیم !!!
 
دریغا
 
مگر او همان نیست که مهر مادری را در دل مادر گستراند
 
و عشق را آفرید
 
 و گلهای زیبا را
 
و سیب را
 
بهشت را
 
و دنیا را .
 
 دخترم یکبار گفت چرا اینقدر تلویزیون از عذاب می گوید ! مگر ما چه کرده ایم ؟
 
راست می گفت !
 
همه اش هشدار ، همه اش نفرین
 
 از کرامتش و مهربانیش چقدر برایمان می گویند ؟
 
از عشق ، محبت ، دوستی ، مهربانی ، لطف به آفریده شدگان ، هر آنچه باشند ، هر که باشند
 
بعد بر سر می کوبیم که چرا اینقدر کم تحمل و خشن شده ایم !
 
 مگر او پیامبرش را ،  اسوه مهربانی و کرامت نگردانید
 
و گفت اگر تند خو باشی مردم پراکنده می شوند !
 
  خدایمان نیز عاشق است
 
عاشق آفریده هایش
 
دلیلش ؟
 
آنجا که گفت فتبارک الله احسن الخالقین
 
اما اصل را رها کردیم و ...
 
هر روز آیات الهی قبل اذان در صدا و سیما کوتاه تر می شود
 
و عزاداری ها  طولانی تر ...
 
خدا مظلوم است
 
او را کمتر یاد می کنیم
 
 بسیاری در جوابم می گویند اولیای الهی واسطه اند به اذن الله
 
آری تصدیق می کنم و شهادت می دهم اما می گویم او که فرموده هر جا می خواهید باشید بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را
 
 پس چرا برای اجابت نیازمان ، قل قل کنان از واسطه ، طلب می کنیم  ( رجوع کنید به امامزاده قل قلی از سایتهای جستجو )
 
چرا امتزاج دادیم معنای زیارت را با درخواست و توکل ؟
 
مگر تمام اولیا ، چشم به مهر او نبسته اند ؟
 
ابراهیم را در راه آتش نمرودیان بیاد آورید
 
جبریل گفت درخواستی داری ؟
 
گفت دارم اما نه از تو !
 
حالا فیلمهای سیما را نگاه کنید هر جا گرفتاری است هر جا ، نیازی هست ، گرفتار به امامزاده ای رفته ، دستمال سبزی بسته تا حاجت روا شود !!
 
و البته حاجت گرفته !
 
شبهای جمعه گورستان هایمان چه آباد است و مفرح !!
 
همه به یادآوری آخرت آمده اند یا زرتم المقابر ؟
 
اینجا هم خدا بسیار مظلوم است !
 
اعتقادات ما شده سرشار  ازخواب دیدن ها !
 
  مگر دعای مولایمان درگوش کمیل ، سراسر مناجات با خدا نیست ؟
 
مگر تمام هدف انبیا ، وصل شدن به خدا نیست ؟
 
پس چرا از خدا دور شده ایم
 
هر جا صدا هم می زنیم خدا را صدا نمی زنیم !
 
 من دیندارم اما میدانم هر چه هست هر که هست از خداست از اراده اوست
 
کن فیکون . باش یا نباش این است خداوند سبوح القدوس رب الملائکه والروح
 
 من شیعه ام افسوس می خورم که بنده خدا ، مسجد خدا را وا نهد ، سالی بگذرد جز برای ختم و ذکر فاتحه فوت شده ای ،  پای در خانه اش نگذارد اما حساب نذری هایش را از اول سال جدا بگذارد .
 
 وای که چقدر خدایمان مظلوم است ...
 
  او که مهربان است و بخشنده
 
دهنده بی منت
 
ای کاش رو به خدا می کردیم
 
ای کاش در همه حال و احوال او را می دیدیم و می خواندیم
 
نگذاریم ذکر او که بسیار مهربان است و بخشنده
 
بخشنده تر از مادر
 
بخشنده تر از انسان به خود او
 
در غریبی افتد ...
 
خدایا به لطف و کرمت که تنها امید نجات ماست
 
مپسند گمراه بمانیم و از یاد عزیز تو غافل شویم .
 
که تو آنقدر مهربانی که خلایق را اگر آگاهی بود بروسعت بیکران مهربانیت
 
بی باک می گشتند از شدت گذشت تو .
 
ای کریم
 
ای مظلوم
 
 به خداوندیت غافلمان مفرما از یادت   
 
ای خداوند مظلوم زیبا ...
ارسال به دوستان