جزئیات ماجرای عزل خانم سخنگو و فیس بوک

به گزارش روزنامه شرق، « شورای شهر بهشهر 9 عضو دارد و اعظم‌السادات حسینی تنها خانم عضو این شوراست.

عضویت او در «فیس‌بوک» به روزهای پس از پیروزی در انتخابات شورای شهر برمی‌گردد، بیشتر مطالب و نوشته‌هایی که این عضو شورا در صفحه فیس‌بوک خود منتشر می‌کرد گزارش‌هایی کوتاه پیرامون جلسات شورای شهر یا پیام‌های تسلیت و تبریک به مناسبت‌های مذهبی و آیینی بود. این یکی از نوشته‌های حسینی است که چند روز پیش منتشر کرده بود: «امروز طبق روال یکشنبه‌ها در جلسه شورا حاضر شدم... محوریت جلسه پروژه‌های ملی بود. حضور در آخرین جلسه کلاس‌های دانشگاه هم طبق معمول با نگاه‌های مظلومانه دانشجویان به پایان رسید... صحبت‌های امروز امام‌جمعه معزز شهرمان در باب آزادکردن منطقه صفی آباد و حمایت قاطع از طرح احداث تله‌کابین واقعا به دل همه نشست. مثل همیشه صحبت‌های آیت‌الله مایه مباهات و دلگرمی ماست... زیاد مزاحم اوقات نمی‌شوم فقط خواندن مصاحبه نماینده آمل در مجلس یادتان نرود؛ فرمایش کردند طرحی در دست بررسی است که نام وزارت ورزش و جوانان به وزارت جوانان و ورزش تغییر کند... جلل‌الخالق... شب خوش»

با این حال عضویت او در «فیس‌بوک» چندان به مذاق دیگر اعضای شورا خوش نیامد؛ به‌شکلی که در نهایت در جلسه روز چهارشنبه تصمیم به عزل او از سمت سخنگویی گرفته شد.

اعظم‌السادات حسینی خود در رابطه با این موضوع به «شرق» گفت: «قبل از این بعضی اعضای شورا درباره عضویتم در فیس‌بوک و مطالبی که آنجا می‌نویسم به تعبیر خودشان تذکراتی پدرانه و خیرخواهانه می‌دادند، می‌گفتند که برایت مشکل‌ساز می‌شود و... مورد دیگری که خودم متوجه شدم طرح شفاف موضوعات مربوط به شهر و شورای شهر با مردم و اهالی بهشهر در فیس‌بوک به مذاق برخی از اعضا خوش نمی‌آمد و با آن مخالف بودند. برخی از آنها حتی به من می‌گفتند کار تو غیرقانونی و خلاف است.»

این عضو شورای شهر بهشهر در ادامه گفت: «به من می‌گفتند تو اخبار محرمانه شورا را در «فیس‌بوک» منتشر می‌کنی، درحالی‌که همه نوشته‌های من معلوم است و هیچ چیزی که بتوان آن را محرمانه دانست، ننوشته‌ام، به‌نظر خودم این مساله بیشتر ناشی از محافظه‌کاری و عدم شناخت این اعضا از موضوعات جدید باشد. از طرفی اعضای شورا نماینده مردم هستند و باید از ابزارهای مختلف برای ارتباط بی‌واسطه با مردم استفاده کنند و من هم با همین هدف چنین چیزی را مدنظر قرار دادم، با این حال فکر نمی‌کردم این موضوع را آنقدر جدی بگیرند که این‌طور با آن برخورد کنند، روز چهارشنبه در جلسه‌ای که بدون حضور من برگزار شد، چنین تصمیمی گرفتند.»

در سوی دیگر این ماجرا هم رئیس و دیگر اعضای شورای شهر قرار دارند، علی عسگریان رییس شورای شهر بهشهر است و از عزل اعظم‌السادات حسینی از سخنگویی شورای شهر دفاع می‌کند.

عسگریان در گفت‌وگو با «شرق» ماجرا را اینگونه توضیح می‌دهد: «عزل او هیچ دلیل خاصی نداشت. فقط اعضای شورا تصمیم گرفتند او را بردارند این قضیه قطعی شده است و همه اعضا به اتفاق آرا به آن رای دادند و حالا من به‌عنوان رییس شورا سخنگو هم هستم، اینکه رییس شورا سخنگوی شورا هم باشد به‌صراحت در قانون آمده است. قبل از این و در جلسه اول اعضای شورای جدید در فرمانداری وقتی سمت‌های مختلف تقسیم‌بندی می‌شد سخنگویی و مسوولیت کمیته بانوان به خانم حسینی واگذار شد. اما حالا اعضا تصمیم گرفته‌اند او را عوض کنند.»

رییس شورای شهر بهشهر در ادامه در پاسخ به پرسش «شرق» مبنی بر ارتباط این ماجرا با عزل خانم حسینی افزود: «عزل او ربطی به «فیس‌بوک» ندارد اما سن خانم حسینی پایین است، او جوان است و من پیرمردی هستم با 60سال سن، تجربه دارم، به او گفتم این چیزها را ننویس، اما نوشت. البته من نه «فیس‌بوک» دارم و نه در خانه‌ام کامپیوتر هست. فقط در شورا گاهی به من نشان می‌دهند، من اصلا در جریان نیستم. چیزهایی که می‌نویسد نظر شخصی‌اش است. همین الان هم مثل خواهر من است، نمی‌خواهم ماجرا را ادامه بدهم، اما او با اینکه عزل شده هنوز پای مطالبش می‌نویسد سخنگوی شورا، در حالی که نیست، من می‌توانم این موضوع را به فرمانداری گزارش بدهم. البته من با این سنم این موارد را کش نمی‌دهم، فقط موضوع را جمع می‌کنم.»

آنگونه که عسگریان می‌گوید از روز چهارشنبه و پس از عزل اعظم‌السادات حسینی از سخنگویی شورا تعداد زیادی از شهروندان مخالف و موافق با این اقدام با او تماس گرفته‌اند، رییس شورا البته تاکید می‌کند تعداد موافقان این برکناری، بیشتر از مخالفان بوده است.

او ادامه می‌دهد: «با اینکه خانم حسینی با رئیس‌شدن من در شورا موافق بود و رای داد، اما مردم و اعضای شورای شهر می‌گفتند که ایشان در حد سخنگوی شورا نیست، چیزهایی را در «فیس‌بوک» می‌نویسد که نمی‌شود آنها را جمع کرد. بعد از روز چهارشنبه مطلبی را نوشت که در آن به مدرک من اشاره شده بود، ایشان اشتباه کرد اسم من را نوشت، فقط من را حساس کرد. بله من رئیس شورای شهر بهشهر دیپلمه هستم افتخار هم می‌کنم دیپلم قبل از انقلاب دارم و خیلی هم به آن افتخار می‌کنم، همه چیز که مدرک نیست. من دوره قبل هم عضو شورا بودم و شش‌هزاررای آوردم و در این دوره رایم به 9هزار رسید، اگر کارم درست نبود که مردم در این دور دوباره به من رای نمی‌دادند آن هم 30درصد بیشتر از دور قبل.»

عباس عسگریان رئیس شورای شهر بهشهر همچنین در بخش دیگری از این گفت‌وگو تاکید کرد: «ما فقط بر اساس قانون عمل کردیم، سخنگویی شورا حق رییس شوراست و اعضا هم به آن رای داده‌اند. خانم حسینی هم هنوز رییس کمیته بانوان شوراست و الان فقط می‌تواند در این زمینه اظهارنظر کند نه به‌عنوان سخنگوی شورا، به نظر من هم بهتر است در این زمینه بیشتر برای بانوان شهر کار کند، مثلا موضوعاتی مثل آشپزی خانم‌ها، جنگ شادی و... نظر من اینهاست، ایشان باید دنبال این چیزها باشد.»

حسینی اما در واکنش به این موضوع پست جدیدی در فیس‌بوک خود نوشت که بخشی از آن اینگونه است: «یکی از اعضای شورا حضور بنده در فیس‌بوک را دلیل این تصمیم عنوان می‌دارد... به‌راستی این همه ترس و واهمه برای چه؟ چون بنده با دوستان خود شفاف و بی‌پرده سخن می‌گویم؟ چون مردم را به فرموده رهبر کبیر انقلاب ولی‌نعمت خود می‌دانم؟ چون به آنها در اداره امور شهر اعتماد دارم؟ در ثانی آیا ما بالاتر از دکتر ظریف هستیم؟ دکتر ظریف نتیجه توافق با 1+5 را قبل از اینکه در هیچ خبرگزاری و سایتی منتشر شود در صفحه فیس‌بوک خود به اشترک گذاشت... آقایانی که برای انتخاب رییس و نایب‌رییس شورا دمار از روزگار بنده در آورده و با تلفن و پیامک و واسطه و... سعی در به‌دست‌آوردن رای بنده داشتند چگونه است که از دیروز در رابطه با موضوعی که مربوط به اینجانب می‌شود حتی یک تماس برقرار نمی‌کنند؟ جای بسی تاسف است که بنده این خبر را از زبان دیگران شنیدم...»

عضویت در «فیس‌بوک» در حالی برای اعظم‌السادات حسینی، مساله‌ساز شده است که بسیاری از مسوولان دولت حسن روحانی در سطوح وزیر و معاونان دولت، حضوری فعال در«فیس‌بوک» دارند. عضویت آنها در این شبکه اجتماعی در ماه‌های ابتدایی آغاز به‌کار دولت فضایی را ایجاد کرد که بسیاری از کاربران انتظار رفع فیلتر «فیس‌بوک» را داشتند؛ انتظاری که البته، تا کنون، محقق نشده است.»

تماشاخانه

بحران آب در شمال شرقی سوریه: اتهامات سنگین علیه ترکیه / بی‌برقی و بی‌آبی برای یک میلیون سوری (فیلم)

تراژدی در یک دریاچه، از فریاد کمک تا حبس ابد / مادری که دو بچه‌اش را کشت حالا چه می‌خواهد؟ (فیلم)

فیلم های دیگر