این آلمان دوست داشتنی

عصرایران ورزشی، اردلان مجد- آدم این آلمان را که می بیند کیف می کند. لذت می برد. نمی تواند دوستش نداشته باشد. تیمی جوان و یکدست که نه تنها زیبا فوتبال بازی می کند، بلکه به یک غول کش هم تبدیل شده است.

 به نظر می رسد که جوانگرایی بی نظیر آلمانی ها دارد ثمره اش را خیلی خوب به معرض نمایش می گذارد. توماس مولر، گوتزه، تونی کروس و ... جوانانی هستند که دارند تاریخ سازی می کنند تا یک آلمان مثال زدنی را بسازند.

تیم یواخیم لو پس از موفقیت در جام جهانی 2010 حالا راهش را بهتر پیدا کرده است. بازیکنانی نظیر اوزیل و خدیرا به جهت بازی کردن در رئال مادرید، بسیار با تجربه تر شده اند و بازی موثر اوزیل در بازی با هلند هم موید این قضیه است. اوزیل یک گل زد و یک گل ساخت و در بیشتر حرکات هجومی تیمش حضور داشت.

این آلمان بدون تردید امید اول قهرمانی در یورو 2012 است. تیم لو  انگلیس و آرژانین و برزیل و اروگوئه و هلند را شکست داده است و بسیار امیدوار است که بتواند همانطور به موفقیت هایش ادامه دهد.

البته به غیر از جوانگرایی که شاخصه اصلی آلمان فعلی است، می توان به نقش بازیکنان با تجربه ای مثل کلوزه اشاره کرد که نه تنها وزنه ای فنی محسوب می شوند، بلکه باعث ایجاد تعادل در تیم نیز می شوند.

آلمان در درون دروازه هم مهره قابل اتکایی دارد. مانوئل نویر را اگر نتوان بهترین دروازه بان حال حاضر جهان نامید، بی شک می توان جزو بهترین ها قرار داد و نامید.

فوتبال شناور و بسیار حساب شده ای که آلمان به نمایش می گذارد در کمتر تیم ملی می شود دید. هماهنگی فوق العاده بین بازیکنان آلمان را در کمتر تیم ملی می شود دید. باشگاه ها در فوتبال امروز اهمیت ویژه ای پیدا کرده اند. بازی به فاصله سه روز بازیکنان را در باشگاه هایشان خسته می کند و اجازه خودنمایی و تاثیرگذاری در بازی های تیم ملی را از آنها سلب می کند.
نمونه بارزش لیونل مسی است که در بارسلونا یک فوق ستاره است و در تیم ملی آرژانتین یک بازیکن ناکام.

اما در آلمان این مشکل دیده نمی شود. بازیکنان در پازل تاکتیکی ای که یواخیم لو برایشان در نظر گرفته است قرار می گیرند و بهترین بازیشان را ارائه می دهند.

باید منتظر ماند و آلمان را در یورو2012 تماشا کرد. اتفاقی که دلمان می خواهد هر چه زودتر به وقوع بپیوندد.