.png "عصر ایران")
۲۳ آبان ۱۴۰۳
به روز شده در: ۲۳ آبان ۱۴۰۳ - ۰۹:۵۸
پیجر‌هایی که توسط رژیم صهیونی در لبنان منفجر شد در دست‌چه کسانی بود؟ (فیلم) مصاحبه با همسر رهبر معظم انقلاب
طی اولین ماههای بعد از ازدواجمان،یك روز همسرم از من پرسید:اگر من دستگیر شوم تو چه احساسی خواهی داشت؟...گاهی اوقات كه برای ملاقات ایشان به زندان می رفتم از مشكلاتی كه داشتیم چیزی به ایشان نمی گفتم و در پاسخ به سوالاتشان درباره وضعیت خودم و فرزندان صرفا خبرهای خوب می دادم.برای مثال،طی ملاقاتهایی كه با ایشان در زندان داشتم یا در نامه هایی كه در دوران تبعید برای ایشان می نوشتم هرگز چیزی در مورد بیماری فرزندان نمی گفتم و نمی نوشتم.
متنی كه در ادامه می آید مصاحبه با خانم خجسته، همسر آیت الله خامنه ای است، برگرفته از مجله محجوبه كه نشریه ای خانوادگی، فرهنگی و اجتماعی ویژه بانوان به زبان انگلیسی برای خارج از كشور می باشد. این مصاحبه در سال 1372 چاپ و منتشر شده و به وسیله خانم شیلا مالكی دیزجی به فارسی برگردانده شده است. این مجله كه توسط بنیاد اندیشه اسلامی وابسته به سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی منتشر می شود در پی آن است كه الگویی جامع از شخصیت و جایگاه زن ارائه دهد و با كجروی ها و برداشت های نادرست از مقام و منزلت زن مقابله كند و حقوق و تكالیف زنان در سالم سازی جامعه بشری و نظام حقوق اسلام در زمینه حقوق زن و خانواده معرفی و بیان نماید.
لطفا كمی از دوران مدرسه تان برای ما بگوئید.
من خاطرات روشنی از دوران مدرسه ام از جمله معلم فرزانه قرآنم،خانم پور رنجبر دارم كه گویا اخیراً به رحمت ایزدی پیوسته اند این خانم محترم و متین معلم قرآن ما بود.آن روزها لباس او منحصر به فرد بود.گرچه چادر سرش نمیكرد اما حجاب كامل اسلامی داشت.مقنعه بلند او تا كمرش می رسید این خانم شیوه ابداعی ویژه ای در تدریس قرآن داشت.چهره اش كه مملو از متانت و وقار بود هنوز جلوی چشمانم هست و هرگز نمیتوانم فراموشش كنم.
شما چطور با همسرتان آشنا شدید؟
من در سال 1343با ایشان ازدواج كردم، البته این ازواج همانطور كه در خانواده مذهبی آن زمان مرسوم بود، صورت گرفت به این ترتیب كه مادر ایشان برای خواستگاری به منزل ما آمدند و بعد از مباحثات معمول مراسم ازدواج انجام شد.
شما چند فرزند دارید؟
ما چهار پسر و دو دختر داریم.همه پسرانمان قبل از انقلاب و دختران مان بعد از انقلاب(انقلاب اسلامی ایران) به دنیا آمدند.
لطفا كمی در مورد زندگیتان، طی دوران قیام اسلامی علیه شاه صحبت بفرمایید.
آن زمان دوران مشقت باری بود و امتحان الهی بود و من خودم را برای تمام مشكلات ممكن آماده كرده بودم و هرگز درباره هیچ چیز لب به شكوه نگشودم. یادم می آید كه طی اولین ماههای بعد از ازدواجمان،یك روز همسرم از من پرسید:اگر من دستگیر شوم تو چه احساسی خواهی داشت؟این سوال غیر منتظره ای بود و من ابتدا خیلی ناراحت و آزرده خاطر شدم،اما ایشان آنقدر درباره درگیری،خطرات و مشكلاتش و وظیفه همه افراد در این رابطه صحبت فرمودند كه كاملا مرا قانع كردند.
ایشان این مطلب را درست همان روزی كه امام خمینی(ره) دوباره بازداشت شدند و ایشان را از قم به تهران آورده و سپس به تركیه تبعید كردند،مطرح نمود.درآن روز آقای خامنه ای و دیگران در مشهد برای نشان دادن مخالفتشان با این امر آماده شده بودند و در همین زمان بود كه از من در برخورد با مساله دستگیریشان سوال كردند.از همان روز من خودم را از لحاظ فكری آماده رویارویی با خطراتی كه در راه مبارزات همسرم پیش خواهد آمد،نمودم.بنابراین،هر وقت ایشان زندانی یا تبعید میشدند یا هنگامی كه مجبور بودند پنهانی و مخفی فعالیت نمایند،تمامی مشكلات را با راحتی تحمل میكردم.بعد ها كه ما فرزندان بیشتری داشتیم و زندگی گاهی اوقات مشكل تر می شد كه البته خداوند همیشه ما را یاری می نمود و هرگز نا امید نشدم.
شما چگونه همسرتان را در مبارزاتشان یاری نمودید؟
فكر می كنم بزرگترین نقش من حفظ جو آرامش خانه بود.طوری كه ایشان بتوانند با خیال راحت به كارشان ادامه دهند.من سعی داشتم تا ایشان را از نگرانی در مورد خو و فرزندانم دور نگهدارم.گاهی اوقات كه برای ملاقات ایشان به زندان می رفتم از مشكلاتی كه داشتیم چیزی به ایشان نمی گفتم و در پاسخ به سوالاتشان درباره وضعیت خودم و فرزندان صرفا خبرهای خوب می دادم.برای مثال،طی ملاقاتهایی كه با ایشان در زندان داشتم یا در نامه هایی كه در دوران تبعید برای ایشان می نوشتم هرگز چیزی در مورد بیماری فرزندان نمی گفتم و نمی نوشتم.
البته من نیز در زمینه های مختلف نظیر پخش اعلامیه ها،حمل پیام ها،اختفای اسناد و نظیر آن فعالیت داشتم.ولی فكر میكنم اصلا قابل ذكر نیستند.در آخرین ماههای مبارزه در رابطه با پیام های تلفنی امام خمینی(ره) از پاریس كار میكرد من آنها را برای تكثیر و توزیع به مراكزی در مشهد و دیگر شهر ها ارسال می نمودم و اخبار را از مشهد و دیگر شهرهای خراسان جمع آوری نموده و به پاریس مخابره می كردم.اما فكر می كنم مهمترین كار زنان مبارز و آزاده آن زمان ،پشتیبانی معنوی،همدردی و راز داری و تحمل مشقات بود.
آیا همسرتان در خانه به شما كمك میكنند؟
در حال حاضر نه ایشان چنین فرصتی دارند و نه از ایشان چنین انتظاری داریم.اما یك خصیصه بسیار پسندیده ای كه ایشان دارند و می تواند نمونه و سر مشقی برای دیگران باشد این است كه زمانی كه ایشان در منزل هستند، اگرچه معمولا خسته از كار روزانه می باشند اما سعی دارند تا جو خانه را از مشكلات محیط كارشان به دور نگهدارند.
آیا شما كارمند دولت هستید؟
به عنوان یك زن مسلمان در جمهوری اسلامی ایران، نظیر تمامی خواهران مسلمان دیگر، وظایفی بر عهده دارم و با تمام توانم آنها را انجام می دهم، اما هیچ مسوولیت رسمی بخصوصی ندارم.
همسر شما چه انتظاری از شما دارند؟
ایشان بیش از هر چیزی دیگری انتظار دارند كه محیط خانوادگی آرام و شاد و سالم باشد.
لطفا نظراتتان را در مورد حجاب اسلامی برای خوانندگان ما بفرمایید.
به نظر من ((بهترین پوشش برای خارج از منزل،چادر،میباشد)). البته شرعا پوشیدن انواع دیگر پوشش در صورتی كه بدن را كامل بپوشاند و جذب و تنگ نباشد اشكالی ندارد.اما به طور كلی چادر ترجیح دارد.برای درون خانه كاملا متفاوت است.البته پوشش در هر شرایطی باید مطابق عفت اسلامی باشد.
سیره زندگانی شما چگونه است؟
سالهاست كه ما اشیای تجملاتی را به خانه مان راه نداده ایم.زیبایی خوب است اما نباید خودمان را درگیرزندگی تجملاتی بكنیم.ما در خانه مان دكوراسیون به معنای متداول آن،فرشها و پرده های قیمتی،مبلمان و غیره نداریم. سالها پیش خودمان را از این چیزها رها كرده ایم،والدین آقای خامنه ای در این رابطه سر مشق ما بوده اند و مادر ایشان چنین تجملاتی را مورد انتقاد قرار میدادند و من نیز همین عقیده را دارم. همیشه به فرزندانمان توصیه میكنم كه آنها هم باید در رفتار شخصی شان این گونه باشند.زیرا اشیای لوكس غیر ضروری میباشد.
«لازم به ذكر است كه مصاحبه ی مذكور در ماهنامه خبری و فرهنگی ره آورد دانشگاه در سال 1372 منتشر گردیده است»
تماشاخانه
لطفا كمی از دوران مدرسه تان برای ما بگوئید.
من خاطرات روشنی از دوران مدرسه ام از جمله معلم فرزانه قرآنم،خانم پور رنجبر دارم كه گویا اخیراً به رحمت ایزدی پیوسته اند این خانم محترم و متین معلم قرآن ما بود.آن روزها لباس او منحصر به فرد بود.گرچه چادر سرش نمیكرد اما حجاب كامل اسلامی داشت.مقنعه بلند او تا كمرش می رسید این خانم شیوه ابداعی ویژه ای در تدریس قرآن داشت.چهره اش كه مملو از متانت و وقار بود هنوز جلوی چشمانم هست و هرگز نمیتوانم فراموشش كنم.
شما چطور با همسرتان آشنا شدید؟
من در سال 1343با ایشان ازدواج كردم، البته این ازواج همانطور كه در خانواده مذهبی آن زمان مرسوم بود، صورت گرفت به این ترتیب كه مادر ایشان برای خواستگاری به منزل ما آمدند و بعد از مباحثات معمول مراسم ازدواج انجام شد.
شما چند فرزند دارید؟
ما چهار پسر و دو دختر داریم.همه پسرانمان قبل از انقلاب و دختران مان بعد از انقلاب(انقلاب اسلامی ایران) به دنیا آمدند.
لطفا كمی در مورد زندگیتان، طی دوران قیام اسلامی علیه شاه صحبت بفرمایید.
آن زمان دوران مشقت باری بود و امتحان الهی بود و من خودم را برای تمام مشكلات ممكن آماده كرده بودم و هرگز درباره هیچ چیز لب به شكوه نگشودم. یادم می آید كه طی اولین ماههای بعد از ازدواجمان،یك روز همسرم از من پرسید:اگر من دستگیر شوم تو چه احساسی خواهی داشت؟این سوال غیر منتظره ای بود و من ابتدا خیلی ناراحت و آزرده خاطر شدم،اما ایشان آنقدر درباره درگیری،خطرات و مشكلاتش و وظیفه همه افراد در این رابطه صحبت فرمودند كه كاملا مرا قانع كردند.
ایشان این مطلب را درست همان روزی كه امام خمینی(ره) دوباره بازداشت شدند و ایشان را از قم به تهران آورده و سپس به تركیه تبعید كردند،مطرح نمود.درآن روز آقای خامنه ای و دیگران در مشهد برای نشان دادن مخالفتشان با این امر آماده شده بودند و در همین زمان بود كه از من در برخورد با مساله دستگیریشان سوال كردند.از همان روز من خودم را از لحاظ فكری آماده رویارویی با خطراتی كه در راه مبارزات همسرم پیش خواهد آمد،نمودم.بنابراین،هر وقت ایشان زندانی یا تبعید میشدند یا هنگامی كه مجبور بودند پنهانی و مخفی فعالیت نمایند،تمامی مشكلات را با راحتی تحمل میكردم.بعد ها كه ما فرزندان بیشتری داشتیم و زندگی گاهی اوقات مشكل تر می شد كه البته خداوند همیشه ما را یاری می نمود و هرگز نا امید نشدم.
شما چگونه همسرتان را در مبارزاتشان یاری نمودید؟
فكر می كنم بزرگترین نقش من حفظ جو آرامش خانه بود.طوری كه ایشان بتوانند با خیال راحت به كارشان ادامه دهند.من سعی داشتم تا ایشان را از نگرانی در مورد خو و فرزندانم دور نگهدارم.گاهی اوقات كه برای ملاقات ایشان به زندان می رفتم از مشكلاتی كه داشتیم چیزی به ایشان نمی گفتم و در پاسخ به سوالاتشان درباره وضعیت خودم و فرزندان صرفا خبرهای خوب می دادم.برای مثال،طی ملاقاتهایی كه با ایشان در زندان داشتم یا در نامه هایی كه در دوران تبعید برای ایشان می نوشتم هرگز چیزی در مورد بیماری فرزندان نمی گفتم و نمی نوشتم.
البته من نیز در زمینه های مختلف نظیر پخش اعلامیه ها،حمل پیام ها،اختفای اسناد و نظیر آن فعالیت داشتم.ولی فكر میكنم اصلا قابل ذكر نیستند.در آخرین ماههای مبارزه در رابطه با پیام های تلفنی امام خمینی(ره) از پاریس كار میكرد من آنها را برای تكثیر و توزیع به مراكزی در مشهد و دیگر شهر ها ارسال می نمودم و اخبار را از مشهد و دیگر شهرهای خراسان جمع آوری نموده و به پاریس مخابره می كردم.اما فكر می كنم مهمترین كار زنان مبارز و آزاده آن زمان ،پشتیبانی معنوی،همدردی و راز داری و تحمل مشقات بود.
آیا همسرتان در خانه به شما كمك میكنند؟
در حال حاضر نه ایشان چنین فرصتی دارند و نه از ایشان چنین انتظاری داریم.اما یك خصیصه بسیار پسندیده ای كه ایشان دارند و می تواند نمونه و سر مشقی برای دیگران باشد این است كه زمانی كه ایشان در منزل هستند، اگرچه معمولا خسته از كار روزانه می باشند اما سعی دارند تا جو خانه را از مشكلات محیط كارشان به دور نگهدارند.
آیا شما كارمند دولت هستید؟
به عنوان یك زن مسلمان در جمهوری اسلامی ایران، نظیر تمامی خواهران مسلمان دیگر، وظایفی بر عهده دارم و با تمام توانم آنها را انجام می دهم، اما هیچ مسوولیت رسمی بخصوصی ندارم.
همسر شما چه انتظاری از شما دارند؟
ایشان بیش از هر چیزی دیگری انتظار دارند كه محیط خانوادگی آرام و شاد و سالم باشد.
لطفا نظراتتان را در مورد حجاب اسلامی برای خوانندگان ما بفرمایید.
به نظر من ((بهترین پوشش برای خارج از منزل،چادر،میباشد)). البته شرعا پوشیدن انواع دیگر پوشش در صورتی كه بدن را كامل بپوشاند و جذب و تنگ نباشد اشكالی ندارد.اما به طور كلی چادر ترجیح دارد.برای درون خانه كاملا متفاوت است.البته پوشش در هر شرایطی باید مطابق عفت اسلامی باشد.
سیره زندگانی شما چگونه است؟
سالهاست كه ما اشیای تجملاتی را به خانه مان راه نداده ایم.زیبایی خوب است اما نباید خودمان را درگیرزندگی تجملاتی بكنیم.ما در خانه مان دكوراسیون به معنای متداول آن،فرشها و پرده های قیمتی،مبلمان و غیره نداریم. سالها پیش خودمان را از این چیزها رها كرده ایم،والدین آقای خامنه ای در این رابطه سر مشق ما بوده اند و مادر ایشان چنین تجملاتی را مورد انتقاد قرار میدادند و من نیز همین عقیده را دارم. همیشه به فرزندانمان توصیه میكنم كه آنها هم باید در رفتار شخصی شان این گونه باشند.زیرا اشیای لوكس غیر ضروری میباشد.
«لازم به ذكر است كه مصاحبه ی مذكور در ماهنامه خبری و فرهنگی ره آورد دانشگاه در سال 1372 منتشر گردیده است»
منبع: مشرق
نظرات کاربران
لینک کوتاه: کپی لینک
طلای جهانی به خواب رفت رقابت بزرگ در خلیج فارس؛ کدام کشور پادشاه هیدروژن سبز میشود؟ " جان راتکلیف " رئیس جدید «سیا» می شود این گروه از سربازان کسر خدمت میگیرند روش جدید ژاپنیها برای تولید اعضای مصنوعی هشدار مهم مدیریت بحران به تهرانیها ۴ اقدام اشتباه درباره افرادی که سکته می کنند | این داروها را به فردی که سکته کرده ندهید گوجه فرنگی ارزان میشود؟ «کشیشهای شیطانپرست واتیکان» / آیا تصویری که دست به دست میشود واقعی است؟ (+عکس) باران های شدید رگباری در ۱۲ استان شیوع بیماری دست و پا و دهان در تهران بنزین سوپر چیست؟ اسکرول کردن بیهدف ویدئوهای آنلاین، حوصلهتان را بیشتر سر میبرد اطلاعیه مهم برای مشترکان برق/ قطع برق از این ساعت آغاز میشود قیمت ۱ گیگ اینترنت موبایل در کشورهای مختلف دنیا چقدر است؟ (+اینفوگرافی)
اخبار و تحلیل های ترکیه