زخمهای عمیق جنگ در جای جای خرمشهر (+عكس)

خرمشهر با وجود 21 سال از پایان جنگ هشت ساله، هنوز از زخمهای عمیق این جنگ در رنج است و مردم آن با مشکلات عدیده ای در این خصوص دست به گریبان هستند.

به گزارش مهر، با وجود اینکه پس از پایان جنگ و امضای قطعنامه در روز 27 تیرماه سال 1367، بازسازی خرمشهر و دیگر شهرهایی که بر اثر جنگ آسیب دیده بودند آغاز شد ولی خرمشهر که به علت قرار گرفتن در کانون اصلی حملات دشمن بیشترین خسارتها را متحمل شد هنوز به صورت مطلوبی مورد بازسازی قرار نگرفته و آثار جنگ در جای جای این شهر قابل مشاهده است.

منازلی که 21 سال پس از جنگ تحمیلی هنوز به صورت مخروبه رها شده و گاهی این منازل حتی در وسط شهر به خصوص در کنار مسجد جامع خرمشهر، نماد مقاومت خرمشهر و آزاد سازی خرمشهر قرار گرفته اند، سندی غیر قابل انکار از از عدم توفیق مناسب بازسازی این شهر در سالهای گذشته بوده است.

وجود چنین خانه هایی باعث تخریب چهره شهر خرمشهر که زمانی بزرگترین بندر ایران و حتی خاورمیانه بود، شده است. با این اتفاقات برای کسی که برای اولین بار قدم به این شهر می گذارد باور این مسئله که خرمشهر  قبل از جنگ تحمیلی از چه رونق و عظمت باشکوهی برخوردار بود را سخت و مشکل می کند این در حالیست که در سال 1359 و قبل از آغاز جنگ در خرمشهر 220 هزار نفر با رفاه کامل زندگی می کردند در حالیکه بر اساس سرشمای سال 1385 هم اکنون 155 هزار نفر با انواع مشکلات و تنگناها از قبیل نبود امکانات شهری و بیکاری بسیار بالا در این شهر حضور دارند و این کاهش جمعیت شهر در صورتیکه با افزایش شدید جمعیت کشور مقایسه شود نشان از کاهش رونق خرمشهر دارد.


در گزارشی که سه سال گذشته توسط مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی منتشر شد، وجود شش هزار و 500 دستگاه ساختمان مخروبه و بلاتکلیف همچنین 216 دستگاه ساختمان نیمه کاره در شهرستانهای آبادان و خرمشهر اعلام شده است.

در گزارش مرکز پژوهشها با بیان اینکه برخی از املاک آسیب دیده از جنگ به دلایلی از جمله عدم بازگشت یا در قید حیات نبودن مالکان اصلی آنها مورد بازسازی قرار نگرفته‌اند، آمده است: "این وضعیت در سیمای برخی از محلات شهر که این ویرانه‌ها را در خود جای داده‌اند، ناهمگونی ایجاد کرده به‌همین دلیل دستگاه‌های متولی عمران و زیبایی شهر نیز نمی‌توانند دخل و تصرفی در حریم مالکیت اینگونه ساختمانها داشته باشند".

در این گزارش  عنوان شده است: "شهرهای مذکور در صورت توجه بیشتر مسئولین کشوری قابلیت و ظرفیت لازم برای تبدیل شدن به مرکزیت فعالیت اقتصادی منطقه و جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی و به تبع آن سرریز منافع حاصله را دارند به همین علت ضرورت دارد تا قانونی دائمی در مجلس شورای اسلامی درخصوص بازسازی مناطق جنگ زده تصویب شود و بدین طریق ضمن ایجاد تکلیف برای دستگاه‌های ذی ربط در امر بازسازی نسبت به تعیین دوره زمانی و اعتبارات مربوطه نیز تمهیداتی اعمال شود".

خرمشهر همچنان به اعتبارات بازسازی نیاز دارد

نماینده مردم خرمشهر در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار مهر در خرمشهر در این خصوص گفت: متاسفانه اعتبارات بازسازی برای شهر خرمشهر از سال 1386 قطع شد در حالیکه خرمشهر هنوز به اینگونه اعتبارات برای رسیدن به توسعه مناسب نیاز دارد.

مصطفی مطور زاده ادامه داد: باید قبول کرد که در این مدت روند توسعه خرمشهر بسیار کنده بوده و اکثر ساکنان خرمشهر و سرمایه گذارانی که زمانی باعث رونق شهر شده بودند به این دلیل تمایلی برای بازگشت ندارند.

وی در خصوص وجود ساختمانهای مخروبه در سطح شهر خرمشهر نیز گفت: به دلیل عدم تمایل به بازگشت از سوی مالکان و همچنین در قید حیات نبودن برخی از آنها و اختلافات ارثی در خصوص مالکیت این ساختمانها، این خانه ها به همان شکل بعد از بمباران رها شده و باعث تحریب چهره شهر شده اند و در این خصوص راهکارهایی اندیشیده شده تا بتوان حداقل این مشکل را در خرمشهر حل کرد.


نماینده مردم خرمشهر تصریح کرد: آمار دقیقی از میزان خانه های مخروبه در سطح شهر وجود ندارد ولی با شواهد موجود حداقل دو هزار و 500 خانه رها و مخروبه در سطح شهر وجود دارد که علاوه بر تخریب چهره شهر، در مواردی باعث ایجاد ناامنی مثل تجمع حیوانات و افراد ولگرد و معتاد در این خانه ها شده است.

وی راهکار برخورد با این مشکل را اقدامات قضایی عنوان کرد و گفت: باید مدعی العموم در این خصوص دستوراتی به شهرداری بدهد تا نسبت به فروش، تخریب و یا تملک این خانه ها اقدام شود زیرا مالکان آنها قصد ندارند سروسامانی به وضعیت ناهنجار این خانه ها بدهند به همین دلیل برخورد قضایی در این خصوص اجتناب ناپذیر شده است.

مطورزاده با اشاره به اینکه برای تخلیه این خانه ها مصوبه و راهکار قابل اجرای دولتی وجود ندارد، ادامه داد: در این خصوص کمیته ای در شهر فعال شده تا نسبت به سروسامان دادن به این خانه ها اقدام شود.

وی تاکید کرد: منازل مخروبه رها شده در شهر تنها بخش کوچکی از مشکلات خرمشهر است و این شهر هم اکنون با تنگناها و مشکلات بسیار جدی مواجه است که تنها با عزم ملی قابل رفع است و انتظار می رود که مسئولان توجه بیشتری به توسعه و عمران خرمشهر داشته باشند زیرا این شهر به عنوان پیشقراول جنگ برای دفاع از خاک ایران متحمل این ضربات شده است.

به هر حال خرمشهر با وجود گذشت 20 سال از پایان جنگ تحمیلی، هنوز چهره یک شهر جنگی را تا حدودی حفظ کرده و آثار جنگ و شهادت در جای جای این شهر به خصوص در کنار مسجد جامع به ضوح قابل رویت است ولی آیا مردم خرمشهر که در آغاز جنگ با جهاد و مقاومت مردمی خیال خام دشمن در اشغال چند ساعته این شهر را به یاس تبدیل کرند استحقاق بهره مندی از محیطی توسعه یافته و دارای حداقل امکانات شهری برای یک زندگی معمولی را ندارند.؟