ادعاي موفقيت، موفقيت نيست!

عصر ايران ورزشي- سازمان تربيت بدني اين روزها به این مدال‌هاي ورزشكاران مي نازد، مدال هایی که سعیدلو برای نشان دادن عملکرد موفق خود آنها را در قالب گزارشی تقدیم محمود احمدی نژاد کرد.

 او موفقیت‌های ورزشکاران را نشانه‌ای از توجه ویژه دولت دهم به ورزش ‌دانست و البته با این گزارش او توانست در روزهایی که ورزش هیچ رخداد مهمی را تجربه نمی کرد و هنوز غیبت در جام جهانی کام ورزش دوستان را تلخ نگه داشته بود از رشد ورزش سخن بگوید. ورزشی که متهم بود در چهارساله دولت نهم موفقیتی در ورزش قهرمانی نداشته است.

سعیدلو از این افتخار بزرگ سخن به میان آورد:« بسیاری از این موفقیت‌ها برای نخستین بار در بخش بانوان و رشته‌های تیمی کسب شده است».

جدولی که البته منتشر نشد تا ابهام های بسیاری درباره اش وجود داشته باشد. سندی که آمارش مورد استناد سازمان ورزش قرار گرفت اما جزئیاتش هیچ گاه مطرح نشد؛« حرف من این است که اگر ورزش موفقیتی دارد ، چرا اعلامش نمی کنیم. این 51 قهرمانی را خیلی شفاف می توانیم اعلام کنیم. » این جمله را امیر واعظ آشتیانی در گفت و گو با خبر مطرح می کند.

او که به نظر می رسد هدف اصلی انتقادهای رئیس سازمان ورزش بوده؛ «البته من تنها کسی نبودم که در این باره از رئیس سازمان ورزش سئوال داشتم. مگر ورزش هفته ای یک قهرمانی نداشته؟ خب اینکه دیگر چیز عجیبی نیست. پس چرا اعلامش نمی کنیم تا همه بدانند. تازه اصلا به فرض اینکه این قهرمانی ها اتفاق هم افتاده باشدآیا این ها همه در این یکسال شکل گرفته اند؟»

اما سعيدلو حرف خود را مي زند و در پاسخ انبوه سوالات مي گويد: «بسیاری از این قهرمانی ها برای اولین بار است که در تاریخ کشور بدست می آید ، مثل قهرمانی در مسابقات قهرمانی کاراته در مسابقات قهرمانی جهان.»

البته در نخستین روزهای  مدیریت ورزشی سعیدلو ، ورزش ایران افتخاری بی مانند را تجربه کرد، قهرمانی تیمی کشتی فرنگی ایران در مسابقات جهانی که تا به حال هیچ گاه بدست نیامده بود. کسب مدال طلای انفرادی در مسابقات کشتی آزاد را توسط مهدی تقوی کسب کرد اما جایگاهی بهتر از سومی بدست نیاورد.

قهرمانی تیم ملی تکواندو دیگر افتخار بزرگ ورزش ایران در سطح جهانی بود. همچنین تیم ملی والیبال نشسته هم دیگر تیمی بود که به سیاق همیشه توانست قهرمانی اش را تکرار کند. قهرمانی هایی که تعداد شان از تعداد انگشتان یکدست هم تجاوز نمی کند.

به نظر مي رسد كه در اين آشفته بازار ورزش ايران، اگر كسي فقط حرف از موفقيت بزند موفق محسوب مي شود و ارائه مدرك صادقانه براي اثبات حرف ها، مدتي است كه از ياد رفته است.

حالا اين صحبت از قهرماني ها توسط سعيدلو هم مثال همين رويه اي است كه در مملكت شاهدش هستيم، شايد هم آنقدر عدم موفقيت ها بيشتر بوده است كه ديگر موفقيت ها به چشم نمي آيند.

شايد هم ديگر شوق آن را نداريم كه  قهرماني ها را جشن بگيريم و به مدال ها رنگارنگ افتخار كنيم.