از دي كارموتا آندره لوئيز؛برزيلي هاي آنتي برزيلي

 گل - با سوت پایان محمود رفیعی در دیدار استقلال و نفت باز هم چشم میلیون ها هوادار مشتاق فوتبال ایران به دیدن چشمه ای از هنر نمایی برزیلی های استقلال خشک شد تا شاید خریدهای پر سر و صدای استقلال از سرزمین سامبا در مقابل سپاهان نظرها را به خود برگرداند.

 حقیقت ماجرا این است که اگر ادینهوی کرمانی ها و جانواریو مصدوم را فاکتور بگیریم واردات برزیلی فوتبال ایران طی سال های اخیر را باید به محموله ای قاچاق! تشبیه کنیم که بدون هیچ ضابطه و نظارتی سر از این خوان گسترده و رنگین درآورده اند.......

اگر بتوانیم از کنار نمایش معمولی آندره لوئیز و ریکاردو تازه وارد طی هفته های اخیر با توجیه جدیدالورود بودن و خو نگرفتن آن ها با شرایط فوتبال ایران عبور کنیم، نمایش ضعیف دسوزا پس از یک سال حضور در ملوان و آشنا بودن با اوضاع و احوال لیگ برتر چه جای توجیهی دارد؟ شاید مشکل از ماست که بیش از مبلغی که صرف این محموله های بی کیفیت می کنیم توقع درخشش و غافلگیری داریم.

 شاید مشکل از مربیانی است که وقتی در اردو های آمادگی پیش فصل خارج از کشور با دیدن یک برزیلی درجه چهار و پنج عنان از کف میدهند و نا خواسته باعث خروج صدها هزار دلار از این مملکت می شوند بعضی محموله ها دیگر هیچ با یک CD قالب می شوند شاید اگر دی کارموی برزیلی امروز در ایران می بود و نمایش زیر متوسط هموطنانش در لیگ برتر را میدید منتقدان آن روزهایش را به چالش می کشید هر چند برزیلی محبوب سرمربی اسبق پرسپولیس در لیگ هشتم نمایش ضعیفی از خود ارائه داد اما آیا برزیلی های وارداتی بعد از او هیچ انتقاد و پرسشی از خود به جا نگذاشتند؟

 شاید دی کارمو در میان سامبائی های آمریکای جنوبی شاغل در ایران از همه بدشانس تر بود که به محض پایان اولین بازی در لیگ هشتم زیر تیغ تیز انتقادات رسانه ها قرار گرفت، رسانه هایی که هفت سال پیش و در زمان قلعه نوعی بابت خرید فابریسیو و گومژ که بیشتر به قصد امرارمعاش! به ایران آمده بودند قلمی برای چرخاندن و انتقاد نداشتند به ناگاه حملات خود را روانه برزیلی جوانی کردند که عاقبت به خاطر ضربات روحی شدید مجبور به ترک پرسپولیس شد.....