غزل شماره 114 حافظ

همای اوج سعادت به دام ما افتد
اگر تو را گذری بر مقام ما افتد

حباب وار براندازم از نشاط کلاه
اگر ز روی تو عکسی به جام ما افتد

شبی که ماه مراد از افق شود طالع
بود که پرتو نوری به بام ما افتد

به بارگاه تو چون باد را نباشد بار
کی اتفاق مجال سلام ما افتد

چو جان فدای لبش شد خیال می‌بستم
که قطره‌ای ز زلالش به کام ما افتد

خیال زلف تو گفتا که جان وسیله مساز
کز این شکار فراوان به دام ما افتد

به ناامیدی از این در مرو بزن فالی
بود که قرعه دولت به نام ما افتد

ز خاک کوی تو هر گه که دم زند حافظ
نسیم گلشن جان در مشام ما افتد

تفسیر :

اگر نیت فال شما رسیدن به مقام و ثروت است، مژده بر شما که به زودی به مقصود خود خواهید رسید و مقام بالا نصیب شما خواهد شد.

آن چه می خواهید با صدای بلند بگویید تا دیگران آن را بشنوند و وسیله ای شوند تا به نتیجه برسید. مشکلات و سختی ها باعث می شود قدر روزهای خوش را بدانید، به زودی از رنج و مشکلات رها می شوید و نیتی که در ذهن دارید عملی می شود.