عصر ایران - وزیر کشور در پاسخ به سوالی درباره حادثه درمانگاه قم ، فیلمبرداری آن فرد معمم از خانمی که حجابش را رعایت نکرده بود را چنین توجیه کرد که پلیس هم از خودروهایی که با سرعت غیرمجاز حرکت می کنند، تصویربرداری می کند و نیز در مغازه ها و اماکن عمومی نیز دوربین های مداربسته وجود دارد که فیلم می گیرند و برای کشف جرم به مفید است.
در این باره چند نکته قابل توجه است:
1 - مقایسه فیلمبرداری از یک خانم در یک درمانگاه با تصویربرداری پلیس از خودروهایی که با سرعت غیر مجاز حرکت می کنند، قیاس مع الفارق است. حاکمیت به واسطه اختیاراتی که از سوی مردم دارد، مجاز به بسیاری از کارهاست که مردم عادی حق انجام آنها را ندارند. مثلا حکومت می تواند افراد را زندانی کند اما شهروندان چنین حقی ندارند. حال اگر شهروندی، فردی را حبس کند، نمی توان گفت این کاری است که حکومت هم انجام می دهد و اشکالی ندارد!
2 - مقایسه با دوربین های مدار بسته مغازه ها و اماکن عمومی هم از بیخ و بن غلط است. اولاً این دوربین ها، مخفی نیستند و حتی در جاهایی که دوربین مدار بسته نصب می شود، با این تابلو که "این محل مجهز به دوربین مدار بسته است" اطلاع رسانی می کنند یا دوربین ها در جایی که توسط رهگذران دیده می شوند، نصب می شوند. ثانیاً این دوربین ها، برای تصویر برداری از فرد خاصی به کار نمی روند و فضای عمومی در بر می گیرند.
حال چگونه می شود فیلم برداری مخفیانه از یک خانم را با دوربین های مداربسته در اماکن عمومی که همه از وجودشان مطلع هستند، یکی دانست، سوالی است که لابد جناب وزیر جوابش را می داند!
3 - حالا که آقای وزیر به دوربین های مداربسته در اماکن عمومی اشاره کرده، جا دارد این سوال مطرح شود که مگر در آن درمانگاه دوربین مدار بسته نبود؟ مشخص است که مانند همه اماکن عمومی مشابه، بود.
لذا سوال دوم مطرح می شود: وقتی دوربین مدار بسته بود، چرا آن فرد معمم با موبایل شخصی خودش از آن خانم تصویربرداری می کرده است؟ مگر نمی گویند می خواسته گزارش عدم رعایت ححاب توسط آن خانم را بدهد؟ می توانست گزارش دهد و از مسوولان مربوطه بخواهد مستند حرف او را در دوربین های مدار بسته درمانگاه ببینید و مدیران درمانگاه هم نمی توانستند از دستور قضایی برای بازبینی فیلم ها، استنکاف کنند.
پس نه تنها او در حال نهی از منکر نبوده، بلکه اساساً تصویربرداری اش نیز محلی از اعراب نداشته و باید درباره چرایی این کار توضیح دهد.
4 - یکی از بهترین مواضع در این باره را آیت الله فاضل لنکرامی گرفت و گفت که اگر معممی خطا کرد نباید بگوییم او هم لباس ماست و ما باید از او دفاع کنیم.
حالا یک فردی یک خطایی کرده و از یک خانم مخفیانه فیلمبرداری کرده است، قرار نیست که همه اصول اخلاقی و قانونی و بدیهیات را زیر پا بگذاریم تا کار او را توجیه کنیم.
در همه دنیا، حتی در کشورهای غربی، تصویربرداری مخفیانه یک مرد از یک زن - حتی در معابر عمومی - کاری زشت و غیراخلاقی و مذموم است و شگفت انگیز این که برخی اصرار دارند برای توجیه یک خطای فردی، حتی از کلیت نظام نیز هزینه کنند و بدیهیات را وارونه جلوه دهند.
5 - کسانی که از خانم های بی حجاب یا بدحجاب فیلم می گیرند و در عین حال ادعای حزب اللهی و ولایتمدار بودن هم دارند، مگر نشنیده اند که ولی فقیه در این باره گفته اند "بگو و رد شو" ؛ و نگفته اند دوربین ات را به سمت زنان و دختران بگیر و یواشکی از آنها عکس و فیلم بگیر.
اسم این کار زشت، هر چه باشد، مثل فضولی و چغولی، امر به معروف و نهی از منکر نیست و خدا نگذرد از کسانی که با کارهای منکرشان، این فریضه الهی را نیز لکه دار کردند.
بدون اطلاع مدیران بیمارستان با بیمار و همسرش مصاحبه و صدایشان را ضبط کردم که به یکباره حراست و نگهبانی از اسمان و زمین و زیر زمین بر سر من فرود امدند که ها!؟ چه کار می کنی!؟ داری عکس و فیلم میگیری برای رسانه های خارج از کشور!؟
گفتم اولا اغلب مدیران استان به اقتضای حرفه ام بنده را و رسانه بنده را میشناسند و من همانگونه که میدانید خبرنگار و سردبیر هستم امده ام تا به سخنان این بیچاره گوش بدهم و حتما برای پیگیری نزد مدیران شما هم خواهم امد اما اصلا و ابدا گوششان بدهکار نبود انگار یک دزد و خلافکار حرفه ای را به دام انداخته و به کرده خود افتخار می کردند.
خلاصه ساعتها بنده را در اتاقی حبس کردند، چن نفر از مردم حاضر در محوطه بیمارستان هم به حمایت از بنده برخاستند و کار داشت به جاهای باریک می کشید، تا اینکه معاون حقوقی بیمارستان امد و با بحث وجدلهای بسیار و به شرط تحویل فایل مصاحبه از دست حراست بیمارستان نجات یافتم.
حالا جناب وزیر کشور از حق تصویربرداری میگویند اما نمیگویند که تاکنون چندی نفر را به جرم مصاحبه یا فیلمبرداری از یک عمل خلاف دستگاه های حاکمیتی نقره داغ کرده اند.
باورکنید اگر به خاطر وجهه بنده در استان نبود اتفاقهای خیلی بدتری می افتاد و دادگاهی هم می شدم.
بیچاره آن بیمار، بیچاره ان زن پریشان
بیچاره من که عقب نشینی کردم
اگر اینطور است به حال ملتی که چنین وزیر کشوری دارد باید خون گریست
انصافا هر دو طرف اشتباه کردند نه این فقط اون معمم خطا کار بوده واین خانم هیچ اشتباهی نکرده
برای همین کسی دوربینش را به سمت دیگران باز نمیکند و همه رعایت میکنند