عصر ایران؛ اهورا جهانیان - در بازی دیشب دو تیم منچسترسیتی و لایپزیگ در مرحلۀ یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، پپ گواردیولا تصمیم عجیبی گرفت که شاید در تاریخ فوتبال بی‌سابقه باشد.
منچسترسیتی که در بازی رفت با لایپزیگ آلمان مساوی کرده بود، دیشب در زمین خودش تیم نگون‌بخت لایپزیگ را، که همین چهارده سال در لیگ دستۀ پنجم آلمان بازی می‌کرد و تدریجا خودش را بالا کشیده و الان هفت سال است که در بوندس‌لیگا بازی می‌کند، گلباران کرد.
شاگردان گواردیولا لایپزیگ را 7 بر صفر شکست دادند. من‌سیتی تا دقیقۀ 63، شش گل به لایپزیگ زده بود. پنچ گل از این شش گل را ارلینگ هالند مهاجم استثنایی این تیم به ثمر رسانده بود.
هالند سه گل در نیمۀ اول زده بود، دو گل هم در دقایق 54 و 57. اما گواردیولا او را در دقیقۀ 63 تعویض کرد و جولین آلوارز را به جای او به زمین فرستاد.
گواردیولا با این تعویض عجیب، فرصت زدن گل ششم را از هالند گرفت. اگر هالند تعویض نمی‌شد، حداقل نیم ساعت دیگر می‌توانست بازی کند و بعید بود در نیم ساعت پایانی، گل دیگری نزند.
او حتی اگر کمی بیشتر دقت کرده بود یا کمی خوش‌شانس‌تر بود، قبل از تعویض هم می‌توانست شش‌گله شود.
اما اهمیت شش‌گله شدن ارلینگ هالند در بازی دیشب چه بود؟ اگر او می‌توانست گل ششم را بزند، اولین بازیکنی می‌شد که در تاریخ لیگ قهرمانان اروپا شش گل در یک بازی زده است. رکورد پنچ گل در یک بازی در چمپیونز لیگ، در اختیار لیونل مسی و لوئیس فابیانو است. هالند دیشب می‌توانست این رکورد را بشکند ولی گواردیولا فرصت این رکوردشکنی تاریخی را از او گرفت.
اما چرا پپ چنین کاری کرد. شاید به خاطر علاقه‌اش به مسی. شاید هم چون مسی آن پنج گل را در دوران حضور گواردیولا در بارسلونا به ثمر رسانده است.
لیونل مسی در فصل 12-2011 در بازی بارسا و بایرن لورکوزن زده است. آن سال آخرین سال حضور گواردیولا در بارسلونا بود. اگر در آن بازی، گواردیولا مسی را هم در دقیقۀ 63 از زمین بیرون می‌آورد، مسی همین رکورد "پنج گل در یک بازی" را هم نداشت؛ چون گل پنجم او در آن بازی، در دقیقۀ 85 به ثمر رسید.
در بازی یک تیم مدعی با تیمی ضعیف‌تر، زیاد پیش می‌آید که وقتی برد تیم قوی‌تر قطعی می‌شود، مربی تیم بهترین بازیکنش را از زمین بیرون می‌کشد تا مبادا آسیب ببیند. اما چنین تعویضی، وقتی انجام می‌شود که آن بازیکن در حال تاریخ‌سازی نباشد و حضورش در زمین فایده‌ای جز خستگی بیشتر و یا آسیب‌دیدگی او ندارد.
هنری میشل، مربی تیم ملی فرانسه در جام جهانی 1986، وقتی فرانسه در مرحلۀ یک‌هشتم نهایی 2 بر صفر از ایتالیا جلو بود، میشل پلاتینی را تعویض کرد تا کاپیتان تیمش آسیب نبیند و به سلامت به مصاف برزیلی‌ها در مرحلۀ یک‌چهارم نهایی برود.
در جام جهانی 2010 نیز کلوزه تا قبل از بازی رده‌بندی، 14 گل در سه دورۀ جام جهانی (2002، 2006، 2010) زده بود و در یک‌قدمیِ رکورد رونالدو نازاریا بود. رونالدو با 15 گل، بهترین گلزن کل ادوار جام جهانی بود. او در جام 2006 سه گل زد و پانزده‌گله شد. او با ثبت این رکورد، رکورد 48 سالۀ ژوست فونتن را شکست.
فونتن در جام 1958 سیزده گل زده بود و پله با 12 گل به یک‌‌قدمی او رسیده بود اما نتوانسته بود رکوردش را بشکند.
رونالدو رکورد فونتن را شکست و در بازی رده‌بندی جام جهانی 2010، اگر کلوزه در ترکیب آلمان قرار می‌گرفت، ممکن بود دو گل به اروگوئه بزند و شانزده‌گله شود و رکورد رونالدو را بشکند. دست کم می‌توانست با زدن یک گل به رکورد رونالدو برسد.
اما یواخیم لو کلوزه را در ترکیب آلمان مقابل اروگوئه قرار نداد چون کلوزه سرما خورده بود و طبیعتا پیروزی آلمان در دیدار رده‌بندی، مهم‌تر از رکوردشکنی کلوزه بود. بنابراین تصمیم یواخیم لو دلیل روشن و موجهی داشت. کلوزه چهار سال صبر کرد و عاقبت در جام جهانی 2014، با زدن دو گل، شانزده‌گله شد و رکورد رونالدو را شکست.
اما گواردیولا در بازی دیشب، برای بیرون کشیدن هالند از زمین و دریغ کردن فرصت گلزنی بیشتر از او، فاقد دلایل موجه مربی فرانسه در جام جهانی 1986 و یواخیم لو در جام جهانی 2010 بود.
پپ فقط نخواست هالند رکورد مسی را بشکند. اگر هالند شش گل در یک بازی لیگ قهرمانان می‌زد، باز این کار را در تیم گواردیولا انجام داده بود (مثل مسی در بارسلونای 2012)، ولی انگار گواردیولا بین پنج گل مسی برای بارسا و شش گل هالند برای من‌سیتی، اولی را خوش‌تر داشت.
چنین فرصتی شاید دیگر هیچ وقت نصیب اروینگ هالند نشود. هالند الان 22 ساله است ولی اگر تا پایان دوران فوتبالش هم فرصت زدن شش گل در یک بازی را بدست نیاورد، نباید تعجب کرد. فرصت‌هایی از این دست، به آسانی دو بار بدست نمی‌آیند. غالبا فرصت‌هایی یگانه‌اند.
بنابراین اگر مربی را متعهد به حمایت از بازیکن و کمک به ارتقای موقعیت او در دنیای فوتبال بدانیم، باید بگوییم که گواردیولا در بازی دیشب خلاف تعهدش عمل کرد. در واقع گواردیولا به هالند خیانت کرد. و این از چهرۀ متعجب هالند در مواجهه با گواردیولا، هنگام بیرون آمدن از زمین، به خوبی پیدا بود.
تصمیم عجیب گواردیولا هیچ دلیل موجهی نداشت. باقی ماندن هالند در زمین، هم به سود خود هالند بود هم به سود منچسترسیتی.
گواردیولا مربی‌ای است که غالبا بازیکنانش را دوست ندارد و - به قول خودش – با آن‌ها دوست نیست. این نادوستی، در بازی دیشب یکبار دیگر، البته به بدترین شکل ممکن، آشکار شد.
در جام جهانی 2002 رونالدو نازاریا 8 گل زد و نه تنها آقای گل جام شد بلکه رکورد سال‌ها تکرار شدۀ 6 گل را برای بهترین گلزن جام جهانی شکست؛ رکوردی که از 1978 تا 1998 تکرار شده بود.
مربی برزیل در آن جام فیلیپ اسکولاری بود. اسکولاری چهار سال بعد مربی پرتغال در جام جهانی بود و با پرتغال تا نیمه‌نهایی جام 2006 بالا رفت.
فرض کنیم که لوئیس فیگو تا پایان بازی نیمه‌نهایی شش‌گله بود و در بازی آخر پرتغال هم دو گل تا دقیقۀ 60 می‌زد و هشت‌گله می‌شد ولی اسکولاری او را از زمین بیرون می‌آورد برای اینکه مبادا فیگو در نیم ساعت پایانی بازی، یک دیگر هم بزند و با 9 گل آقای گل جام جهانی شود و رکورد رونالدو را بشکند.
چنین کاری آیا خیانت مربی در حق بازیکن نیست؟ پپ دیشب چنین خیانتی کرد!