عصر ایران؛ مجله تصویری سلاح - ناوشکن های ضد زیردریایی کلاس اودالوی (Udaloy Class) روسیه که در زمان شوروی سابق طراحی شدند، در شرایطی که تعدادشان کمتر از زمان اوج خود در دوران "جنگ سرد" است، اما همچنان از عناصر کلیدی مورد استفاده توسط نیروی دریایی این کشور هستند. اکنون ناوشکن های این کلاس به گزینه هایی با ماموریت هایی گسترده‌تر از شکار زیردریایی های دشمن تبدیل شده اند.
ناوشکن های کلاس اودالوی روسیه در اصل برای مقابله با زیردریایی های هسته ای آمریکا و ناتو در شرایط بروز درگیری بین اتحاد جماهیر شوروی و ناتو طراحی شدند. این کلاس که نام آن در زبان روسی به معنای "جسور" است، به نام پروژه 1155 فریگات نیز شناخته می شود.
دوازده نمونه اصلی از کلاس اودالوی بین سال های 1980 و 1990 وارد خدمت در نیروی دریایی شوروی شدند. نیروی دریایی شوروی و سپس روسیه نیز یک نسخه بروزرسانی شده از این کلاس معروف به اودالوی-2 یا پروژه 1155.1 را معرفی کرد که برای حمله به اهداف زیردریایی و سطحی مجهز شده بود.
ناوشکن های کلاس اودالوی توانایی جابجایی بیش از 8200 تن بار کامل را دارند و از دو توربین گازی ام62 و دو توربین گازی تقویت کننده ام8کی‌اف نیرو می گیرند که امکان دستیابی به بیشینه سرعت 29 گره دریایی را فراهم می کنند.
حتی در حالت پایه خود، ناوشکن های کلاس اودالوی به شدت مسلح هستند و به هشت موشک ضد زیردریایی راستروب-بی (Rastrub-B)، 64 موشک سطح به هوای تور، و دو سامانه دفاع هوایی کورتیک (Kortik) و همچنین یک سلاح اصلی 100 میلی متری دی‌پی دوتایی و چهار سلاح ضد هوایی مجهز هستند.
کشتی های اصلی کلاس اودالوی به منظور محافظت از رزمناوها و ناوهای هواپیمابر شوروی در برابر زیردریایی های دشمن با جلوگیری از رسیدن آنها به محدوده تیر شکل گرفته بودند. با توجه به نقش جنگ ضد زیردریایی و جنگ سطحی، تنها کشتی کلاس اودالوی-2 که به نام دریاسالار چاباننکو (Admiral Chabanenko) شناخته می شود، به جای موشک های راستروب-بی به موشک های کروز خا-41 ماسکیت مجهز شد.
به عنوان میراثی از کشتی های جنگی شوروی سابق در خدمت روسیه، نوسازی و مدرن‌سازی کشتی های باقیمانده کلاس اودالوی توسط این کشور آغاز شده است که به آنها اجازه می دهد نقش ترکیبی‌تر جنگ ضد زیردریایی و جنگ سطحی را ارائه کنند. کشتی های مارشال شاپوشنیکوف (Marshal Shaposhnikov) و دریاسالار وینوگرادوف (Admiral Vinogradov) به عنوان اولین و دومین کشتی های کلاس اودالوی مدرن‌سازی شده، جلوه ای عملی از این بروزرسانی ها را نشان می دهند.
تسلیحات هر دو کشتی تغییرات قابل توجهی داشته است و موشک های ضد زیردریایی راستروب-بی آنها که در ناتو به نام اس‌اس-ان-14 سایلکس (SS-N-14 Silex) شناخته می شوند با موشک های ضد کشتی جدیدتر یوران (Uran) و موشک های پرتاب عمودی کالیبر (Kalibr) و حتی موشک های ضد کشتی ابرصوت آزمایشی تسیرکن (Tsirkon) جایگزین شده اند. رسانه های روسی حتی مدعی اند زمانی که نوسازی کشتی دریاسالار چاباننکو در سال 2023 به پایان برسد، موشک های تسیرکن خاص خود را دریافت خواهد کرد.
ناوشکن های کلاس اودالوی روسیه احتمالا در آینده نزدیک همچنان یکی از عناصر مهم نیروی دریایی این کشور باقی خواهند ماند. به گفته دیمیتری بولتنکوف، کارشناس نظامی روس، کشتی های کلاس اودالوی ممکن است بتوانند نقش جنگ سطحی که دولت مسکو برای ناوهای در حال ساخت کلاس جدید دریاسالار گورشکوف در نظر گرفته است را ایفا کنند.
حتی پس از ورود کامل ناوهای کلاس دریاسالار گورشکوف به خدمت، بولتنکوف معتقد است که کشتی های کلاس اودالوی برای حداقل پنج سال دیگر در خدمت باقی خواهند ماند.
در شرایطی که دلیل اصلی شکل گیری آنها استفاده به عنوان ناوشکن ضد زیردریایی بود، کلاس اودالوی به نظر می رسد از طریق مدرن‌سازی و گذار به یک نقش چندمنظوره، زندگی جدیدی یافته است.