کلاس Zumwalt همراه با قابلیت مشارکت در ماموریت های چند منظوره طراحی شد. برخلاف سایر کلاس های موجود از ناوشکن ها، این نمونه در اصل برای مبارزه در دوردست دریا تولید شده است.

عصرایران؛ مجله تصویری سلاح- (USS Zumwalt (DDG-1000 نوعی ناوشکن موشک انداز متعلق به نیروی دریایی آمریکا است که سر گروه کلاس Zumwalt محسوب می شود. این ناوکشن نخستین کشتی نام گذاری شده به احترام دریاسالار Elmo Zumwalt به شمار می رود. جالب است بدانید که ناوشکن مذکور ضمن تجهیز به قابلیت های استتار، سطح مقطع راداری مشابه یک قایق ماهیگیری کوچک (بر خلاف اندازه بزرگ خود) دارد. همین عامل سبب می شود که شناسایی آن برای رادارهای دشمن به راحتی امکان پذیر نباشد. در تاریخ هفتم دسامبر سال 2015، Zumwalt کارآزمایی دریایی خود را به منظور پیوستن به ناوگان آمریکایی اقیانوس آرام آغاز کرد.

همانطور که اشاره شد ناوکشن مورد بحث به احترام دریاسالار Elmo Russell Zumwalt, Jr. نام گذاری شده است. وی از افسران نیروی دریایی آمریکا و جوان ترین مردی بود که به عنوان فرمانده عملیات نیروی دریایی این کشور خدمت کرد. در جایگاه دریاسالار و پس از آن نیز نوزدهمین فرمانده عملیات های دریایی، Zumwalt نقش مهمی در تاریخ ارتش آمریکا به ویژه طی جنگ ویتنام بر دوش داشته است. او پس از 32 سال فعالیت در پست های دریایی بازنشسته شد و یک کمپین نافرجام برای مجلس سنای آمریکا ترتیب داد.

نقش

کلاس Zumwalt همراه با قابلیت مشارکت در ماموریت های چند منظوره طراحی شد. برخلاف سایر کلاس های موجود از ناوشکن ها، این نمونه در اصل برای مبارزه در دوردست دریا تولید شده است. با این حال وظایف دیگری از جمله پشتیبانی نیروهای زمینی در حملات خشکی، ماموریت های ضد هوایی، ضد سطح و ضد زیردریایی نیز برای آن تعریف شده است. Zumwalt مجهز به دو سیستم توپ دریایی پیشرفته است و به منظور شلیک پرتابه های حمله زمینی با برد بالا طراحی شده است. گفته می شود که این سیستم تا 190 کیلومتر برد دارد و یکی از کلیدی ترین اجزای پشتیبانی از نیروهای زمینی به شمار می رود.

بسیاری از خصوصیات این ناوشکن تحت پروژه ای به نام DD21 (ناوشکن قرن بیست و یکم) توسعه یافت. در سال 2001، کنگره نیمی از پروژه مذکور را به عنوان بخشی از برنامه SC21 معرفی کرد. به منظور حفظ تلاش های صورت گرفته، برنامه به طور جدی در قالب DD(X) دنبال شد. بدین ترتیب تولید انبوه به صورت رسمی در تاریخ 11 فوریه سال 2009 رقم خورد. ناوشکن مورد نظر در سال 2014 آماده شرکت در کارآزمایی های دریایی تحت آب و هوای سخت شد. هدف از این آزمایش بررسی مقاومت ناوشکن و تجهیزات همراه آن در برابر بادهای شدید، طوفان های دریایی و در مجموع هر گونه آب و هوای نامساعد بود. البته تست های دیگری نیز برای سنجش عملکرد موتور، سیستم های راداری و سوخت رسانی صورت گرفت.

تسلیحات

تسلیحات کشتی شامل دو توپ 155 میلیمتری با گلوله‌های هوشمند که اهدافی در 100 کیلومتر را دقیق می زنند، دو توپ مسلسل 57 میلی‌متری، راکت‌های ضدزیردریایی آستراک، موشک‌های کروز تاماهاوک، موشک‌های دفاع هوایی ریم162 (مدل پیشرفته سی اسپارو) است.