عصرایران؛ رضا غبیشاوی – حسن روحانی و دولت او هم در تحریم های شدید و شکست اقتصادی مقصر هستند.
حسن روحانی رئیس جمهوری به تازگی گفته است " اگر جنگ اقتصادی و کرونا نبود امروز قیمت دلار حدود ۵ هزار تومان بود".
در این باره می توان گفت:
- به نظر می رسد مسوولان دولت از اصطلاح "جنگ اقتصادی" برای تحریم ها یا مجازات های آمریکا علیه ایران استفاده می کنند تا ضمن تلاش برای بیان بهتر واقعیت ها و ایجاد همبستگی داخلی در پشت دولت، به مانند وضعیت جنگ نظامی، مانع از هر گونه انتقاد شوند. غافل اینکه حتی در زمان بروز جنگ نظامی هم می توان از تصمیمات و عملکرد نیروهای خودی درباره قبل و هنگام جنگ انتقاد و اعتراض داشت. همان گونه که در همه کشورهای توسعه یافته جهان نیز همین وضعیت است.
پس اگر تاکید دولت بر استفاده از اصطلاح جنگ اقتصادی برای تحریم های آمریکا علیه ایران، ساکت کردن یا پرهزینه کردن انتقاد و اعتراض است باید بدانند منتقدان اصلی در جناح اصولگرایان آزادتر از این حرف ها هستند و در آزادی کامل به کار خود ادامه می دهند.
- اگر تحریم بد است چرا جلوی آن را نگرفتید و مانع از آن نشدید؟ اگر تحریم بد و آسیب زننده است که هست چرا آن را تحقیر و تصغیر کردید؟ چرا مدعی پیروزی در مقابل تحریم ها هستید؟ اینکه به جای دلار 5 هزار تومانی، هم اکنون دلار 25 هزار تومانی داریم نشانه پیروزی ماست یا شکست؟ یا نتیجه تحقیر و تصغیر و دست کم گرفتن تحریم هاست؟ یا نشانه ناتوانی و شکست حسن روحانی و دولتش در جلوگیری از اعمال تحریم های جدید علیه ایران است؟
- اکثریت رای دهندگان به حسن روحانی در انتخابات 92 و 96، خواستار مذاکره و برداشته شدن تحریم ها بودند. این وعده در قالب برجام تحقق پیدا کرد اما وقتی ترامپ آمد و در نهایت از برجام خارج شد؛ تحریم های قبلی را بازگرداند و جدی تر از قبل، آنها را اجرا کرد و تحریم های جدیدی را اعمال کرد؛ دولت روحانی از "آری مذاکره - نه به تحریم" تغییر مسیر داد به "نه به مذاکره - آری به تحریم".
مردم به روحانی رای دادند تا جلوی تحریم ها را بگیرد نه اینکه با بهانه آمدن ترامپ، شکست خود را توجیه کند.
اگر قرار بود روحانی در دوره ترامپ از عدم مذاکره و تحریم دفاع کند قطعا سعید جلیلی برای این کار مناسب تر بود. مردم به روحانی رای داده بودند تا از این روند دوری کند نه اینکه این روش را در پیش بگیرد.
دولت روحانی، دولت مذاکره و مقابله با تحریم بود نه دولت ضدمذاکره و دفاع از تحریم اما متاسفانه در دوره ترامپ، روش دوم را در پیش گرفت و شکست خورد.
می توان از روحانی سوال کرد وقتی ترامپ قبل از نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، شعار خروج از برجام و بازگشت تحریم ها را سر می داد چرا برای این احتمال تدبیری نیاندیشیدید؟
وقتی ترامپ در انتخابات پیروز شد چرا برنامه ای برای حل مشکل ترامپ اجرا نکردید و صرفا بر "عدم مذاکره و عدم تغییر برجام" تاکید کردید و تماشاچی بازگشت تحریم های قبلی و اعمال جدی تر تحریم های جدید و نابودی اقتصاد بودید؟
وقتی از فاصله 10 کیلومتری، به راننده ای اطلاع می دهند مانعی در جاده وجود دارد و بازهم راننده با این مانع تصادف می کند و خسارت جانی و مالی رخ می دهد دیگر نمی توان مانع را مقصر دانست بلکه راننده مقصر است.
چرا وقتی نتوانستید مانع از تحریم های ترامپ شوید کناره گیری نکردید؟ چرا وقتی نتوانستید جلوی تحریم های جدید را بگیرید استعفا ندادید تا هم مردم بدانند و هم خود چاره ای بیاندیشند؟
چرا واقعیت ها را همان زمان به مردم نگفتید؟
- روحانی مصوبه مجلس را مقصر و مانع دست یابی به توافق بازگشت برجام و رفع تحریم ها دانست. به نظر می رسد این نظر، صحیح و واقعیت است اما چرا روحانی همان زمان که این طرح مجلس، مطرح شد به شدت با آن مخالفت نکرد؟
روحانی مصوبه مجلس را که در روز ۱۱ ماه ۹ (آذر) تصویب شده بود را به 11 سپتامبر تشبیه کرده و گفته است یازده 9 بود. اگر این مصوبه اینقدر بد بود همان موقع باید می ایستاد.
چرا همان زمان نتوانستید مانع تصویب طرح هسته ای مجلس شوید؟ چرا همان زمان به صراحت خطر این طرح را اعلام نکردید؟ ایا همه اینها چیزی جز ناتوانی نیست؟
- درباره کرونا و تاثیرات منفی اقتصادی آن هم باید گفت: بخشی از تاثیرات منفی کرونا در سراسر جهان وجود داشته و دولت ایران هم به مانند سایر دولت های جهان کمتر یا بیشتر تلاش کرده از تاثیرات منفی کرونا بکاهد اما همچنان عملکرد دولت روحانی در قبل از شروع کرونا، نخستین روزهای بروز این بیماری، قرنطینه و مقابله با کرونا، واکسن و ... محل انتقاد جدی است.