صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۷۳۴۰۴۴
تعداد نظرات: ۴۵ نظر
تاریخ انتشار: ۱۱:۲۳ - ۳۱ خرداد ۱۳۹۹ - 20 June 2020
یادداشت احسان محمدی به یاد البرز زارعی که جانش را فدای محیط زیست ایران کرد

بلوط ‌ها برای تو می‌گریند «البرز»!

در عصری که نام اختلاس‌گران، دلقک‌ها، تشنگان شهرت و قدرت و... در فضای مجازی بیش از دیگران تکرار می‌شود، خوشا «البرز» بودن...

عصرایران؛ احسان محمدی- در روزی که همه سرها به طرف رومانی چرخید و خبر مرگ یک قاضی تیتر تمام خبرگزاری‌ها شد، از اصفهان خبر دادند البرز زارعی کوهنورد و فعال محیط ‌زیست در بیمارستان جان باخت. دو مرگ در یک روز. اما این کجا و آن کجا؟

«خدایا آخر و عاقبت ما را به خیر کن» فقط یک دعای زیر لب نیست که بسیاری اوقات تکرار کرده‌ایم. یک التماس به خالق هستی است. اینکه پروردگارا «عاقبت» ما را در این دنیا آبرومند قرار بده. تجربه می‌گوید برای قضاوت در مورد مرگ‌های چند بعُدی از جنس قاضی منصوری نباید شتاب کرد حتی اگر خود او در صدور حکم شتاب می‌کرد. اما چیزی که امروز در فضای جامعه تکرار می‌شود این است که تا این لحظه عاقبت خوبی نداشت. سرانجامی که هیچ کس آرزویش را ندارد.

برخلاف عاقبت «البرز» که حالا به یک نام و نماد تبدیل شده است، گرچه تن‌اش خاکستر شد و ذره ذره وجودش با خاک وطن گره خورد. 18 روز روی تخت بیمارستان رنج کشید، در اوج جوانی دست از زندگی شست اما مایه مباهات است. خانواده و دوست‌دارانش اشک‌آلود اما با غرور سرشان را بالا می‌گیرند. به احترام یک قهرمان. درست مثل احسان عزیزی، محمد پژوهی، رحمت حکیمی نیا، شریف باجور و امید حسین‌زاده و ...

لقب‌ها برای آنها که جان‌شان را در طبیعت فدا کردند «زندگی» نمی‌شوند و اگر حق انتخاب داشتند «زنده بودن» را حتی در این روزهای دشوار انتخاب می‌کردند اما نام‌شان با افتخار تکرار می‌شود. و هیچ واژه‌ای برای تحسین کسانی مثل البرز کافی نیست. این زمانی است که واژه‌ها لال و تهی از معنا می‌شوند.

در عصری که نام اختلاس‌گران، دلقک‌ها، تشنگان شهرت و قدرت و .. در فضای مجازی بیش از دیگران تکرار می‌شود، خوشا «البرز» بودن. خوشا عاشقان بی‌نشانی که پسران و دختران وفادار این سرزمین رنجور هستند.

البرز زارعی مقدم تا زنده بود نه قلمی برای حکم راندن داشت و نه داغ و درفشی برای سرزنش دیگران، نه پولی از بیت‌المال به جیب خودش ریخت و نه جایی گریخت. اتفاقاً وقتی آتش به جان زاگرس افتاد، نه رمید، نه گُسست. به میان معرکه رفت تا از بلوط‌ ها، از سرزمین مادری و از وطن‌اش دفاع کند. در روزگارِ «به تو چه؟» و «کلاه خودت را بچسب»  چقدر به قهرمان‌هایی مثل او نیاز داریم که پشت شجاعتش پنهان شویم.

او یکی از کوه‌نوردان انجمن کوه‌نوردی زاگرس و از اعضای فعال تشکل زیست‌محیطی سبزگامان کهگیلویه و بویراحمد بود. سهمش از این سرزمین 60 درصد سوختگی شد. هنگام تقلا برای خاموش کردن آتش در مناطق دیل و کوه‌های خامی واقع در ارتفاعات گچساران دچار سوختگی شدید شد. علیرغم انتقال به بیمارستانی در اصفهان و  در حالیکه امیدها برای نجات جانش رو به فزونی بود، عفونت ها امانش را برید و برای همیشه پلک‌های سوخته‌اش را بست. بدون لالایی. بدون قصه.

گفته شد به دلیل اختلاف دو دامدار ساکن در حاشیه کوه خائیز، آتش به جان مراتع و جنگل‌ها این کوه افتاد. اگر این ماجرا حقیقت داشته باشد، آنها مرتکب قتل نشده‌اند؟ جان بلوط‌ها پیشکش، تن البرزها هم در زاگرس سوخت. خاکستر شد.

البرز رشته کوهی در شمال ایران است و زاگرس رشته کوهی در مرکز. هیچ اسطوره‌ای اینطور دو رشته کوه را به هم گره نزده بود. انگار «البرز زارعی» آفریده شد که با بخشش تن‌اش به شاعرانه‌ترین و دردناک‌ترین شکل ممکن به ما بگوید مراقب «البرز» و «زاگرس» باشید. 

او حالا به خاک سپرده می‌شود و ما چند روزی در شبکه‌های اجتماعی ناله و شیون می‌کنیم. عاشقان طبیعت ایران امیدوارند این فاجعه تلخ، این فداکاری پر درد دستکم خیلی‌ها را از خواب بیدار کند تا راه تکرار را ببندند. به فکر تجهیز امکانات برای جلوگیری از آتش سوزی مجدد یا مهار سریع آن شوند. این طور شاید از باقیمانده تن «البرز» بلوطی بروید. شاید آتش دوباره عاشقان طبیعت ایران را سوگوار نکند.

ما یک عمر بر بیهودگی اشک ریختیم. اشکی نمانده، اما بلوط ‌ها برای تو سیاه پوشیده‌اند «البرز».

ارسال به تلگرام
انتشار یافته: ۴۵
در انتظار بررسی: ۸۶
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
۱۵:۳۱ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
چقدر اسم زیبایی داشت و چه اتفاق عجیب و دردناکی
ناشناس
۱۵:۳۰ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
برادرم البرز. درروزگاری که اوار ِخبرهای زشت وپلید امان نفس کشیدن به ما نمی دهد ,خبر مرگ زیبایت چشمهایمان را باز کرد تا ببینیم تفاوت انسانها را. مرگ تو همانقدر زیبا بود که زندگی ومرگ عده ایی گرگ صفت. ,زشت وپلید .روحت در ارامش ابدی.سفرت به خیر فرزند ِ غیور ِ ایران زمین .بهشت برین جایگاهت. باشد که سوختن مظلومانه تو خفتگان را بیدار کند.
احسان
۱۵:۳۰ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
همه ما بي تفاوت ها مقصريم :pensive:
رضا
۱۵:۱۴ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
احسنت و مرحبا به این قدر شناسی ( روحش شاد و یادش گرامی )
رضا
۱۵:۱۳ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
جوان پاک 29 ساله و دوستدار طبیعت روحت شاد
ب ب
۱۵:۱۱ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
وقتی قلم مدیون و مرهون قدرتیان نباشد از جان برمیخیزد و بر روح و روان مینشیند وصد البته حک میشود آفرین بر اینهمه تسلط بر نگارش شیرین فارسی و دست مریضاد جناب مجمدیهای نازنین ...
ناشناس
۱۵:۰۴ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
آفرین بر قلم شما. چشمان من هم مثل سایر دوستان پر از اشک شد. چه روزگار پردردی رو داریم میگذرونیم... روحش شاد
مصیب شیرانی
۱۵:۰۳ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
دلم برای بلوط تنگ می شود.
برای سفیر گلوله هایش و برای آتشش
و برای شعلهای به آسمان کشیده اش
دلم برای کلاهک پیچیده در سرش
و برای استواریش
و برای سخاوتش
که قوت لا یموت لر است.
و برای گرمی اتشش
دلم برای بلوط تنگ می شود
من زاده کوههای بلوط خیز بخت یاریم
برای همین
دلم برای بلوط تنگ می شود
بلوط، به یاد می سپارمت
و نهال تورا به جان و دل به خاک می سپارمش
که انتظار را جوانه امید می زنی
دلم برای بلوط تنگ می شود
ای استوره استواری و نجات
ای بلوط،
برای کودکان زرد کوه و دنا
برای شادی روز گاران ما
برای رفع این غبار لعنتی
برای شادی کودکانه ام بمان
دلم برای بلوط تنگ می شود.
مصیب شیرانی1392( شیدا
ناشناس
۱۵:۰۱ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
مطلب بسیار بسیار روان و رسا و عاطفی در عین واقعیت دست عوامل کوشا و صدیق عصرایران درد نکنه
سیما
۱۴:۵۵ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
مرگی بسیار دلخراش و جانسوز اما با غیرت و سربلندی و غرور روحت تا ابد شاد و یادت تا همیشه جاودان باد البرزِ سرافرازِ زاگرس
ناشناس
۱۴:۵۴ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
بلوط از باارزش ترین جوب ها میباشد که خداوند به وفور در دامنه های زاگرس به ما ایرانیان داده است که متاسفانه قدر آن را نمیدایم . این جوان غیرتمند داوطلبانه و با کمترین امکانات به مبارزه با آتش مهیب رفته و جانش را دراین راه از داده است. روحش شاد
ناشناس
۱۴:۵۴ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
سلام و رحمت و مغفرت خداوند بر او باد
البرز شهید زاگرس ، ثمره درختان بلوط شهادتت مبارک
آقای محمدی ضمن تشکر از حضرتعالی به عرض برسانم مناطق زاگرس نشین مدتهاست طعمه آتش سوزی های هدفمند و مغرضانه می شوند این کار دو کشاورز نیست .
چند سالی است که عده ای نانجیب بانیات پلید آتش به جان جنگل ها و مراتع می اندازند کسی هم جلودارشان نیست. هر درخت بلوط نایژه ای برای این سرزمین تفتیده اگر به دادشان نرسیم ما مورد لعن و نفرین گذشتگان و ایندگان خواهیم بود و این وسط مسوولیت شما رسانه ای ها از همه سنگین تر
منیژه
۱۴:۴۱ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
روحش شاد وقرین رحمت الهی.
ایران زیبا
۱۴:۴۰ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
روحش شاد
کاش اختلاسگرا نابود بشن و خوبا بمونن
حقیقت
۱۴:۳۲ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
نام نیکت بر قله های سرفراز زاگرس تا ابد ماندگار باد۔《البرز》
رضا از قزوین
۱۴:۱۹ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
آقای محمدی سلام
چه زیبا نوشته ای و وصف کرده ای ، کار از کار گذشته و این عزیز رفته ، ولی قلم و بیان شما عزیزان شاید وجدانهای خفته را بیدار کند و شاید دلهای البرزی خسته را جانی دوباره دهد.
اوین
۱۴:۱۶ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
خوشا زاگرس خوشا زاگرس چنین عاشقانی دارد دلم‌درد گرف و چشمانم همراهی می کنند برا این غیرت و ناموس دوستی
رضا
۱۴:۰۷ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
بنظرم رویه خوبیه که عصر ایران پیش گرفت،اینکه در میان این همه خبرهای فیک و رنگارنگ که همه روزه هست،سراغ وطن دوستان بی نشان را گرفتن ارزشمنده
علی
۱۴:۰۶ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
روحش شاد... خواستم بگویم دمت گرم البرز ولی دمی برایت نماند. خدایا رحمتت را بر روانش افزون کن
بابک
۱۴:۰۴ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
روانش شاد یادش گرامی
ناشناس
۱۳:۵۵ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
چند تن دیگرشان بی جهت زندانی اند. آنها هم اگر آزاد بودند بی مهابا به مهار آتش می رفتند.
فقط حرف، بس کنید!
شما حتی جرات تایید همین نظر را ندارید.
ناشناس
۱۳:۵۵ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
یاد ونام البرز فقید تا ابد بربلندای قله دنا جاویدان باد .
حمید
۱۳:۵۱ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
روحش شاد و یادش گرامی.
کاوه
۱۳:۴۷ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
خوشا از عاشقی مردن
به یادش گریه کردم.
ناشناس
۱۳:۴۵ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
گفته شد به دلیل اختلاف دو دامدار ساکن در حاشیه کوه خائیز، آتش به جان مراتع و جنگل‌ها این کوه افتاد. اگر این ماجرا حقیقت داشته باشد، آنها مرتکب قتل نشده‌اند؟ جان بلوط‌ها پیشکش، تن البرزها هم در زاگرس سوخت. خاکستر شد.
مسلماً برخورد قضایی شدید می خواهد.
البرز رشته کوهی در شمال ایران است و زاگرس رشته کوهی در مرکز. هیچ اسطوره‌ای اینطور دو رشته کوه را به هم گره نزده بود. انگار «البرز زارعی» آفریده شد که با بخشش تن‌اش به شاعرانه‌ترین و دردناک‌ترین شکل ممکن به ما بگوید مراقب «البرز» و «زاگرس» باشید.
ایران بی گناه و رنجدیده، خدایا تو خود به دادمان برس.
ناشناس
۱۳:۳۷ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
خدا بیامرزدش. یادش گرامی و مرام و مسلکش پر رهرو باد
یاردبستانی
۱۳:۲۵ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
در جامعه ای که ارزشها عوض شوند عوضیها با ارزش می شوند.البرز جان شهادتت مبارک
مهناز
۱۳:۲۲ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
اي كاش اين از دست دادن ها ما رو بيدار كنه و نسبت به طبيعت دلسوزتر كنه
ناشناس
۱۳:۰۹ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
زاگرس هم برایت می گرید البرز
ناشناس
۱۳:۰۷ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
احسان محمدی قلمت درد مردمه. ناله مردمه. خدا به پدر و مادرت عزت بده که اینطور تربیتت کردن. از هرچی مینویسی آدم لذت میبره.من خوندم وگریه کردم و سبک شدم
ناشناس
۱۳:۰۳ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
درود بر شما! فوق العاده! احسنت بر این قلم! آنجا که رسانه ها بر سنت روزنامه نگاری، ارزش های خبری را برجسته کرده اند و قاضی منصوری، تیتر نخست شان شده، شما ارزش های انسانی که برتر از هر ارزش خبری است، تیتر و برجسته کرده اید.
وقتی شاعرانگی با عقلانیت در هم می آمیزد، می شود این گونه زیبانگاری درباره مرگ. فقط کاش البرزها این پاسداشت ها را در حیات خویش ببینند و بر صدر نشینند نه در ممات. راستی که فاصله هاست بین البرزها و طبری ها!
اینک دنیای بی نام و نشان ها، عجب جهان اخلاق مداری شده است و جهان نام و نشان داران، شگفتا که دنیای بی اخلاق ها شده است. کاش قطعه نام آوران بی نام و نشان هم داشتیم، نه برای آنها که برای خودمان.
زهرا
۱۳:۰۲ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
رسیده ها چه غریبانه و نچیده می افتند...
روحت شاد دلاور قهرمان
اسی
۱۳:۰۰ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
باید اون دوتا دامدار بی فکر تنبیه بشن تا درس عبرت برای سایرین باشه
ایرونی
۱۲:۵۵ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
خداحافظ ققنوس ،
ناشناس
۱۲:۴۰ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
روحش شاد.
ننگ بر اختلاسگران
ناشناس
۱۲:۴۰ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
ما بی چرا زندگانیم
آنان به چرا مرگ خود آگاهند.....
پاسخ ها
ناشناس
| |
۱۵:۳۵ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
شعر قشنگی بود
ناشناس
۱۲:۳۶ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
البرز جان ای برادرم ای عزیزم ما را حلال کن ...
امیر
۱۲:۱۸ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
احسنت به نویسنده عزیز.
واقعا حیف است که نام همچنین اسطوره های که از جانشان برای پاسداشت و نگهبانی از آب و خاک ایران سربلند جانشان را فدا میکنند، ناشناخته بماند. نامش و داستان جانفشانی اش باید در کتابها به فرزندانمان آموزش دهیم و بگوییم که اسطوره های ایران چه کسانی هستند.خدا بر همه شهدای ایران عزیز درود و رحمت بفرستد و ما را بیامرزد.
ناشناس
۱۲:۱۵ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
ردود بر تو احسان عزيز . خدا همه عزيزاني را كه در راه وطن و براي حفظ و آباداني اين مرز و بوم جان خودشان را فدا كرده اند بيامرزد و قرين رحمت خويش قرار دهد .
ناشناس
۱۱:۵۶ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
تمام قد تعظیم میکنم
ناشناس
۱۱:۴۸ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
جای تاسفه واقعا. چه تنها و مظلومانه رفت عزیز دلمان.
ناشناس
۱۱:۴۲ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
خداوند روحش را قرین آمرزش نماید.انشالله
ناشناس
۱۱:۳۷ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
خوشا «البرز» بودن...!
ناشناس
۱۱:۳۱ - ۱۳۹۹/۰۳/۳۱
روحش شاد و یادش گرامی.
ایشون هم واقعا شهید باید محسوب بشوند. شهید مدافع طبیعت.
تعداد کاراکترهای مجاز:1200