عصرایران؛ جعفر محمدی* - امروز "رایان" را بسیاری از مردم می شناسند؛ او 13 سال دارد و فرزند "منصور پور جم"، دندانپزشک ساکن شهر بارهاون کانادا که در سانحه سرنگونی هواپیمای اوکراینی درگذشت.
رایان 13 ساله در مراسم یادبود پدرش در دانشگاه "کارلتون" سخنرانی کوتاهی کرد که به سرعت در شبکه های اجتماعی دست به دست شد و همه را به شگفتی و تحسین واداشت.
او با روحیه ای بالا، مرگ آگاهی در عین امید به زندگی و مثبت نگری در میان بزرگ ترین فاجعه زندگی اش و با دایره واژگانی قابل توجه در چند دقیقه کوتاه، یکی از تاثیر گذارترین سخنرانی های حال حاضر را رقم زد.
او در فراز پایانی سخنانش درباره پدرش گفت: "منصور ؛ اگر بتونم اونو توی یه کلمه توصیف کنم، آدمی قوی بود. او فاجعه پشت فاجعه، دیوار پشت دیوار و اشتباه پشت اشتباه رو پشت سرگذاشته و در آخر قوی شده بود. او فوق العاده بود و ما، عاشق هم بودیم. او حتما از تمام دوستانی که اینجا جمع شدند ممنون است. او فوق العاده بود. من یک هفته است اینجا هستم بعد از اون فاجعه وحشتناک، ولی هنوز نتونستم باورش کنم. من حسی دارم شبیه این که دارم خواب می بینم ولی می دونم اگر خواب دیده بودم و اگر اون منو از خواب بیدار می کرد، به من می گفت که همه چیز درست می شه و همین طور هم خواهد شد. ممنونم."
انتشار ویدئوی سخنرانی رایان همزمان شده بود با نهایی شدن و نشر گزارش " U.S. News & World Report" درباره بهترین کشورهای دنیا برای رشد و تربیت فرزندان.
در این گزارش، نام کانادا در میان 10 کشور جهان برای فرزند پروری آمده و در آن شاخصه های برابری درآمدی، آموزش عمومی توسعه‌یافته، احترام به حقوق بشر، برابری جنسیتی، نظام مراقبت بهداشتی پیشرفته، امنیت، روابط دوستانه خانوادگی و شاخص شادی مورد بررسی قرار گرفته بود.
رایان پورجم، به عنوان فرزندی که در کانادا رشد و تربیت یافته است، مهر تاییدی است بر این رتبه بندی جهانی. این حد از اعتماد به نفس و آگاهی و احساسات کنترل شده، تنها در یک جامعه و نظام آموزشی سالم شکل می گیرد و البته رایان، تنها یکی از میلیون ها تربیت یافته نظام آموزشی کاناداست.
بار دیگر به شاخص های مورد بررسی نگاه کنید و بی هیچ تعصبی قضاوت کنید که فرزندان ما در چه فضایی تربیت می شوند و رشد می یابند؟!
جز این است که فرزندان ما در نابرابری فاحش درآمدی، آموزش های رسمی بیهوده، نابرابری جنسیتی، خانواده های عمدتاً متشتت و جامعه ای ناشاد و پر استرس تربیت می شوند؟
بچه های ما در دل یک نظام آموزشی فشل اند که آن نظام آموزشی نیز در دل یک جامعه بی قرار و پر اضطراب قرار دارد و معلوم است که این ملغمۀ نابهنجار چه خروجی انسان سوزی دارد و خواهد داشت.
یک دقیقه به این فکر کنید که یک کودک یا نوجوان ایرانی در طول سال با چه رویدادها و افکاری مواجه است و همتای او در کانادا چطور؟ همین است که بسیاری از ایرانیانی که اصطلاحاً دست شان به دهان شان می رسد، در تکاپوی آنند که به کانادا یا جایی نظیر آن بروند یا دستکم فرزندان شان را به آنجا بفرستند و حق هم دارند چرا که دغدغه هر پدر و مادری، آینده فرزندانشان است.
*صاحب امتیاز و سردبیر عصرایران
بیشتر بخوانید:
جوان نا امید از هرچیز ایرانی
البته عصر ایران نشون داده که بیطرف نیس در نمایش پیام ها
اما منصفانه اگر بخوایم نگاه کنیم تربیت درست این پسر توسط خانواده اهمیتش بیشتره. رایان چیزهایی رو که میگه از پدرش داره . نگاه مثبت و زیبا.
آقای عصر ایران چرا از نخبه های ایرانی گزارش تهیه و انتشار نمی دهید همش نفوس بد و انتشار امواج منفی .
اگه همین حالا به به هر موسسه روان درمانی در کانادا مراجعه کنید دائم دم از مثبت نگری می زنند اما متاسفانه در ایران فقط منفی نگری.
ضمن تشکر از سایت عصر ایران که به دقت و شدت پیگیر مسائل آموزش و پرورش فشل ایران است. یک نکته قابل توجه و متمایز نسبت به کانادا این است که این کشور بر مبنای مهاجران کشورهای مهاجر از امریکا و سپس اروپا تشکیل شده، پس اساس آموزش و پرورش آن نیز غربالگری های متعددی را پشت سر گذاشته است
۱- چقدر از خوب صحبت کردن ایشان سهم تربیت خانوادگی و چقدر سهم سیستم آموزشی اونجاست؟
۲- آیا مثالهای کمی میشه در ایران پیدا کرد که بهتر از ایشون صحبت کنند و صد البته بعنوان تاییدیه برای سیستم آموزشی کشورمون نمیشه استفاده کرد؟
۳- آیا شما مطمئن هستید که جملات از خود ایشون است؟
۴- کجای سیستم آموزشی کانادا دقیقا اینجور قوی بودن و مثبت اندیشی رو تدریس میکنه؟
اينكه يك شخص به مرگ عزيزش چه واكنشي نشون ميده و چقدر ميتونه به خودش مسلط باشه بيشتر به فرهنگ اون جامعه مربوطه نه آموزش و پرورش اون كشور
در كشور ما اگر شخصي اينطوري در مرگ پدرش تا 40 روز سياه نپوشه و اشك نريزه و ضجه نزنه همه به چشم ادم سنگدل و بي احساس نگاه ميكنند ربطي به تربيت در مدرسه نداره اصلا
یا مرگ بر این و مرگ بر اون و نفرت پراکنی یا فحاشی
اگه گسی رفاه میخاد بچه با تفکر مثبت میخاد ذهن سالم میخاد، آرامش روحی میخاد از ایران بره
واقعا من نمیدونم چرا مردم از زینب خانم ناراحت شدن به نظرم خیلی مشاوره خوبی داد
با احترام به نظر شما و قبول تمام کاستی های وارده به نظام پر ایراد آموزشی کشور، چیزی که من از این ویدئو دستگیرم شد این بود که رایان عزیز بیشتر حاصل تربیت یک پدر فهیم و با شخصیت متعالی است تا یک نظام آموزشی فراگیر، بنا براین اگر میخواهیم به نتیجه مطلوب برسیم مثل همیشه بهتر است از خودمان شروع کنیم و از زیر بار مسئولیت خطیر تربیت فرزندانی مانند رایان عزیز شانه خالی نکنیم
باید بنشینیم ببینیم آقای محمدی یه چیزایی بگه که بخش کوچکی از درد دل ما و البته ورژن پاستوریزه اش باشه
من شما را نمیشناسم ولی از طریق یادداشت هایتان برای شما و نظرتان احترام بسیاری قائلم اما نوشته شما در تحسین بسیار بجای رایان پورجم جفا به پدر ایشان و مادر داغدارشان است. تحقیقات اجتماعی و روانشناختی نشان داده است که خانواده مهم‌ترین نقش دارد. رایان سرافراز فقط از پدرش گفت ارتباط با پدرش به همین دلیل موثر بود. با احساسات و صلابت گفت که بغض فروبرده اش جان سوز و استقامتش مبهوت کننده. ویژگی های. رایان را بیشتر به خانواده اش نسبت میدهم . به ارتباط نزدیک و موثر پدرش در طول حیات و به مادرش که چنان در چنین زمان حساسی بیشتر به پسرش و روحیه مثبت او فکر کرده و به خانواده گسترده اش که چنین پدر و مادری تربیت کرده اند. شما فکر میکنید تمام دانش آموزان که در سیستم آموزشی کانادا تعلیم دیده اند به بالندگی رایانند و همه مهاجرینی که در کانادا زندگی میکنند منصور پور جم. بادتان باشد که به احتمال قریب به یقین مرحوم پورجم همسر محترمشان و قطعا خانواده گسترده ایشان هم در سیستم فرسوده آموزشی ایران درس خوانده اند. خانواده رایان به نظر میاد بهترین های فرهنگ مبدا و مقصدشان را در خود دارند. در یک نگاه رایان پورجم، و پدر و مادرش همانقدر فرزند ایرانند که فرزند کانادا.
دعا کنید کارم درست بشه زودتر برم
ببینید این مملکت ۴۰ ساله از یک استعمار ۴۰۰ ساله رها شده و کشورهای برده دار غربی هنوز در حال استعمار و سنگ اندازی هستند، خب یکم که افق دید کوته بینانه خودتان را باز کنید کسی باید بمونه که تنها به فکر خودش و اینده بچه هاش نباشه بلکه باید کسی بمونه که بخواد بمونه و بخواد یک تغییر رو ایجاد کنه و کشور رو رشد بده، واگرنه تخریب کن به چه درد کشور می خوره، غربی ها به همراه مستعمره های عربشون تخریب کارند نیازی به نوع وطنیش نیست :/
با تمام وجود منظور نویسنده را درک می کنم.
سیستم آموزشی ما بچه هایی بدون اعتماد به نفس ، وابسته ، بیسواد و........... تحویل جامعه می دهد
آفرین به چنین پدری و چنین تربیتی
asriran.com/fa/news/709105/کاهش-تمایل-به-تربیت-دینی-فرزندان-چرا
ولی این پسر فقط نتیجه تربیت نظام آموزشی خوب کانادا نیست. مسلما خانواده خوبی داشته و پدر و مادری که در تربیت رایان نقش بسزایی داشتن.
اینجاست که این درد سنگین تر می شود. از دست دادن یک همچین پدری!
ايا شما به عنوان شخصيت رسانه اي شناخته شدي حاضر و آماده هستيد كه به مصاديق و علل اصلي چنين و اوضاعي كه در همه عرصه هاي كشور، باعث و باني هستند، اشاره كنيد؟! شما تازه فرض است كه در شمار خوبان اين سرزمين و نظام سياسي و رسانه اي هستيد.
با سلام
همان "متشتت" که نوشتیم درست است؛ به معنی : پراکنده، پریشان، متفرق
https://www.parsi.wiki/fa/wiki/385457/%D9%85%D8%AA%D8%B4%D8%AA%D8%AA
موفق باشید
بس نیست...
از این قبیل هزاران هزار در ایران داریم...
انقدر خوبی ها را در خارج مطلق و عام و در ایران استثنا نپنداریم.
نوع نگاه شما واقعا مایوس کننده است
رایان مثالی از یک الگوی آموزشی موفقه نه این که چون خوب حرف می زنه اینو نوشته
نگاه ریشه ای تر از یک فرد خاص است.
نظام آموزشی ایران و کانادا رو مقایسه کن بعد این طور کامنت بده
حالا میبینید چقدر تفاوت وجود داره ؟
خود شِکَن! آینه شکستن خطاست
يا اينكه بنا بر اساس تربيت و اموزشي كه ديدي
بيش از اين چيزي نشد كه بگي؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
ایشان به خوبی روحیه پدرشان را در خانواده تشریح می کنند!