عصرایران؛ احسان‌محمدی- جواد زرینچه ستاره استقلال و تیم ملی بود. خلاق و تکنیکی، خوش تکنیک و محجوب و در عصر سبیلوهای خشن؛ خوش‌چهره و جذاب. سالها با بهترین کیفیت ممکن برای استقلال و تیم‌ملی ایران بازی کرد و آنقدر خوب بود که حتی پرسپولیسی‌ها هم دوستش داشتند. روزهای پایانی فوتبالش اما یکی دو بار به اشتباه دروازه استقلال را باز کرد و بعضی‌ها با او تلخی کردند.
یک روز با او حرف می‌زدم. گفت: در فوتبال لحظه‌هایی هست که ربطی به تکنیک و خستگی و جوانی یا بالا رفتن سن شدن ندارد، لحظه‌هایی هست که نمی‌شود، یعنی هر کاری کنی نمی‌شود. خدا نکند آن لحظه سراغت بیاید. هر کاری کنی بدتر می‌شود.
دیروز وقتی محسن فروزان گل سوم و کمرشکن را از سپیدرود رشت دریافت کرد یاد آن حرف جواد زرینچه افتادم. آن لحظه «نمی‌شود». لحظه بدبیاری، لحظه بختک... او در عرض چند ثانیه از عقابی که رویای رکوردشکنی در لیگ برتر را در سر داشت به یک متهم تبدیل شد تا برخی هواداران نه فقط علیه‌اش شعار بدهند بلکه به او انگ شرط‌بندی بزنند و محمدرضا زنوزی مالک تراکتورسازی هم گفت:« فروزان تا کمیته انضباطی باشگاه بررسی و تحقیق خودش را در مورد بازی انجام شده پایان بدهد از حضور در تمرینات محروم است. ایشان حتما باید پاسخگوی عملکردش در این مسابقه باشد.»
او اولین دروازه‌بانی نیست که چنین خطای مرگباری را انجام می‌دهد در جام‌جهانی 1990 رنه هیگوئیتا دروازه جنجالی کلمبیا هوس کرد روژه میلا ستاره کامرون را دریبل بزند اما میلا توپ او را گرفت و آن را به گل تبدیل کرد تا کلمبیا از مسابقات حذف شود. در جام جهانی 2002 دیوید سیمن دروازه‌بان با تجربه انگلیس با یک اشتباه محاسباتی از دروازه خارج شد تا توپ ارسالی رونالدینهوی بزریلی در قعر دروازه اش بنشیند.
در فینال لیگ قهرمانان اروپا و دیدار حساس رئال مادرید-لیورپول، لوریس کاریوس دروازه‌بان قرمزهای آنفیلد اول توپ را با دست به پای کریم بنزما کوبید و بعد شوت سرگردان گرت بیل را به درون دروازه‌اش هل داد تا رویای قهرمانی لیورپولی ها را نابود کند. در فینال جام جهانی 2018 هم در حالیکه فرانسه از کرواسی پیش بود، هوگو لوریس دروازه‌بان آنها توپ را به پای ماریو مانژوکیچ کوبید تا یکی از مضحک‌ترین گل‌های تاریخ جام‌های‌جهانی به ثمر برسد و ...
می‌شود سیاهه بلندی از این گل‌ها را ردیف کرد. در لیگ‌برتر فوتبال ایران هم مهدی رحمتی در دربی مقابل مهرزاد معدنچی گلی چنین بد خورد هم سوشا مکانی از پاس به عقب محسن بنگر، هم فرزین گروسیان دروازه‌بان همین تراکتورسازی مقابل پیکان یکی از عجیب‌ترین گل‌ها را وارد دروازه خودش کرد. اما حالا نوبت محسن فروزان است.
او یکی از پرحاشیه‌ترین دروازه‌بان‌های سال‌های اخیر است که همیشه برای پرسپولیسی ها کُری می‌خواند ولی دو سال پیاپی است که با اشتباهاتش لطف بزرگی به قرمزها می‌کند و آنها را در جاده قهرمانی قرار می‌دهد. تلاش او برای ناکام کردن پرسپولیس یادآور همان جمله مشهور نیچه است: هر چیزی که من را نکُشد قوی‌ترم می‌کند!
فصل پیش که دروازه‌بان پارس جم بود و این تیم در کورس قهرمانی قرار داشت، وقتی در خانه تیمش صاحب یک ضربه پنالتی شد، آن را به تیر دروازه علیرضا بیرانوند کوبید و در دقیقه آخر پرسپولیس با گل شایان مصلح پیروز شد و حالا درست وقتی که پرسپولیس نفس گرم تراکتورسازی را پشت یقه‌اش حس می‌کرد او با دو اشتباه مرگبار هدیه بزرگی به پرسپولیس داد، البته اگر علی دایی با پسرانش در سایپا این هدیه را از دستان برانکو نقاپند!
هنوز چند هفته کلیدی تا پایان فصل مانده است و حتی استقلالی که امیدهایش کمرنگ شده بود با گل جادویی آیاندا پاتوسی به حوالی صدر برگشت و نباید با یک اشتباه اینطور یک بازیکن را به مسلخ فرستاد. کافی است به یاد بیاوریم که فروزان چه عملکرد درخشانی در این فصل به ویژه در نیم فصل دوم داشت. هفت کلین شیت و تنها یک گل خورده از نساجی! این برخوردها با او منصفانه است؟
بعدشم کلین شیت فروزان بیشتر به خاطر دفاع مستحکم بوده، نه اینکه اون در طول فصل گل صد در صد رو بگیره/
همچنین فروزان باید میومود و بعد از توضیح از طرفداران عذر میخواست
مثلاً جام جهانی 1990 دروازه بان کلمبیا نزدیک خط وسط زمین توپ را از دست داد الان بعد از سی سال هم کسی به کاری که کرده شک نمی کند
ولی کار فروزان خیلی مشکوک بود و همه شک کردن حتی حریف
تیمی که مالک باشگاه به جای سرمربی، بازیکن رو محروم از تمرین میکنه و صدای سرمربی هم در نمیاد، فاتحه اش رو بخونید.
تیمی که با یه اشتباه، دروازه بانی که تا دیروز عقاب هواداراش بود میشه مشکوک، فاتحه اش رو بخون.
مدیریت پوپولیستی هم بالاخره یه جایی زمین میخوره.