عصر ایران؛ مهرداد خدیر- در میان خوانندگان مطالب خود در طول این همه سال که دستی بر قلم یا کیبورد دارم، چند پزشک نامدار را میشناسم که هر از گاهی لطف خود را با پیام محبتآمیزی ابراز میکنند.
تازه اینها کسانیاند که میشناسم حال آن که قطعا شمار مخاطبانِ پزشک، بر پایۀ برآورد شغل و تحصیل کاربران فراتر از این افراد است. این را در همین آغاز آوردم تا بگویم به خاطر این بزرگواران و نیز به دلیل حساسیتهای اطبای محترم در قبال انتقادات،مصلحتسنجی ایجاب میکرد سراغ موضوعات مرتبط با پزشکان نرویم اما مصلحتسنجی کار سیاستمداران است (بگذریم که ماه هاست درگیر و دار تشخیص یک مصلحت مرتبط با اقتصاد و سیاست ماندهاند). از این رو بیان حقیقت را بر مصلحت شخصی ترجیح میدهم و صریح و روشن نکاتی را با این قشر فرهیخته در میان میگذارم.
هر چند که اگر قرار باشد به پزشکان نپردازیم چون دوستانی میرنجند، به طریق اولی دربارۀ سیاستمداران نیز نباید بنویسیم چون جدای رنجش، گاهی میتوانند کاری هم دست آدم بدهند!
یا دربارۀ آموزش و پرورش هم ننویسیم چون تا نقدی به معلمان معطوف شود بحث قداست شغلی به میان میآید و قس علی هذا و این حکایت ادامه مییابد.
این روزها اما موضوع پزشکان به سه دلیل در جامعه و رسانهها مطرح و بحثانگیز شده است:
اول: سخنان رییس جمهوری در جلسۀ رأی اعتماد به وزیرِ همچنان جدیدِ بهداشت و درمان را میتوان نخستین مورد دانست. آنجا که آقای روحانی گفت:
«در ایران پزشک را طوری تربیت میکنیم که تزریق آمپول را دونِ شأن خود میداند. حال آن که در کشورهای پیشرفته، جراح، خود بیمار را به دستشویی میبرد، زخم او را میشوید اما پزشکان ما فکر میکنند تافتۀ جدا بافته هستند. این نگاه باید در دانشکدههای پزشکی اصلاح شود. دانشکدههای پزشکی باید متحول شوند. این مهمترین وظیفۀ وزیر جدید بهداشت است.»
موضوع دوم اظهارات چند نمایندۀ مجلس درباره تصویب الزام استفادۀ پزشکان از دستگاه کارتخوان به منظور کنترل درآمد پزشکان از نظر مالیاتی است خصوصا کارانههای نظام سلامت که مالیات آنها دریافت نشده است.(حسب اظهار نمایندگان)
سومی هم این است که نمایندگان مجلس در جلسۀ چهارشنبه اول اسفندماه 97 مالیات ده درصدی را به این صورت تصویب کردند:
«مراکز درمانی اعم از دولتی و خصوصی و عمومی و نیروهای مسلح و خیریهها موظفاند ده درصد حقالزحمه یا حقالعمل پزشکی را که به موجب دریافت وجه صورتحسابهای ارسالی به بیمهها و یا نقدی از طرف بیمار پرداخت میشود به عنوان علیالحساب مالیات کسر کنند و به نام پزشک مربوط تا پایان ماه بعد از صدور صورتحساب به حساب سازمان امور مالیاتی واریز کنند.»
(تنها 27 نماینده با این پیشنهاد مخالفت کردند و 10 نماینده هم رأی ممتنع دادند و پیشنهاد با 146 رأی به تصویب رسید.)
حالا برخی پزشکاناند و اعتراض و جالب این که جنس اعتراضات، تأیید کننده همان سخن رییس جمهوری است که برخی از پزشکان خود را تافتۀ جدا بافته میدانند.
به این بهانه و با احترام به پزشکانی که برای سلامت مردم میکوشند و البته مالیات خود را هم میپردازند میتوان این نکات را یادآور شد:
1.در برخی کانالها به رییس جمهوری خُرده گرفتهاند که چرا گفتهاست پزشکان باید کارهای خدماتی را هم انجام بدهند؟ حتی یکجا دیدم که نوشتهاند آقای رییس جمهور گفته جراح، جارو بکشد! کی اما چنین سخنی گفته؟!
نطق رییس جمهوری در روز رأی اعتماد به دکتر سعید نمکی مستقیماً پخش میشد و همه هم شنیدهاند و در دسترس است. کجا گفته است جارو بکشند؟! جملات، همان است که نقل شد و به نحوۀ «پرورش پزشک» انتقاد شده و چون دولت با دانشگاههای تحت پوشش وزارت بهداشت، پزشک تربیت میکند به شیوه تربیتی انتقاد میکند و خواستار اصلاح نگاه میشود و ربطی به پزشکان و جراحان کنونی ندارد و آیندگان باید اعتراض کنند و آیندگان نیز هنوز نیامدهاند.
2. در کشورهای پیشرفته که شماری از پزشکانِ صاحبِ درآمدهای بالا زیاد به آنها رفت و آمد میکنند -و بعضا اهل و عیال را به آن سامان فرستادهاند و تأمین هزینه های دلاری آنان تجویز آزمایش های مکرر و عمل جراحی را سبب شده- پزشک هم یک «نیروی خدماتی» به حساب میآید. چون «خدمات سلامت» ارایه میدهد. چنان که پلیس، «خدمات امنیت» و روزنامه نگار، «خدمات اطلاعرسانی» و معلم، «خدمات آموزشی» را.
از ابتدا و حین آموزش و تربیت نیرو یاد میگیرند که «نیروی خدماتی»اند و باید به جامعه «خدمات» بدهند و البته بابت این خدمات دستمزد می گیرند. اساساً وارد این حرفه میشوند که خدمات ارایه دهند. جای تجارت، بازار است.
3. 40 سال پیش و از جمعیت 35 میلیونی ایران تنها 15 هزار نفر پزشک بودند و حالا با افزایش جمعیت به 80 میلیون نفر 150 هزار پزشک داریم. این جمعیت در این چند دهه پرورش یافتهاند و مطالبۀ مالیات از درآمد نیرویی که تربیت کردهاند، ناروا نیست و اتفاقا همین که صدایشان - جماعتی و نه همه - درآمده نشان میدهد انگارۀ تافتۀ جدا بافته بودن درست است.
4. از پزشکان منتقد و محترم میتوان پرسید واقعاً زشت نیست یک متخصصِ زبردستِ چشمپزشکی در مطب خود بساط عینکفروشی راه بیندازد؟ خود پزشکان نباید احترام خود را نگاه دارند؟ یا متخصص دیگر که به داروخانه ای در همان ساختمان ارجاع می دهد. داروخانه ای که آقا یا خانم دکتر، سهامدار آن است؟
5. پزشکان محترم میدانند یا نمیدانند که به موجب مصوبۀ هیأت وزیران یک پزشک عمومی باید 15 دقیقه و پزشک متخصص باید 20 دقیقه و پزشک فوق تخصص 25 دقیقه صرف ویزیت بیمار کند؟
اگر می دانند چرا رعایت نمیکنند؟ پزشکان محترمی که بحث تعرفه را مهم تر از مالیات میدانند آیا بابت ویزیت 60 هزار تومانی 25 دقیقه وقت میگذارند؟ آرایشگری که 20 سال است پیرایش موی خود را به او میسپارم درست و دقیقاً 30 دقیقه وقت صرف میکند. نه کمتر، نه بیشتر. اگر در قبال حق ویزیت کامل، صرف وقت کامل را مطالبه کنیم جسارت کرده ایم؟
دوستی می گفت در مطب پزشکی از آقای دکتر پرسیدم دربارۀ دارویی که تجویز کرده بودید در اینترنت خوانده ام عوارض بدی دارد. درست است؟ می گفت پزشک، نگاه عاقل اندر سفیهی به من انداخت و سکوت کرد و بعد به طعنه گفت: چرا به مطب من آمدید؟ از روی همان سایت، خودتان را درمان میکردید!
پاسخ دادم: من 60 هزار تومان ویزیت دادهام و یک ربع ساعت، باید به من خدمات بدهید و پاسخ پرسش و ابهام من کمترین حق من است. آقای دکتر برآشفت و ترجیح دادم از مطب او خارج شوم و البته ویزیت را پس گرفتم!
5. در این که پزشکان زمان بیشتری را صرف تحصیل و کسب مهارت کرده و طرح های قانونی را نیز گذراندهاند، تردیدی نیست. در این که یک جراح باید درآمد بیشتری داشته باشد نیز. اما چند برابر یک پرستار؟ 5 برابر، 10 برابر یا 100 برابر یا 1000 برابر؟ چند برابر باشد خوب است؟
مالیات چه؟ باید بدهند یا نه؟
حالا اگر کسی بگوید نسبت معقولی بین درآمد پزشک و بخش های دیگر تیم سلامت و بهداشت برقرار باشد یا بگوید وقتی وانتی انار فروش کارتخوان دارد شما هم کارتخوان داشته باشید یا بگوید آقای چشمپزشک! شما که ماهرانه و حاذقانه عمل جراحی آب مروارید و آب سیاه را انجام میدهید و بینایی ما را بهبود میبخشید و گاهی نجات میدهید یا بازمیگردانید شأن شما اجل از عینکفروشی است و عینکفروشان برای خودشان صنف و راستۀ جداگانهای دارند به مقام شامخ اطبا اهانت کرده است؟!
6. برخی پزشکان و جراحان محترم میل وافری به انحصار تمام خدمات سلامت در کف با کفایت خود دارند. مثلا خود را متولی طب سوزنی و هیپنوتیزم هم می دانند و همه این کارها باید تحت نظارت یا کفالت یک پزشک باشد. حال آن که درکشورهایی چون کره جنوبی این همه انحصار وجود ندارد. این بحث البته تخصصی است اما آیا صرف نام یک دکتر عمومی رافع همه خطرات احتمالی است و همه باید زیر بیرق یک پزشک که چه بسا تخصصی در آن زمینه ندارد فعالیت کنند؟
7. مورد دیگر این است که قبل از عملهای جراحی چنان امضا و موافقت میگیرند که عملا امکان شکایت و پی گیری بعدی باقی نمی ماند و جالب این که به آمار کاهش شکایت هم می بالند. گاه بیمار در حال تعویض لباس و انتقال به اتاق عمل است که همراه او باید برگه های مختلف را در وضعیت هیجانی امضا کند. این را هم بگوییم اهانت به مقام شامخ پزشکان است؟
8. اگر همین حالا اینترنت دفتر ما قطع شود آیا منِ نویسنده امکان انتشار این مطلب را دارم؟ اگر برق قطع شود چطور؟ پس این گونه نیست که موفقیت های ما منحصر به خود ما باشد. یک مجموعه فعالیت می کند. درست است که عمل لیزیک چشم را به نام پزشک می شناسیم اما این کار با استفاده از مدرن ترین و حیرت آورترین فناوری ها انجام می شود. برخی از رفتارها و گفتارهای پزشکان اما به گونه ای است که انگار از بای بسم الله تا تای تمّت، کار خودشان است و تکنولوژی یی که هیچ نقشی در رواج آن ندارند بی اثر است. شاید لازم باشد که از حرفه های مرتبط هم یاد شود تا این تصور اصلاح شود.
9. در یکی از نقدهای منتشره در کانال های پزشکی نویسندهای به تحقیر از وزیر جدید به عنوان «داروساز» نام برده بود. وقتی نسبت به دکتر داروساز چنین نگاهی داشته باشند به دیگران چگونه می نگرند؟ اتفاقا شاید اگر مدیریت با غیر پزشک باشد نتیجه بهتری داشته باشد. کما این که یکی از بستگان فقید نویسنده یک دوره درخشان مدیریت در بیمارستانی مشهور را تجربه کرد در حالی که پزشک نبود.
10. اصرار این نوشته بر این که حرفۀ «پزشکی» - ونه دانش و علم طب- یک کار «خدماتی» است هرگز به قصد تقلیل جایگاه خدمات آنان و نادیده گرفتن زحمات پزشکان نابرخوردار از درآمدهای افسانه ای مانند پزشکان عمومی نیست. بلکه با این قصد است که در کار خدماتی، مخاطب و استفادهکننده از خدمات باید رضایت یا لذت یا خشم خود را ابراز کند. در عرصۀ رضایت و نه قضاوت این قاعده درباره دیگران هم صدق میکند.
مثلا در سینما بازی پیمان معادی و نوید محمدزاده را در جشنواره داورانی سینمایی قضاوت میکنند اما در نهایت آنان نه برای داوران که برای مخاطبان و تماشاگران بازی میکنند.
مثل منِ روزنامهنگار که اگر هم از جشنوارۀ مطبوعات قلم و تندیس بگیرم ولی برآیند مخاطب باید رضایت داشته باشد. بر این اساس می توان گفت این که پزشکان از هم تعریف کنند کافی نیست. اتفاقا در این فقره غیر پزشک و غیر متخصص از حیث نوع رضایت بهتر می تواند نظر بدهد. این روزنامهنگار نیز از همین جایگاه نوشته نه آن که به جای پزشکی دست به عمل جراحی زده باشد تا دوستان بگویند مگر در پزشکی تخصص داری؟!
جان کلام اما این است:
ضمن احترام به پزشکانی که سلامت را به ما اهدا میکنند و در بیمارستانهای دولتی با حقوق عادی یا خصوصی با کمتر از برخی واجدان درآمدهای کلان و صاحبان سهام خدمت می کنند و نیز آنان که مزد تخصص خود را می گیرند و مالیات هم می پردازند، جان کلام سه نکته است:
اول: رییس جمهوری خواستار اصلاح نوع تربیت پزشکان در دانشکدههای پزشکی شده تا در آینده شاهد باشیم و هیچ جارویی دست هیچ جراحی نداده تا اسباب نگرانیشان باشد. با احترام به کارگران شریفی که مسیر قدوم مبارک پزشکان را جارو می کشند البته!
دوم: اگر درآمد دارند چرا مالیات نپردازند؟ نفتمان را نمیخرند یا باید التماس کنیم بخرند. دولت و ادارۀ مملکت اما پول میخواهد و مالیات هم مهمترین منبع درآمدی پس از نفت است. از جراحی با 100 میلیون درآمد ماهانه نگیرند؟ از کارگر آجرپزی بگیرند؟
سوم: پزشکی، یک کار خدماتی است. دکتریِ پزشکی هم یک دکتریِ حرفهای است. هستند و کم هم نیستند پزشکانی که استاد برجستۀ دانشگاه و برخوردار از پی اچ دی اند. اما همۀ پزشکان دانشمند و استاد نیستند و این حرفۀ آنهاست. مثل حرَف دیگر. انتظار ارایۀ خدمات از صاحب یک حرفۀ خدماتی و پرداخت مالیات بر درآمد گزاف نیست و جسارت به حوزه علم و دانش به حساب نمیآید.
شاید وقت آن رسیده باشد که برخی از خانمها یا آقایان پزشک از برج عاج خود پایین بیایند. پایین که آمدید کارتخوان نیز فراموش نشود.
تکنولوژی یا فناوری حیرتآور قرن بیست و یکم جلوههای مختلفی دارد. یکی اشعۀ لیزر است و دیگری گوشیهای هوشمند و تماس اینترنتی با آن سوی دنیا و البته استفاده از کارتخوان.
دستان حاذقتان را به اسکناسهای آلوده نیالایید. بگذارید بیماران کارت بکشند! زیاده جسارتی نیست. این احتمال را هم در نظر بگیرید اگر شما در کار و رشتۀ خود سرآمدید ممکن است بیمار شما هم برای خود کسی باشد!
راستی،این روزها کتاب خواندنی ژان پل سارتر (تیفوس) با ترجمۀ قاسم صنعوی به چاپ دوم رسیده است. نقل گفت و گویی از «تیفوس» سارتر خالی از لطف نیست:
ارباب: این ماجرای تیفوس به کجا کشیده؟
-نوگارو: نمی دانم.در بیمارستان یک مورد دیده شده اما موردهای دیگر را اعلام نکرده اند. فکر می کنم جلویش را گرفته اند.
ارباب:کاملا لازم است مهار شود. و گرنه اینجا را می بندم.
نوگارو: آه! می دانی؟ حتی از تیفوس هم می شود، پول درآورد.
من یک پزشکم... کارمند دولت هستم و ماه به ماه مالیات از حقوقم کم میشه... همه پزشکانی که دولتی کار میکنن فیش حقوقی دارن و قبل ازینکه حقوق به دستشون برسه مالیات ازش کسر میشه.
قضیه کارتخوان مال فقط یک تعداد از پزشکانی هست که خصوصی کار میکنن و از بین اونها هم فقط عده ای تخلف دارند...
متشکرم از مردم خوب با این همه اظهار لطفشون! و همچنین نویسنده ی فهیم !!!
تازه فهمیدم که دکتر مهربان چه انسان شریف و با وجدانی هستند.افسرده تر از لحظه ورود از مطب خارج شدم و بدون خریدن داروهایی که برایم نوشته بود تصمیم گرفتم افسرده وار به زنده بودنم ادامه دهم...!
آیا جناب خدیر به عنوان خبرنگار تحقیقی در سطح شهر ازمطب پزشکان انجام داده اند یا تنها به گفته ی یکی از دوستان و فلان اشنا! بسنده کرده و انتقاد میکنند؟
ایا جناب خدیر از حقوق پزشکان در کشور های دیگر خبر دارند که آن ها را با پزشکان ایرانی مقایسه میکنند؟ یا اصلن از حقوق اکثر پزشکان در ایران خبر دارند با فقط به درصد کمی از پزشکان نگاه میکنند؟
ایا از فعالیت استاجر،اینترن، رزدینت، و خبر دارند که با حقوق کمتر از کمترین میزان حقوق دولتی در حال فعالیت هستند؟ ایا میدانند کارهای بسیار سخت تر و بیشتری از یک تزریق ساده بر عهده ی آن ها است؟ که البته وظیفه است اما با حقوق پانصد تا یک میلیون پانصدی؟
سراسر متن بدون استناد و بدون منبع با بغض و کینه نوشته شده است.
شاید درصد کمی از پزشکان تخلف میکنند اما تیتر زده اید و کل جامعه پزشکی را متهم به پول پرستی کرده اید؟
ایا واقعا نمیدانید چه خبر است یا قصد تخریب سیستماتیک پزشکان را دارید؟در اثبات این ادعا همین بس که در کل سایت شما فقط این مطلب امکان نظر دادن دارد!
پیشرفت در زمینه پزشکی در رده کشورهای برتر دنیا هزینه هایی دارد که برای رشد آن باید پرداخت شود. و همانگونه که دوست بزرگواری در مورد مهندسین کشور مطرح نمودند به دلیل عدم پرداخت بهای آن صنعت و مهندسی در کشور چنین دچار ضعف و بی ارزشی شده است.
بنده نیز منتقد برخی رفتارهای سودجویانه در هر صبفی هستم ولی نباید همه پیکان ها را به سمت آنها نشانه رفت
شغل پزشکی خطیر و مهم و حیاتی است . چرا کسی در این وسط صحبتی از وکلا نمی کند؟ هزینه های کلانی که می گیرند و کار به جایی راه نمی برند؟
کسی از آنها کارتخوان نمی خواهد و کسی از دستمزدهای درصدی و پورسانتی آنها سخن نمی گوید. افرادی که تمامی راه های دور زدن قوانین را بلدند و در بینشان سودجویانی نیز نهفته اند...
بهتر است در کفه ترازوی نظر دهی نگاهی به دیگر شغل ها بعضا کاذب و پر سود هم داشته باشیم و نگاه ها را به سمت حرفه ای حساس و پر زحمت وو پرمسئولیت که همه از آنها توقع دارند منحرف نکنیم.
اماصرفاجهت اطلاع نویسنده محترم:
برخی پزشکان نام داروهارابه صورتاختصاری ورمزی جوری می نویسندکه فقط داروخانه ای توصیه کرده اند می تواندبخواندونسخه رابپیچدوهیچ داروخانه دیگری نمی تواندبخواند
وبیمارناچاراست که ازهمان داروخانه ای داروبگیردکه آقای دکترسهمی درآنجادارد
تافته جدابافته۱۵سال از زندگی مشترک را دور از خانواده در شهری غریب طی نمیکند
تافته جدابافته مجبور نیست روزی ۱۳کیلومتر در سرما وگرما ،باران برف وآفتاب پیاده گز کند تا به خانه بهداشت ده همسایه سر بزند
تافته جدابافته ۱۴سال از عمرش را پای درس و پایاپای آن کار پرمشقت وطاقت فرسا نمیگذارد تا آخرش دزد وازخدابیخبر ومتکبر خطابش کنند و هزار حرف نگفته دیگر که اینجا مجال گفتنش نیست
2- پزشکا تنها کسایی هستن که اساسا مهم نیست از کدوم دانشگاه و با چه رتبه و معدلی فارغ التحصیل میشن. فقط همین که پزشک هستن کافیه. به همین دلیل اغلب پزشکای فعلی اساسا تبحر خاصی هم ندارن و باید بگردی یه دونه باسوادشو پیدا کنی با بدبختی
3- 90 درصد پیشرفت های پزشکی در نتیجه تکنولوژی و علوم مهندسیه ولی سود اصلیش میره تو جیب پزشکا
4- در نهایت تا وقتی که بیماری و جرم تا این حد تو مملکت بالا باشه پزشکا و وکلا پول پارو میکنن و نظارتی هم وجود نداره
(با نهایت احترام به اقلیت پزشکای دانشمندی که انسانیت مثال زدنی دارن)
من خودم زندگیم رو مدیون یک پزشک هستم و تا آخر عمر فراموش نمیکنم. خیلی چیزها رو مدیون معلم های مدرسه م هستم و ...
همه مشاغل با ارزشند
چیزی که بی ارزشه تشویش افکار عمومی و به جان هم انداختن مردمه !
به واسطه همکاری با یکی از نشریات پزشکی جند باری در جلسات انجمن های علمی پزشکی شرکت کردم. من در رشته و حرفه خودم همانطور که شما در متن اشاره کردید حرفی برای گفتن دارم اما وقتی در این جلسات در محضر عزیزان پزشک شرکت کردم آنقدر مبهوت این عزیزان شدم که در سخن نیاید. این بزرگواران چنان غره به حرفه خود هستند و چنان نگاه از بالا به پایینی به دیگران دارند که حقیقا جای تعجب دارد. اعتماد به نفس کاذب در بین آنها موج میزند و اگر کسی آنها را بدون لقب دکتر خطاب کند مستوجب شدیدترین تنبیه ها و تحقیرهاست، حتی دانشگاهی هایشان. این وضعیت را با هم صنف های خودم در دانشگاه مقایسه میکنم و افسوس میخورم. درست است که پزشکان عزیز از ضریب هوشی بالا و پشتکار زیادی برخوردار بوده اند که توانسته اند در این رشته قبول شده و ادامه تحصیل دهند اما همانطور که شما مرقوم فرمودید بسیاری از ایشان دکترای حرفه ای دارند و در بهترین حالت همرده کارشناسان ارشد سایر رشته ها هستند اما نیاز مردم آنها را به توهم خدایی رسانده...
نکته ها بسیار و مجال اندک است...
تا وقتی اجزای جامعه به هم رحم نکنند و هر توهم برتری بر دیگری داشته باشند، امیدی به اصلاح امور نیست...
برقرار باشید
عزیزم شما برو درامد بقیه اقشار رو هم یه بررسی بکن میبینی اونجا همچین بی عدالتی وجود نداره در ضمن بحث اصلی مالیات ندادن دکترا و عدم وجود وجدان کاریه
آقای خدیر متوجه میشید که با کار نکردن شما آب هم از آب تکون نمیخوره... ولی حتی رفتگر یا نانوای محلتون یک روز کار نکنه زندگیه مردم مختل میشه
پس بهتره به جای نوشتن این مطالب و زیر سوال بردن مشاغل مفید جامعه به فکر تغییراتی در خوتون باشید
خواهش میکنم این گزارشو تهیه کنید تا همه چیز منصفانه در جامعه بیان بشه. با سپاس
یعنی میخوام بگم 30 سال هم درس بخونن شعور در حد ...
مردم بیسوادی که بواسطه دلالی یک شبه بدون هیچ زحمتی میلیاردر میشن رو کسی مزمت نمیکنه.... این هست شعور خیلی از آدمها
آيا فقط پزشكان دولتي و خيريه ها دارند خدمت ميدهند؟
ميفرماييد به بيمار اجازه نميدهند در باره آنچه عوارض دارو از اينترنت خوانده اند ازشون بپرسند
وظيفه پزشك گرفتن شرح حال و معاينه و توضيح لازم در مورد بيماري و احيانا تجويز دارو است
قرار نيست هر مزخرفي كه در گوگل سرچ كرده را پاسخ دهند
بگن تو ني ني سايت ! ديديم اينطور نوشته
يا بگويد همسايه مون يا مادرم ميگه اين دارو عوارض داره
كه در اين صورت بايد همون جواب رو داد كه برويد همسايه يا مامانت يا فلان سايت خودتونو درمان كنيد
متأسفانه اكثر مردم مثل شما جناب خدير فكر ميكنيد اينترنت منبع مناسبي براي اطلاعات پزشكي است ، نخير قربان ، ما بر اساس كتب رفرانس معتبر و اموزه هاي دانشگاهي و تجارب باليني بيماران را درمان ميكنيم و هرگاه نياز به اطلاعات كاملتر داشته باشيم به كتب جديد يا برنامه ي آپتوديت مراجعه ميكنيم نه اينكه بريم گوگل سرچ كنيم
در ساير رشته ها هم همينطور است
آيا دم به ساعت جلوي مهندس سازه كه در حال ساختن ساختمانتون است را ميگيرين و ميپرسين من گوگل كردم و گفت سيمان رو با اينقدر ماسه بايد قاطي كنيم و شما چرا با اونقدر قاطي كردين؟
طرز فكرتان را عوض كنيد
بخدا انصاف نيست
کدوم آزمایشی 10 میلیون پولش میشه !!!
واقعا مطالب منسجم و خوبی نوشته اید ممنونم از زحمتتان
اما پزشکان محترم کشورمان واقعا این فرصت طلایی پزشک بودن را قدر بدانید خداوند با استعداد وعلمی که به شما داده باید شکر گزار باشید و به مردم خدمت کنید اگر واقعا کسی دراین لباس به مردم خدمت کند و دردی از الام انها را حل کند چه منزلتی دارد اگر شما بخاطر زحمتتان پول میگیرد درست است اما بدانید که انصاف نصف دین است کسی که یک کارگر هست و ماهانه با یک میلیون درامد شبانه روز کار میکند مگر توانایی دادن 10 میلیون پول برای عمل را دارد واقعا اگر کسی انسان باشد خودش باید اینقدر فهم و شعور داشته باشد که حتی اگر قانون هم اجازه بدهد مردم را سرکیسه نکند
از طرفی دولت معظم و حکومت نیز متاسفانه یک سیستمی طراحی کرده است که همیشه طرف پزشکان محترم است مگر میشود که یک صنف حاکم خوذش برای خودش حکم کند بنده اخیرا پدرم مریض بود واقعا افتضاح کاری پزشکان و بیمارستانها و جامعه پزشکی برایم ملموس شد هرکس بانی و باعث این جامع فاسد شده خداوند ازش نگذرد .
من چند سوال داشتم که ایکاش دکترها پاسخش را بگویند
1-مگر بیمارستان و درمانگاهها چه ایرادی دارند که شما مردم را به مطبتان میکشید تمام تجهیزات در بیمارستان هست ازطرفی ازمایشات عکس فیزیوتراپی در بیمارستان است چرا مردم راعلاف مطب و بخشهای درمانی بیرون میکنید.
من خودم کارمند دانشگاه علوم پزشکی کرمان هستم. حقوق من به 200000 تومان نمیرسد. ولی دکتر در بافت کرمان پرکس 6 ماه یک میلیاردو سیصد میلیون تومان گرفته. چرا؟ به خاطر طرح تحول نظام سلامت. تبعیض بین کارمند و دکتر در علوم پزشکی بسیار فاجعه است
چون ان پانزده هزار نفر قبل انقلاب میگفتن مردم خرج ما را دادند باید بهشون خدمت کنیم
پزشکان تحصیل کرده در دانشگاه های دولتی به ازای تحصیل رایگان دو سال تعهد خدمت در مناطق محروم و ۷ سال عدم امکان تاسیس مطب و کار دولتی دارند. به علاوه
۱.۵سال دوره اینترنی با حقوق حدودا ۵۰۰ هزار تومان، ۴ سال دوره رزیدنتی با حدودا ۲۰ شیفت ۲۴ ساعته در ماه با درآمد ۱ ملیون تومان و دو سال فوق تخصص با شرایط مشابه دارند. تمامی این دوره ها در سایر کشور های دنیا به عنوان شغل محسوب شده و از درامد حداقل ان کشور ( ایالات متحده حدودا ۴۰۰۰ دلار در ماه) برخوردارند.
در نهایت هم درامد یک جراح فوق تخصص با ۲۵ سال تحصیل در حد یک ارایشگر یا دلال یا بسیاری از مشاغل کاذب دیگه نیست. ولی خوب چیزی که راحته صحبت کردن بی اساس هست.
اعتقاد ما کم گرفتن پزشک نیست باید در هر صنفی اصول و سیستم حقوق طبق قانون و اشل مشخص باشه نه اینکه هرکس برای خودش اصول خاص داشته باشه مگر نگفتند که پزشکان حق ندارند زیر میزی بگیرند چرا رعایت نمیکنند مگر نباید در هر کشوری مالیات بپردازیم چرا پزشکان خودرا تافته جدابافته میدانند مگر تمام اصناف به غیر از پزشکان کار نمیکنند و زحمت نمیکشند و فقط شما زحمت میکشید ولله خیلی از شغلها هستند خیلی بیشتر از پزشکان زحمت میکشند و نمیتوانند ممر خودشان را تامین کنند مگز هرکس درس خواند و با جان مردم بیچاره سرو کار داشت باید مردم را بچاپد اگر دولت معظم راست میگوید که میخواهد خدمت کنه بیاد این سد کنکور پزشکی را برداره ببینید چندین نفر دکتر خبره خیلی هم باسوادتر از قبلیها میتوانند پزشک شوند و این انحصار شکسته خواهد شد انوقت میفهمند که بازار کار یعنی چه ؟
ببینید کنترل ورودی رشته های تخصصی ، ارتباط مستقیم دانشگاه با بازار کار درحوزه پزشکی، تنظیم نیروی کار با نیاز بازار اتفاقا از محاسن اصلی این امر هست که دانشگاه های علوم پزشکی زیر نظر وزارت تخصصی خودشون فعالیت می کنند، هم ضوابط دقیقی در این امر از سال های پیش وجود داشته (به استثنای سال های اخیر). ۵۰٪ تحصیل کرده بیکار در رشته های کامپیوتر و معماری چیزی نیست که بشه بهش افتخار کرد یا عنوان الگو برای سایر رشته ها در نظر گرفت. نتیجه هم اینکه خروجی های شریف و تهران مستقیما از دانشگاه راهی فرودگاه امام میشند. به علاوه همونطور که بالا تر درجواب دوست دیگرمون گفتم پزشکی درسته که تجارت نیست اما یک بیزنس خدماتی هست و با توجه به حساسیت موضوع سلامت کشورهای پیشرو درامر درمان سعی در ایجاد جذابیت چه از لحاظ اجتماعی چه اخلاقی و چه مالی جهت جذب افراد با توان ذهنی بالا به این رشته دارند.
پزشكان بايد صدها برابر اين درآمد داشته باشند بي لياقت ها
چقدر مردم از ما پزشکان متنفرند!
شدیم دزد وبی شرف و بیوجدان!
جناب خدیر وهمه دوستان رسانه ای ممنون ازاین همه لطف
کاش با همین حساسیت دیگر گروه های شغلی نیز نقد شوند
با این همه گردن ما از مو باریکتر
هرچه می خواهد دل تنگت بگو
دلیلی هم ندارد تا نکته ای متوجه پزشکان می شود همه به خود بگیرند.
شما هم بیا جای مهندسا که با حقوق 1500000 دارن مثل خ... کار میکنن بعد نظر بده
کشورهایپیشرفتهرابطهپولیبینبیمار،پزشکو
بیمارستانحذفشودوپزشکوبیمارستانفقطبابیمه
طرفحسابباشدهمپزشکوبیمارستاننمیتواند
بیشازتعرفهدریافتیداشتهباشدوهمدرامدانها
مشخصشدهونیازبهکارتخوانهمنیست
با نصب کارت خوان مشکل حل نمی شود. خودم رفتم دکتر متخصص کارت خوان هم داشته ولی در پرینت چاپی که به من داده نوشته کشاورزی نه مطب فلان دکتر
همانطور که دوستان اشاره کردند و به نظر من هم این طور میآید که تربیت از ابتدایی ترین زمان که از ما در مورد شغل می پرسند شروع می شود که اکثر بچه ها دوست دارند پزشک شوند. فکر بچه ها همان موقع باید اصلاح شود که پزشکی، کاسبی نیست والبته یک شغل خدماتی مقدس است که با جان انسانها سرو کار دارد. به هر حال این مقوله هم مانند دیگر بخش های این جامعه مدت هاست به حال خود رها شده و هر کسی گلیم خود را از آب می کشد و از همه مهمتر هیچ نظارتی در هیچ گوشه از این مملکت به چشم نمی خورد. یا حق
به جای تخریب سایرین تلاشتون در جهت ارتقا وضعیت خودتون باشه اینجوری بهتر هست.
جناب خدیر، من قبل توشتن این کامنت در انترنت در رابطه با رشته تجصیلی شما سرچ کردم اما متاسفانه اطلاعاتی پیدا نکردم. نمیدونم اطلاع دارید یا خیر اما آموزش پزشکی یک رشته تحصیلی توی ایران هستش که البته برای ورود به اون نیازی نیست جزو ۰.۱٪ رقابت کننده بین ۵۰۰هزار نفر باشید بر نیست قبل اظهار نظر در تمامی حوزه ها من جمله مقایسه آموزش پزشکی در ایران وسایر کشور ها یا مشورتی با این افراد متخصص داشته باشید یا حداقل سرچ توی نت بکنید. البته موقعیت و شرایط جوری ایجاب کرده که ظاهرا شما مسئولیتی در قبال اطلاعاتی که به مخاطب فراوانتون میدید ندارید و دست گشاده ای در این زمینه دارید.
الان پزشکها تو کارشون قد یه نونوا هم تخصص و خروجی مثبت و رضایت مردمی ندارن.
اگه باور ندارین یه آمار بگیرین تا بفهمین میزان رضایت مردم از نونواها بیشتره یا از پزشکا!
اولا پزشکان خودشونو تافته جدا بافته میدونن چون نظام آموزشی مشکل داره،
چون نظام اقتصادی مشکل داره و فرصتی برای ابراز وجود سایر تحصیلکرده ها وجود نداره، پزشکی مدیون رشته مهندسیه و در اصل خیلیها نقش اپراتور دارند.
چون نظام تربیتی و اجتماعی مشکل داره، بعضیا چنان کمبود دارن ک میبینن یکی پزشکی خونده لب و لوچه شون آب میفته چنان میگن آقای دکتر و خانم دکتر که هیچ کس ندونه فکر میکنه چ خبره حالا طرف دکتر عمومیه و تو همون موقعیت ما کارشناس ارشد یا ی متخصص تو ی کار خاص هم داریم، بماند ک اون آدم اصلا با سهمیه ب این حدم رسیده.
نظامهای مردمی ما مشکل داره چون اصلا چرا باید بری سراغ دکتر بی ادب و بی اخلاق؟ شما ک پول میدی چرا طلبکار حقت نیستی؟ جالبتر ک با همون پول میتونی پزشک بهتر بری.
حرفهام اصلا در جهت اینکه پزشکان خوب نیستن نیست، من خودم پزشکایی میرم ک بهت کامل توضیح میدن، ب سوالاتت جواب میدن و پزشک متخصص حلق و بینی ک شده برنامه های روزانه تو میپرسه تا بدونه مشکلت چیه و حتی احتمالات و نظرات خودتم میگیره یا بهت دلیل تجویز دارو میگه و میگه کجاها میشه استفادش کنی و ...، حتی شده دارو نده و فقط چیزهایی برای رعایت تجویز کنه
چرا اینقدر خودتونو بالا می بینید؟ آیا تجویز این همه دارو و به خطر انداختن سلامت یک ملت اینقدر افتخار داره؟ آیا دوخت و دوز بدن این همه انسان فقط به خاطر درآمد بیشتر انقدر افتخار داره؟ این همه از سرمایه های مردم رو هدر میدید، نتیجه کار چه شده؟ با افتخار امروز میشه گفت سلامتئ در جامعه ی ایران داره فدای درآمدهای آنچنانی مجموعه های درمانی میشه و این واقعا طنزه. بارها به دوستانم گفتم، به نظرم بیمارستان های تحت نظر سازمان تامین اجتماعی واقعا درست و اصولی به امر درمان می پردازن و اکثر مراکز فقط به چشم منبع درآمد به بیمارها نگاه می کنن.
بنظرتون پول کدوممون سالمتره؟
خواهر من بیمارستان امام خمینی بستری بود پزشک برای سرکشی به بیماران می آمد برای سه بیمار که در یک اتاق بودند 10-15 دقیقه وقت میگذاشت ما بیخبر بودیم و نمیدانستیم که هر کدام از این سرکشیها یک ویزیت حساب میشود که در صورت حساب می آید که با معیاری که در متن مقاله اشاره کردین باید 20-25 دقیقه طول بکشد مشکلی که در جامعه وجود دارد این است که مردم به این دلیل که بسیاری از مخارج را بیمه پرداخت میکنند روی رفتار پزشک یا بیمارستان حساس نیستند و بیمارستان هم روی رفتار پزشکان نظارت کافی ندارد برای اینکه برای بیمارستان اثر درآمدزایی دارند به ندرت شده به یک پزشک مراجعه کنم و از نحوه عمل او راضی باشم گاهی اوقات طوری برخورد میکنند انگار که بیمار برده آنهاست و مقصر اصلی فرهنگ پزشک سالاری است که نظام ما خود بزرگترین ترویج دهنده آن است و مردم هم ناخودآگاه از آن حمایت میکنند
بنده دانشجوي پزشكي هستم
چند نكته خدمتتون عرض كنم
اول اينكه درآمد هاي آنچناني در كمتر از ١٪ پزشك ها هست.
در ٧ سال اول كه پزشكي عمومي هست ، دو سال اخر كه به عموان كارورز چندين شب در ماه كشيك داده ميشه و هر روز هم كار ميكنه ماهانه ٣٠٠ تومن و در چهار سال بعد حين تخصص كه بيش از ١٥ شب در ماه كشيك سنگين هست ( كاري با سنگيني درس ها ندارم) ماهانه ١٤٠٠٠٠ تومان هست به انضمام اينكه براي هر دوره بايد دو سال در مناطق محروم كاركني!
كه تا اينجا ميشه سي و خورده اي سال و تازه صفر هستي از نظر درامد!
اما ذكر كنم كه اين رفتار ناشايست كه عده اي از پزشك ها دارن حتما بايد پيگيري بشه ولي مسل جديد جامعه پزشكي خيلي بيشتر اخلاق مدار هستند و اين به خاط اموزش بيشتره اخلاق هست و خودتون هم در مراجعه به پزشكاس جوون اينو ميبيند.
و نكته اخر اينكه اميدوارم اين انتقادات كه البته به جا هم هست باعث كاهش اعتماد به پزشك نشه چون اينطوري سلامت جامعه به خطر ميفته!
اگه می رفتند سراغ مثلا بنگاه های ماشین اونا می گفتند چرا سراغ دکترا نمی روید.
البته گویا صحبته صندوق فروش را برای همه فروشگاهها الزامی کنند
امثال ما که در درمانگاه بیمارستان به اندازه استاندارد بیمار می بینیم و درآمد مان هم از منزل و خودرومان معلوم است. کافی است سری به درمانگاه ها بزنید و میزان پولی که بیمار پرداخت می کند را ببینید.
بسیار همکاران ما هم هستند که در درمانگاه یا مطب شخصی هستند و برج عاجی هم ندارند و می توانید به راحتی آن را از دیگران سراغ بگیرید.
چرا فقط به درآمد بعضی جراحان و دندانپزشکان و سایر پزشکان با درآمد عالی می پردازید؟
چرا به درآمد بیشتر پزشکان که درآمد معمولی دارند ورود نمی کنید؟
چرا به وکیل ها و مبالغی که می گیرند نمی پردازید؟
آیا به درآمد بعضی از معلم ها و کلاس خصوصی شان پرداخته اید؟
آیا به درآمد مداحان و مالیات پرداخته اید؟
آیا به درآمد املاک مسکن پرداخته اید؟
چرا؟
چرا فقط به قشری می پردازید که بعضی ها نسبت به آن نگاه منفی از سر بغض دارند.
در ضمن یادآور می شود در هر رشته ای بعضی درست کار نمی کنند. درست نیست به همه تعمیم دهید همانند قاضی، معلم،کارگردان، بازیگر و ...
خوب است به دیگران هم بپردازید.
الله عالم بغیب السموات والارض و فانه علیم بذات الصدور
اتفاقا به نظر من امثال شما و پزشکان خدومی که مالیاتشان را پرداخت می کنند و به قول معروف خورده برده ای ندارند (ویا به قول شما برج عاج ندارند) بیشتر باید مدافع گذاشتن کارتخوان و شفاف شدن درآمدها باشند تا به خاطر بعضی جراحان و دندانپزشکان و پزشکان که درآمد عالی دارند و از مالیات فرار می کنند تگاه منفی به کل جامعه پزشکی ایجاد نشود
ولی به هر حال درآمد بیشتر مالیات بیشتر این قانون کشورهای توسعه یافته است. این که مالیات چگونه صرف می شود که مردم همه فراری از پرداخت آن هستند بحثی است که عصر ایران به جد باید دنبال آن برود تا زمانی که مشخص نشود مالیات های پرداختی چه می شود کسی با رغبت مالیات نمی دهد
میزان "درامد معمولی" مد نظر شما با میزان "درامد معمولی" مورد نظر ما از زمین تا آسمان تفاوت دارد.
من در ایران پزشکی خوندم ولی هم در کانادا کار کردم والان هم در امریکا توی بهترین دانشگاه حال حاضر جهان مشغول کارم.
این مطلب چند نکته جالب داشت ولی اکثر استدلاهای نویسنده ضعیف بود و فکر میکنم این ناشی از عدم اطلاع کافی از سایر سیستم های درمانی هست.این که رابطه مالی بین پزشک و بیمار نباید وجود داشته باشه حرف صحیحی هست(کانادا یکی از بهترین سیستم های درمانی رو داره و این رابطه وجود نداره و آمریکا یکی از بدترین سیستمها رو داره واین رابطه تا حدودی وجود داره). این که شیوه تعامل بین پزشک و بیمار در ایران باید اصلاح بشه و بیمار محور باشه حرف درستی هست. ولی گلایه از این چرا پزشکا امپول نمیزنن واقعا نشان از عدم اطلاع از اصول مدیریت منابع. میده
زمانی که من دانشجو بودم به ما میگفتم برای تربیت هر پزشک ۱۴۰ میلیون تومان بودجه تصویب میشه ودلار اون زمان ۱۰۰۰تومان بود. حالا اگه شما میخوایین تزریقاتی ۱۴۰ هزار دلاری تربیت کنین خوب عجیب نیست که در بین کشورهای در حال توسعه ما یکی از و عقب مانده ترین و فاسدترین اقتصادهای دنیا هستیم. اینجا دانشجوها رابطه متفاوتری با بیماران دارن ولی من ندیدم که رزیدنتی یا دانشجویی بیمارو دستشویی ببره.
دیگه شورشو در آوردن بنده رفتم متخصص گوارش در عرض ۵ دقیقه وزیت کرد اونم اصلا حرف نمیزد به زور خودم بهش میگفتم فلا چیزو بخورم اونم فقط تایید میکرد
تازه رحم هم ندارن بهم آزمایش داد تا آزمایش آماده شد چند روزی طول کشید بعد که رفتم نشون بدم راه نداد با خواهش و تمنا گفت پشت در وایستا منشی آزمایشم رو نشون داد برگشت فقط سه کلمه بهم جواب داد گفت برو بیرون میخواستی زود بیای، بابا انصافتون کجا رفته یعنی در واقع پول ویزیت الکی دادم بعدم خودم رفتم آزمایشمو توی اینترنت زدم ببینم باید چیکار کنم
در مورد مالیات خیلی راحت میشه با الکترونیکی کردن دفترچه نسخه های دارویی جهت ویزیت و دارو نویسی و اجباری کردن اون جهت دادن دارو به بیماران میشه از این قشر بعضا نامرد مالیات گرفت
اگر نگويم فرد بسيار خودخواهي هستي فرد بسيار بسيار بي اطلاع هستي.
همین خود بزرگ بینی ها رو دارید که با میان تهی، ادعاتون انقدر زیاده.
یه بار پشت مطب دکتر خانمی بود که یه کم مضطرب بود میگفت نوبت من و یکی از آشنایان،اتفاقی پشت سر هم افتاده و من نمی خوام اون از مشکل من خبردار بشه
و
چند بیمار همزمان در مطب هستن
آدم از دکتر رفتن پشیمون میشه
زمانی که اخلاقیات و وجدان انسانی و کاری در جامعه کم رنگ می شود و پزشک به بیمارش به شکل چک پول نگاه می کند،
هنگامی که لابی گری و نفوذ طبقه پزشکان پولدار، میلیاردها میلیاد تومان از بیت المال را به نفع خود مصادره میکند در حالی که بقیه دست اندر کاران بهداشت و درمان بی بهره می مانند،
وضع همین میشود که هست...
اگه برای درمان میگرفت که خیلی خوب بود.
در آمد یارانه ها به جای تولید و صنعت در جیب انحصارگرایانه چند پزشک توزیع شد و خب طبیعیه. با این در امدهر کسی خود را تافته جدا بافته میداند
اما زمانه عوض شده ، وقتی بنده به مطب پزشک می روم ، اگر سطح سوادم از او بیشتر نباشد کمتر هم نیست ،
کار من اگر از او سخت تر و مهمتر نباشد کمتر نیست و پزشک هم یک متخصص است میان هزاران رشته تحصیلی دیگر ،
خلاصه اینکه در دوران جدید ، دانشگاه باید اول اخلاق را پزشکان بیاموزد و ادب را به پرستاران و شعور را به منشی هایشان
البته نه همه ی پزشکان اما درصد زیادی از اونها مصداق ضرب المثل از دماغ فیل افتاده شده اند
انگار از یک کره دیگه اومدند و یک مقام الهی دارند
درصورتیکه خیلی از متخصصان دیگه هم هستند که خیلی هم برای تخصصشون زحمت کشیدند ولی اینها فکر میکنند تافته جدا بافته اند و حق دارند درآمدهای میلیاردی داشته باشند
پ.ن: آقای خدیر دراین مقاله نیز نتوانسته جلو خودش را بگیرد و کمی به سیاست گریز زده است!
ثانیا درامد بالا مربوط به بدنه اصلی پزشکان که درسیستم دولتی. بیمارستان های دولتی مشغول فعالیت هستند نمیشه درامد پایین نیست ولی نجومی هم نیست و درامد ماهیانه میلیاردی مربوط به تعداد محدودی پزشک هست که اتفاقا مقصرش خود مردم هستن وقتی مراجعه بیش از حد دارن خوب ایشون هم میگیره.
الان هر کدام از ما برای رفتن به پزشک میپرسیم کدوم یکی معروف تره ولی حاضر نیستیم به پزشکان جوان اعتماد کنیم.
ثالثا ایا میدانید پزشک متخصص زمانی که داشته تخصص میخ.ونده و در ماه تا بیست شب کشیک 24 ساعته میداده و زن و بچه هم داشته داره به مدت 4 سال حداکثر1200000 تا1600000 تومان حقوق میگرفته؟ اون هم در سنین حدود 30 تا 40 سالگی و دست در جیب پدر و مادر خود داشته!
اگر از شما دوست عزیز در مطب پول زیر میزی پزشکی خواسته چرا شما پرداخت کردی؟ اون پزشک میگیره چون کسی هست که بده!
اایا پزشک دیگری نبوده که شما مراجعه کنی؟!
اقای خدیر شما بر چه مبنایی میفرمایید مالیات کارانه سلامت گرفته نشده؟
ایا میدانید کارانه پزشکان بخش دولتی و پزشکان متخصص طرحی حدود 18 ماه با دیر کرد داره پرداخت میشه؟
وشمال مالیات پلکانی و ثابت میشه؟
در جواب این سخن شما که می فرمایید آیا پزشک دیگری نبوده که مراجعه کنیم، باید به عرض برسانم اتفاقا برای عمل مادرم به حداقل 4 دکتر مراجعه کردیم که مبلغ درخواستی آنها از 5 تا 20 میلیون تومان متغیر بود. مراجعه به پزشک دیگر تنها میزان مبلغ زیرمیزی تغییر می کند و در اصل موضوع تغییری حاصل نمی شود.
1- آقای رییس جمهور در سخنانشان فرمودند که پزشک در خارج بیمار را به دستشویی می برد و ما باید جوری به پزشکانمان آموزش بدهیم که این کار را بکند. این حرف صدر و ذیلش غلط است. در بیمارستان بخشی از کار به عهده پزشک و بخشی به عهده کادر خدماتی است. این دو نباید به جای هم کار کنند تا خدمت ارائه شده به بیمار با کیفیت باشد.
2- صددرصد همه ی پزشکان باید مالیات بدهند. و همچنین همه ی غیرپزشکان. قوانین جدید باید در راستای جلوگیری از فرار مالیاتی همه ی اقشار باشد نه یک قشر خاص. قانون مخصوص پزشک در حوزه مالیات مفهومش چیست؟
3- مجلس تصویب کرده که 10 درصد کارکرد پزشکان به صورت ماهیانه کسر و به حساب سازمان مالیاتی واریز شود. این اولین بار در تاریخ ایران است که در خارج از پرداخت های نظام جامع پرداخت کشور (که مربوط به بخش دولتی است)، مالیات ماهانه و نه در زمان مقرر سالانه اخذ می شود. کارکرد، عددی است که کمتر از 50% با فاصله زمانی 10-12 ماهه توسط بیمه ها به پزشک پرداخت می شود، اما مالیات کل آن، هنگام سررسید (یعنی 10-12 ماه قبل از پرداخت) قرار است از پزشک دریافت شود. ای کاش عین همین قانون برای نمایشگاه های اتوموبیل، بنگاه های املاک، دفاتر اسناد رسمی، وکلا، بازیگران حرفه ای، مربیان حرفه ای ورزش و... هم تصویب می شد.
لطفا دوستان بدون توهین و پرخاش نسبت به مسائلی که مطرح شد پاسخ دهند، اگر نقد یا پاسخ دارند.