عصر ایران؛ علیرضا باغانی - هر ثانیه که می گذرد به انتخابات ریاست جمهوری دوره دوازدهم نزدیک می شویم.انتخاباتی که حساس ترین همه پرسی تاریخ انقلاب لقب گرفته است.موقعیت ژئوپولتیک ایران از یک طرف ، تغییر کفه های ترازوی قدرت در جهان و تقابل بی سابقه جناح های سیاسی در ایران سبب شده تا انتخاب رئیس دولت دوازدهم در آینده سیاسی کشور اهمیت زیادی پیدا کند.
اما در بورس با حدود 9 میلیون فرد دارنده کد سهامداری دیدگاه ها و تحلیل های فعالان این عرصه درباره رئیس دولت دوازدهم متفاوت و دارای تشتت است.عده زیادی که در انتخابات 92 به حسن روحانی رای داده بودند به دلیل عدم تحول و تحرک جدی بازار سهام در دوره وی و استفاده او از وزرای نامناسب برای وزارتخانه های اقتصادی رغبتی به رای دادن به روحانی ندارند،گروه مقابل اما با درک فضای موجود و به رغم انتقادات زیادی که به دولت روحانی دارند معتقدند باید فرصت بیشتری به او داد و با حضور مجدد او در سمت رئیس جمهوری ، شرایط اقتصادی کشور بهتر می شود و نتایج و اثرات توافق برجام در ماه های پیش رو بیش از پیش در اقتصاد کشور نمایان می شود.دسته دوم در نظرسنجی های بورسی غالب هستند و به همین دلیل حسن روحانی در نظرسنجی های سایت ها و کانال های بورسی پیشرو است.
نگارنده نیز معتقد است که حضور مجدد روحانی در دولت از همه ابعاد برای بازار سرمایه بهتر است و بورس می تواند در پس رخدادهای مثبت رخ داده در بخش واقعی اقتصاد روزهای به مراتب بهتری را در پیش داشته باشد.
بورس احمدی نژاد را به یاد بیاورید.هر چند در دوران او بازدهی های خوبی برای بازار ثبت می شد اما چقدر این رشد ها منطقی ، ماندگار و قابل اطمینان بود.رئیس دولت یک روز قهر می کرد و به جلسات کابینه نمی رفت، یک روز علیه مقامات عالی رتبه کشور سخن می گفت و روزی دیگر با حرف های حساسیت برانگیز در عرصه بین الملل خطر جنگ و حمله نظامی به ایران را تقویت می کرد.
از یاد نبریم که روزهای بورس احمدی نژاد اگرچه پر هیجان و پربازده بود اما آرام نبود و خطر تحریم های جدید و حتی جنگ تنها با تغییر دولت از کشور فاصله گرفت.
لذا با ذکر چند دلیل از اهالی بازار سرمایه می خواهم که با انتخاب مجدد حسن روحانی روزهای آرام و بدون تنشی را برای کشور ،اقتصاد و بازار سرمایه آن رقم بزنند:
1.بورس در دوران محمود احمدی نژاد رشد خوبی داشت.بخش عمده ای از این رشد ناشی از درست پیاده شدن قانون جدید بازار سرمایه و برنامه هایی بود که دکتر علی صالح آبادی در بازار سرمایه پیاده کرده بودند.در واقع مدیریت غیر سیاسی ، توانمند و تخصصی شخص صالح آبادی آن روزها را طلایی و رویایی کرده بود اما تاثیری پذیری بدنه مدیریتی بورس آن روزها را از روحیات مغرورانه رئیس دولت از یاد نبرید.آن بگیر و ببند ها ، آن همه فضای امنیتی و ممنوعیت ها و محدودیت های دوران بورس احمدی نژاد را. به یاد می آورم در مقطعی از دوران سخت احمدی نژاد کارگزاران بورس ممنوع المصاحبه شده بودند و کمیته تخلفات بورس هر روز میزبان تعداد زیادی از فعالان بازار سرمایه بود.تازه آن هم در دولتی که مدعی عدالت و مهرورزی بود بدترین برخوردها با سهامداران و اهالی بازار سرمایه صورت می گرفت.راستی کانون سهامداران حقیقی را به یاد می آورید؟چرا تعطیل شد؟؟ در دولت روحانی می توان این ادعا را داشت که نهاد ناظر واقعا ناظر بوده تا مداخله گر و بازیگری در نقش قیم.
2.بورس ویترین اقتصادی کشور است اما آیا آن زمانی که مثل لوبیای سحرآمیز بالا می رفت واقعا اقتصاد کشور شکوفا شده بود؟چگونه وقتی رشد اقتصادی کشور منفی بود شاخص های بورس هر روز بالا می رفت؟حداقل کاری که دولت روحانی در بورس انجام داد واقعی شدن بالا و پائین رفتن شاخص ها و قیمت سهام بود.در واقع در این 4 ساله هر رشد و افتی بیانگر واقعیت های کشور بوده است و نه حباب یا مداخله در بازار به قیمت سود و زیان عده ای.
3.شاخص سالاری نداشتیم. در دولت اول روحانی شاخص قیمت که انتشار آن در دولت احمدی نژاد متوقف شده بود مجددا منتشر شد تا روایتگر اوضاع واقعی بازار سهام باشد.در دوره روحانی هر چند بازهم سیاست کنترل شاخص به طور کم رنگ پیگیری می شد اما واقعا از شاخص بورس برای ابزاری در جهت کارآمد نشان دادن دولت استفاده نشد.
4.واقعا فکر می کنید اگر یک دولت رادیکال روی کار بیاید تحمل تحلیل و اظهار نظر شما در شبکه های مجازی را دارد؟کاری به سیگنال فروشی که عملی غیر مجاز و غیر قانونی است نداریم اما به واقع تصور می کنید در جناح مقابل تحمل ادامه حیات تلگرام ،اینستاگرام و ادامه موجودیت کانال ها و شبکه های مجازی بورسی وجود دارد؟حداقل کاری که دولت روحانی کرده احترام به جریان آزاد اطلاعات بوده که همیشه در ایران با مخاطرات جدی مواجه بوده است.شاید همین یک دلیل کافی باشد تا یک فعال بورسی برای رای دادن به روحانی متقاعد شود.
5. ابزارهای فاقد ریسک.انتشار بی حد و حصر اسناد خزانه و سایر ابزارهای مالی رقیبی جدی برای سهام در داخل بازار سرمایه به وجود آورد اما این راهکار بخش قابل توجهی از نقدینگی را در کنار بازار سرمایه ایران نگاه داشت و از طرفی تجارت های وابسته به آن مثل تامین سرمایه ها و کارگزاران را با رونق نسبی در کسب و کار مواجه ساخت.
6. سازمان بورس و اوراق بهادار دولت روحانی تلاش می کند تا نقش دولت در بورس را کم رنگ کند و مهم تر از همه این که در حال انجام یک سری اقدامات ساختاری است تا بورس ایران به استانداردهای بورس های بین المللی نزدیک شود.به نظر می رسد این تلاش ها در ماه ها و سال های پیشرو نتیجه بخش شود و شرایط متفاوتی برای این بخش مهم از اقتصاد کشور رقم بخورد.
با این وصف امیدوارم بازار سرمایه که فعالان و مخاطبان زیادی دارد روز جمعه در انتخابات سرنوشت ساز ریاست جمهوری دوره دوازدهم به اعتدال ، آزادی و منطق رای دهد.
*روزنامه نگار و تحلیل گر بورس