صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۵۰۴۲۷۲
تعداد نظرات: ۲۷ نظر
تاریخ انتشار: ۱۱:۰۸ - ۱۸ آبان ۱۳۹۵ - 08 November 2016
آموزش و پرورش ایران اصلاح پذیر نیست

آقای وزیر! زلزله و سازه را کنار نگذارید

جعفر محمدی
عصر ایران - وزیر جدید آموزش و پرورش، فوق لیسانس سازه و  دکترای زلزله دارد و من می خواهم از همین عناوین علمی اش، وام بگیرم برای نوشتن بخش جدید مطالبم در نقد نظام  آموزشی ایران.

رک و صریح، کار نظام آموزشی ایران از اصلاح گذشته است. اشتباه وزیران پیشین آموزش و پرورش این بود که فکر می کردند می توان با اصلاحاتی، نظام آموزشی ایران را نجات داد. از همین روست که یکی تصور کرده تبدیل سیستم "ابتدایی-راهنمایی- دبیرستان" به "3-3-6" راه حل است، آن دیگری تعطیلی پنجشنبه ها را چاره کار دانسته، یکی ارزشیابی توصیفی را جایگزین نمرات کلاسیک کرده ، دغدغه وزیر دیگر نیز بازنویسی کتاب های درسی بوده است و همین طور، هر کسی از ظنّ خود مسیری را در پیش گرفته تا شاید آموزش و پرورش ایران را اصلاح کند.

این کارها، مانند آن است که خانه ای کلنگی را مدام بازسازی سطحی کنند، آشپزخانه اش را اوپن کنند، درهایش را تعویض نمایند، دیوارهایش را رنگ بزنند، دیواری را از بین دو اتاق بردارند یا جایی در هال، دیوار بکشند و پنجره هایش را دو جداره نمایند.

عقل سلیم و نگاه کارشناسانه اما چنین حکم می کند که این خانه فرسوده و کلنگی که هر لحظه ممکن است فروبریزد را کوبید و فرو ریخت و از نو، بنایی تازه ساخت.

وزیر جدید آموزش و پرورش نباید اشتباه اسلافش را بکند و تصور نماید که این سیستم قابل اصلاح است. او باید زلزله را به کار گیرد و بنای کلنگی آموزش و پرورش را با بیشترین ریشتر ممکن، فرو بریزد و سازه ای جدید بنا کند؛ هر چند، هم فرویختن این بنا و هم ساختن بنای جدید، بسیار سخت تر از تمام بناهایی است که در مهندسی ساختمان ها انجامش می دهند.
درست است که وزیر به تنهایی نمی تواند چنین مأموریت تاریخی و بزرگی را انجام دهد ولی اگر او اراده نکند هم چنین اتفاقی رخ نخواهد داد.


درباره ساختار آموزش و پرورش قبلاً بسیار نوشته شده است ولی اگر بخواهم همه آنها را در کوتاه ترین بیان خلاصه کنم این است:

1 - آموزش و پرورش، در صدد تولید یک سری انسان های همسان است. درست مانند یک کارخانه تولید صنعتی که قرار است محصول مشخصی را بیرون بدهد و جالب اینجاست که نمی تواند!

2 - از منظری دیگر، آموزش و پرورش در ایران دارای سیستم پادگانی است که سربازانی در آن اصطلاحاً به "اجباری" آمده اند. کار اول این پادگان تحویل گرفتن افراد و نگهداری آنها برای مدت معینی است. در این مدت برای سرگرم کردن این افراد، آموزش هایی هم به آنها داده می شود و خودشان هم می دانند که قریب به اتفاق این آموزه ها در بیرون از پادگان به هیچ دردی نمی خورد.

3 - آموزش و پرورش ایران، از زاویه ای دیگر، شکنجه گاه است. سیستمی که هم معلمانش را فرسوده و هم استرسی دائمی را به دانش آموزان تحمیل می کند.
آموزش و پرورش کشتارگاه بسیاری از استعدادهاست، استعدادهایی که یا کشف نمی شوند یا در میان انبوه محفوظات و نمره سالاری و امتحان محوری هدر می روند. این که کودکان و نوجوانان 12 سال تمام صبح زود از خواب بیدار شوند و با کسالت به مدرسه بروند و مدام استرس حفظ کردن تاریخ تولد فلان شاعر و فلان فرمول و نمره و رقابت و کنکور و ... داشته باشند و بهترین فرصت یادگیری را صرف این امور شکلی کنند، آیا نامی جز شکنجه مستمر می توان بر آن نهاد؟!

بنابراین، بنایی که ملغمه ای از "کارخانه صنعتی، پادگان و شکنجه گاه" است را نمی توان با اصلاحات به "مدرسه" ای برای آماده کردن کودکان و نوجوانان برای ده ها سال زندگی در عصر جدید، تبدیل کرد؛ آن بنا را باید فرو ریخت و از نو ساخت.

آقای وزیر! زلزله و سازه را کنار نگذارید.

ارسال به تلگرام
انتشار یافته: ۲۷
در انتظار بررسی: ۵۰
غیر قابل انتشار: ۰
جلال
۱۰:۱۶ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۹
در کنار آموزش مهارتهای شناختی شامل(ریاضیات،علوم و ادبیات و ...) مهارتهای غیرشناختی شامل (قدرت تحلیل و تفکر،مهارت کار تیمی،مهارت ایجاد ارتباط،مهارت پرسش گری،مهارت زیبایی شناختی،حس اعتماد به نفس و مهارت توسعه خلاقیت و ...) و انواع سواد شامل (سواد مالی، سواد رسانه ای و ...) را در برنامه های آموزشی مدارس بگنجانید.
حسین
۱۰:۱۰ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۹
تامادامی که نظام آموزشی کشور وزیر محور باشد انتظار بیش از این دور از ذهن است .
ناشناس
۲۱:۲۴ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
سلام
در امریکا تا سال 9فقط پنج درس وجود دارد
زبان و ادبیات انگلیسی
ورزش
ریاضی
علوم
اجتماعی
زبان خارجی
ناشناس
۱۷:۵۷ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
متاسفانه معلم ها هم دیگه معلمهای قدیم نیستند
ناشناس
۱۷:۰۸ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
به نظر من ابتدا باید یک سری معلمان برای این سبک آموزش ببینند و بعد سیستم رو تغییر داد
یک ایرانی
۱۳:۰۴ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
اقای محمدی مچکریم از بیان مرض ولی کوه گوش سنوا
راجر
۱۳:۰۳ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
آقای وزیر! زلزله و سازه را کنار نگذارید.
ناشناس
۱۳:۰۳ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
صبح توی اتوبوس دیدم دخترایی با هم صحبت می کنند و حرفشون دکتری و مصاحبه و از این حرفا بود یعنی قشر تحصیل کرده ما همچنان به سمت بالا بردن مدرکش می ره بدون هیچ تخصصی بدون هیچ آموزشی و فقط مدرک رو مدرک.. آخه این همه مدرک دردی از کشور از مردم و حتی از خودشون دوا می کنه؟ از پایه ویرانه است...
پاسخ ها
مینا
| |
۱۹:۰۱ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
آلمان به ازاء یک مهندس 100 تکنسین داره و بنزو بی ام دبلیو تولید میکنه و ایران به ازاء یک تکنسین 100 مهندس و 10 دکتر و پراید ....
علی
۱۳:۰۱ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
بسیار عالی واقعا این نوع آموزس واین نوع پرورش به هیچ وجه نمیتواند پاسخگوی دنیای پیشرفته امروز ونسلی آینده ساز برای کشور باشد وهم تکنون هم خیلی دیر شده خیلی باید کاری انقلابی با تمام تجربیات گذشته انجام داد سریع همه جانبه و زیر بنایی پایه های ایرانی مدرن پیشرفته وبا نشاط از همین جا شروع میشود نسلی از دختران وپسران کارآمد ومفید برای خود وکشور بسازیم .انشالله
ناشناس
۱۲:۵۹ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
لعنت بر اين مدرك گرايي .عصر ايران بياييد به عنوان يك رسانه پيشرو از بكار بردن القاب مهندس و دكتر و پرفسور و ... براي يكديگر اجتناب كنيم تا تخصص جايگزين اين همه القاب بي معني شود.
صفا
۱۲:۵۱ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
بخدا راست ميگن.
32 سالمه و 8 ساله كه ليسانس گرفتم و درسم تموم شده ولي هنوز خواب اين رو ميبينم كه امتحان دارم و هيچي هم بلد نيستم و سوالات روي برگه امتحان رو اصلا متوجه نميشم و توي خواب مدام حرص ميخورم.
شايد خنده تون بگيره ولي بخدا من سالي دو سه بار اين كابوس رو ميبينم.
در حالي كه اون شيوه درس خوندن به هيچ دردي نخورد و دردي رو درمان نكرد.
هيچكس هم اين درد رو درمان نميكنه.
ايكاش فكري به حالش بشه
پاسخ ها
مجتبی
| |
۲۱:۱۴ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
چه جالب ! من هم حدود 15 سال پیش فوق دیپلم گرفتم(1380) و بعد 2 سال سربازی وارد بازار کار شدم و حین کار لیسانسم رو هم گرفتم .الان 7 سال ازلیسانسم هم می گذره ولی هنوز بعضی مواقع خواب 14-15 سال پیش رو میبینم که همه دوستام فارغ التحصیل شدن و من یه واحد درسی یادم رفته بردارم و یا ینکه جلسه امتحان هست و 2 تا سوال بیشتر جواب ندادم و دارن برگه ها رو جمع میکنند.وقتی از خواب پا میشم یعنی یه نفس راحت میکشم....
ناشناس
۱۲:۳۴ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
واقعاجای تاسف است که درایران ، 12 سال ازعمرکودکان صرف گرفتن یک مدرک دیپلم می شود که هیچ فایده کاربردی درزندگی ندارد و فقط باعث هدررفتن عمرمی شود و استعدادهای کودکان خفه میشود و مطالب تکراری به مغزشان دیکته می شود . واقعا فایده جبروهندسه و مطالب نگین دیگربرای زندگی کودکان چیست ؟
مرتضي
۱۲:۳۴ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
بيشتر از معلم تو خونه داريم وقت مي‌گذاريم براي آموزش الفبا و .... جداگانه بچه‌هامون رو مي‌فرستيم به كلاسهاي آموزشي تقويتي تا كاستي‌هاي نظام آموزشي رو كمي جبران كرده باشيم، در هزينه‌هاي جاري مدرسه فرزندانمان در قالب شهريه هيئت امنايي و مشاركت مردمي مشاركت مي‌كنيم تا محيط مدرسه براي فرزندانمان قابل استفاده تر بشود، ... آخرش همين ... فقط نگران اعتقادات و گرايشات فكري آينده فرزندانمان هستند و بس و ....
صياد
۱۲:۲۴ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
آموزش و پرورش تو ايران بشدت بحران زده است.
مهدی فیروزی
۱۲:۱۳ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
متاسفانه هر کسی دارد نظر می دهد بدونه تخصص یکی نظام اموزشی را عوض می کند دیکی دیگر آن نظام اموزشی جدید را عوض می کندو الی آخر آیا دقت نکرده اید نسل دارد روز به روز بی سواد تر می شود آیا دقت نکرده اید آخر این چه مقاله است که نوشته ای مرد حسابی مگر بچه های مردم موش آزمایشگایی هستند که هر وزیری برای خودش نظام عوض کند بنا نو درست کند آقا جعفر محمدی من در مورد سوابق کاری شما اطلاعی ندارم ولی از ظاهر مقاله ات چنین پیدا است که تا بحال یک ساعت معلم نبوده اید وگرنه چنین مقاله ناپخته ای نمی نوشتی ایکاش الاق یک بار نظام های آموزشی کشور های پیشرفته را مطالعه می کردی انگلیس آلان نزدیک به 100سال است که کارشناس آموزشش می گویند نظام آموزشی شان ایراد دارد ولی هنوز چنین ریکسی نکرده است که نظام آموزشی اش را عوض کند می دانید چرا چون برای نسلش ارزش قائل است چون آنها را موش آزمایشگاهی نمی داند
باز هم می خواهند کار کارشناسی انجام دهند و شما راحت از خواب امروز بیدار میشوید و می گویید باید نظام آموزشی عوض شود وکل آموزش وپرورش رابازلزله خراب کرد ای هم وطن گرامی می دانید مشکل کجاست خانه از پایبست ویران است تا بحال من و شما و هم ایرانیان هیچ وزیری آموزش پرورش جمهوری اسلامی را ندیدیه ایم که خودش آول معلم باشد در روستا ها دور افتاده بعد در شهر ها تدریس کند و همینطور همان معلم رئیس مدرسه بعد آموزش و پرورش ووووبعد وزیر شود حقیقت این است که بقول معروف وزیری میخواهیم که کف کارگاهی باشد مثل دکتر ظریف که اول کارمند ساده وزارت خانه بود و بعدا پیشرفت کرد وبعد شد وزیر و این گونه وزارت خارجه گل درخشید ما نباید بعنوان های دکتر مهندس بسنده کنیم ما وزیری می خواهیم که خودش معلم باشد که هم درد را بداند هم درمان را
فرزاد
۱۲:۱۱ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
بهترین سیستم آموزشی دنیا به لحاظ رتبه بندی کشور فنلاند است .کشوری پیشرفته و بی عقده که تکلیف شب به هیچ وجه ندارند و ساعت ۹ کلاسها شروع میشود چون معتقدند که بچه باید وقتش را در خانه با خانواده و دوستانش بگذراند و بانشاط بزرگ شود.یاد آن دوران با کیفهای سنگین و صبح زود و معلم های اخمو که می افتم واقعا از دوران کودکی حالم بد میشود.
حسین
۱۲:۰۷ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
بهترین کار این است / جمع کردن کلیه آموزش های امروزی/ یاد دادن مهارت های زندگی ، کار ، ازدواج ، خانه داری و کارافرینی به دانش اموزان و کشف و شناسایی استعداد انان و کار با انان به صورت تخصصی از کودکی/ دانستن الگوریتم و انتگرال به چه درد بچه ها میخوره / هر کس در زمینه که علاقه و استعداد داره اموزش داده شه تا به سن 18 سالگی رسید بتواند با اتکا به اموزش های دیده شده پول دراورد / کارافرینی کند / الان شده فقط دانش اموز صبح بره مدرسه یک سر مزخرفات یاد بگیره و برگرده و اولیا هم کارشون شده هی پول خرج کردن و واسه کنکوررررررررررررر/ لازم باشه بچه خودمو خودمو درس میدم و فقط چیزهایی که قراره تو جامعه به دردش بخوره و نون در بیاره
ناشناس
۱۲:۰۲ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
به نظرم دوره دبستان باید به شدت تغییر کنه. در کنار یادگیری خواندن و نوشتن ، مهارت های اجتماعی هم اضافه بشه. مثل کمک به همکلاسی ، استفاده مسترک از لوازم التحریر کلاس به جای اینکه هر کی مال خودشو بیاره ( که منجر با برند بازی شده) . تحلیل کتاب در سطح بچه ها. اموزش خلاقیت و غیره. در مدارس اروپایی کتاب درسی به صورت قرضی به بچه داده میشه و در اخر سال کتاب هاپس گرفته میشه و سال بعد به بچه های کلاس بعدی میدند( دست دوم میشه ولی یه چیزایی برا بچه ها نهادینه میشه که تا وقتی چیزی قابل استفادس نیاز به تعویض نیست). و البته حس میوولیت پذیری را هم تقویت میکنه.یا انچام کاردستی های گروهی ( مدیریت پروژه/ هماهنگی تیمی/...)
ناشناس
۱۱:۵۹ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
سيستم آموزشي ايران باعث سركوب و كشتار و پنهان ماندن استعداد كودكان ونوجوانان ايراني ميشه ،الان در ايران تا سن حدود بيست سالگي عملا مفيد نيست درحاليكه دركشورهاي پيشرفته افرادتارسيدن به اين سن به موفقيت هاي بسياري دست يافته اند
ناشناس
۱۱:۳۸ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
باید بپذیریم یک کشور موفق علاوه بر کلی دکتر و مهندس ، به تکنیسین نیاز داره ، در واقع ترتیب جمعیتی به این ترتیبه ، تکنیسین ، کارشناس ، دکتر . الان یک کشور مدرک گرا داریم با جمعیت بالای لیسانس و فوق لیسانس و دکترای بی مهارت . بازار کار هم توانایی برای این حجم تحصیلکرده نداره ، کشور به خیاط، قصاب، آرایشگر، تعمیرکار ، جوشکار، برقکار و... نیاز داره ، ضمن اینکه به جای درس جغرافیا یک درس کسب مهارت اضافه کنند،درسی که از پایه اول باشه و تا دوره دبیرستان به تناسب با رشته تحصیلی ادامه پیدا کنه ، همچنین دو درس دینی و قرآن رو با هم ادغام کنن، کلاس ورزش رو بیشتر کنند.ضمنا درس تاریخ که فقط حفظ هزار اسم و تاریخ تولد و مرگه رو باید حذف کرد
پاسخ ها
حسن
| |
۱۲:۰۵ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
درس تاريخ رو نبايد حذف كرد. بحث بر سر حافظه محور بودن نظام آموزشي است. حفظ كردن مطالبي كه 99.9 درصد آنها در زندگي هيچ كاربردي ندارند.
نام و تاريخ تولد و مرگ اشخاص تاريخي به كار هيچ كس حتي مورخها هم نيامده!
اما نظام آموزشي ما فقط همين مطالب رو ميخواد و حتي يك برداشت آزاد از دروس تاريخي نداشتيم در كل دوران تحصيل.
و از تكرار اشتباهات تاريخي ملت ميتوان كارايي سيستم آموزش و پرورش رو دريافت.
و اساسا اينكه در خواب غفلتيم يا خودمون رو به خواب زديم؟!
ليلا
| |
۱۱:۵۹ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۹
به نظر من ديني و قران و عربي بايد تلفيق شوند عربي در حد فهم قران نه بيشتر
ناشناس
۱۱:۳۴ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
راه انداختن مراكزي بنام تيز هوشان هم متاسفانه مزيد بر علت شده است و كليه مدارس نوسازي شده با توجه به اخذ پول در اين مراكز، به اين مراكز اختصاص يافته...
علیرضا
۱۱:۲۸ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
خدا وکیلی اگر به خاطر مدرک رسمی تحصیلی نبود حتی یک روز هم بچه هام رو به مدرسه نمیفرستادم.مدرسه شده دکان و بازار برای گرفتن پول بی زبان و ارئه و یاد دادن استرس و حسادت و چیزهای بی فایده به کودکان و نوجوانان ایرانی.
ناشناس
۱۱:۱۵ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
آموزش وپرورش به جای استعدادیابی از طریق ارائه دروس به روش مفهومی وآزمایشگاهی به مکانی برای افراد سود جو تبدیل شده که با فراگیری تکنیک و شعبده بازی تست زنی از مردم پول زیادی می گیرند
تعداد کاراکترهای مجاز:1200