صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۳۹۴۲۸۷
تعداد نظرات: ۷۲ نظر
تاریخ انتشار: ۱۰:۴۴ - ۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۴ - 04 May 2015

نسل فردای ایران را فقیر تربیت نکنیم!

معنای جدید فقر چیست؟
*مرتضی نظری
پژوهشگر آموزش و پرورش و توسعه انسانی
عصرایران


تغییر مفهوم فقر؛ فقر قابلیتی    

در ادبیات جدید توسعه، فقیر به کسی گفته می شود که از قدرت انتخاب کمتر و محدودتری در زندگی برخوردار است.

تعریف رایجی که تاکنون از فقر ارائه شده، فقر اقتصادی بوده یعنی به کسی فقیر گفته می‌شد که از درآمد کمتری برخوردار باشد و البته این تعریفی محدود از فقر است. اما به همان نسبت که طی پنجاه سال گذشته در مفهوم توسعه تغییراتی ایجاد شده، معنای فقر نیز با دگرگونی و سیر تطوری همراه بوده است. توسعه از نگاه صرفاً اقتصادی و مبتنی بر تولید ناخالص داخلی (GDP)، به توسعه سیاسی و فرهنگی و تازه تر به توسعه انسانی متمایل شد تا جایی که برنامه های توسعه کشورها را زمانی موفق می دانند که به کاهش فقر بیانجامد. به همین نسبت ما امروز با تحول در مفهوم فقر مواجهیم.

امروز مفهوم فقر دیگر با فقر درآمدی و فقر معیشتی برابر نیست و از فقر فرهنگی، فقر انسانی و در دهه اخير از "فقر قابلیتی" سخن در میان است. تعبیر اخیر از فقر را "آمارتیاسن" برنده جایزه نوبل اقتصاد مطرح کرده و نظر او و همکارانش به شاخص کاملتری برای سنجش توسعه انسانی کشورها تبدیل شده است.

فقیر به شكل ساده و در معناي جديد کسی است که؛  


- دچار بی سوادی و تبعیض های جنسیتی است و به بهداشت و تغذیه سالم دسترسی ندارد.
- نمی تواند از لذت مطالعه بهره مند باشد و علاوه بر نگرانی از نداری، نگرانی های به مراتب بزرگتری همچون ترس از آینده با او همراه است.
- این فرد شاید پول و درآمد کافی هم داشته باشد اما از حضور در فعالیت های اجتماعی شرم دارد و یا عرصه مشارکت اجتماعی بر او تنگ است.

اگرچه درآمد پایین، یکی از اضلاع فقر قابلیتی محسوب می شود اما هرگز گویای همه ابعاد آن نیست. داشتن درآمد، رافع همه نیازها نیست. چیره شدن بر نارسایی های زندگی پیچیده امروز صرفاً با درآمد بيشتر ممكن نيست چه بسا با داشتن پول نتواند این نیازها را برطرف کند.

دولتها و ساختارهای اقتصادی و سیاسی که برای نجات شهروندان خود از چنگال فقر، توجه و تمرکز خود را بر افزایش سطح درآمدی مردم معطوف کرده اند، کار اساسی به پیش نبرده اند چرا که زمینه تولید فقر را نشانه نرفته اند. چه بسا کشورهای نفتی که توانسته اند بر فقر درآمدی عموم اقشار غلبه کنند اما فقر قابلیتی همچنان سایه سیاه خود را بر سپهر جامعه و زندگی مردم گسترانده است.

جان کلام اینکه:

- شهروندی که حق اظهار نظر ندارد، فقیر است.
- کسی که قادر به دفاع از حق خود نیست، فقیر است.
- شهروندی که از دسترسی آزاد به اطلاعات محروم باشد، فقیر است.
- شهروندی که به دلیل جنسیت خود از حقوق برابر اجتماعی محروم می ماند، فقیر است.

و اما عریان ترین جلوه "فقر قابلیتی" این است که فرزندانی که در طبقه محروم جامعه متولد می شوند، از فرصت های اجتماعی همسالان خود در طبقات متوسط و مرفه محروم  باشند.

فرصت های برابر و دسترس پذیری عادلانه امکانات آموزشی

یکی از راه حل ها برای فائق آمدن بر فقر قابلیتی، فراهم آوردن فرصت های برابر و دسترس پذیری عادلانه امکانات آموزشی برای همه دانش آموزان است. توجه به فرصت های عادلانه و برابر آموزشی نه یک شعار که یک راهبرد کارآمد است. گالبرایت(Galbraith) می گوید: "هیچ جامعه تحصیلکرده ای فقیر نیست و هیچ جامعه بی سوادی ثروتمند نیست، شاید فقر و بی سوادی بالاترین روابط علی را داشته باشند."

پژوهش های انجام شده بر روی داده های بیش از 50 کشور که توسط سیلوستر (Sylwester) در سال 2002 پیرامون تأثیر مخارج آموزشی بر نابرابری انجام شد، به این نتیجه رسید که آموزش عمومی به ازای هر محصل، به کاهش نابرابری و نرخ فقر کمک کرده است.

در پژوهش میدانی دیگری که در گستره چندین کشور انجام شده است، مشخص شده که هرچه فرصت ها و امکانات آموزشی نابرابر توزیع شوند و دسترسی کم درآمدها و پردرآمدها به آموزش، دچار شکاف بزرگتری شود، نابرابری درآمدها نیز افزایش خواهد یافت. به تعبیر ساده، آموزش و دسترسی برابر همگان به فرصت های آموزشی توان افراد را برای مقابله با شرایط دشوار زندگی بالا می برد.

اجرای عدالت آموزشی به ویژه در مناطق محروم، افراد را از وجود فرصت های شغلی و امکان کار و فعالیت در سایر نقاط آگاه می کند و شاید مهمتر این باشد که کودکان طبقه محروم و نیمه برخوردار در صورت توسعه عادلانه امکانات و فرصتهای آموزشی، قابلیت های بالاتری کسب می کنند تا به شکل پایدارتری از شوره زار فقر خارج شوند.

بهترین کمک به توسعه عدالت آموزشی و کاهش فقر، در کنار اعطای فرصت های برابر آموزشی به همه فرزندان ایران شاید این باشد که آموزش و پرورش باید کمک بیشتری به دانش آموزان برای کشف قابلیت های خودشان نماید.

مدارسِ توانمندساز


تفاوت ظریف توسعه انسانی با الگوهای پیشین توسعه (اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و ...) را دکتر وحید محمودی ( که یک توسعه پژوه است) در مقاله ای در دو واژه تعریف کرده است: "رسیدنِ" فرد به جای "رساندنِ" او.

در "رسیدن"، قابلیت فرد، نقش اصلی را دارد و در "رساندن"، دخالت اراده های غیر. بدیهی است که تمام لذت کوهنورد مسیریست که خود و با قابلیتهای خود پیموده است.  

تا سال های مدید عادت این بود که تا سخن از فقر به میان می آمد، بی پولی و خانواده های آلونک نشین به ذهن متبادر می-شد اما امروز اگرچه آلونک نشینی از مظاهر آشکار فقر است اما منبع و منشأ فقر را در کنار سایر علل و عوامل اجتماعی و سیاسی باید در نظام آموزشی جست و جو کرد که شهروندان فردا را متوجه ثروت بکر انسانی، توانمندی های شگفت انگیز و قابلیت های درونی خود نمی کند. فرد فقیر به فرض آنکه در خانواده ای بی پول و کم درآمد هم متولد شده باشد اما محکوم به فقیر ماندن نیست! او به مدد امکانات و فرصتهای برابر در "مدارس قابل و توانمند ساز" می تواند بر فقر خویش غلبه کند و سرنوشتی متفاوت برای خود رقم بزند.

در خانواده بزرگ فرهنگیان کشور ظرفیتهای بسیار شگفتی وجود دارد اما به همان اندازه که آموزش و پرورش یک دستگاه پهن پیکر دولتی است، با موانع و مسائل عدیده و بعضاً تاریخی هم مواجه است و هیچ گاه بضاعت و منابع موجود در آن به پای انتظارات جامعه نمی رسد.
گذشته از اینها، دلسوزان تعلیم و تربیت کشور هرگز ضربه های خسارت بار سالیان گذشته را که از نتیجه طرح های شتابزده ای مانند تغییر نظام آموزشی به 3-3-6 و گسیل داشتن نیروهای خدماتی، آبدارچی و راننده به کلاس درس به عنوان معلم مقطع ابتدایی! به نظام آموزشی کشور وارد شد، فراموش نخواهند کرد. آموزش و پرورش نیاز به کمک دارد تا بر فقر منابع خود فائق آید و معلمان را که در زمره محبوب ترین مشاغل و صنوف اجتماعی کشور هستند، از دغدغه های بدیهی معاش فارغ سازد.

نقطه آغاز این تغییر سرنوشت، اعطای یک رمز عبور به فرد است!


آموزش و پرورش باید بتواند زمينه رويش فقر را در سرزمين استعدادهاي بچه ها از بين ببرد. فقر در كنار ريشه هاي ساختاري و خرد و كلان خود، ريشه هاي ذهني هم دارد كه با پرورش قابليتهاي دروني و نيروي مغزي دانش آموزان مي توانيم كمك كنيم تا شخصيت هايي توانمندتر و شهرونداني موفق تر براي فرداي ايران باشند. پرسش اینجاست که از اين يكصدوپانزده هزار مدرسه ايران، چند نفر شخصيت و چهره در مقياس اميركبير، پروفسور سميعي، ستارخان، بهمن بيگي يا شهيد بابايي در آينده خواهيم داشت؟ آيا أصلا چنين انتظاري از دستگاه تعليم و تربيت منطقي است؟

شايد سهم آموزش و پرورش در كاهش فقر همين باشد كه فرمان تعليم و تربيت كمي هم به سمت خوداتكايي بچرخد.

اگر مي خواهيم شهروندان فرداي ايران دچار فقر قابليتي نباشند، بايد از همين حالا سكانداران نظام آموزش و پرورش رسمي ايران به جاي تربيت نسلي بله قربان گو و پيروِ محض، به دنبال نسلي خلاق، آزاد انديش و مسول باشند. یادگیری که ارتباطی با واقعیت زندگی نداشته باشد و یادگیرنده را با محتوای آموزشی درگیر نسازد، راه به جایی نمی برد.

همه ما باید ظرفيتهاي درون بچه‌ها را غنی‌سازی کنیم. اگر این هسته مرکزی بارور شود محصولی می دهد که آن را توسعه، پیشرفت، ترقی یا وصفی از این قبیل می‌نامند. این غنی‌سازی را باید فراتر از غني سازي هسته اي دانست. در این غنی سازی خبری از آب سنگین و کیک زرد و سانتریفيوژ نیست. در این غنی‌سازی، استعدادهای نوجوانان و شکوفا شدن آنها در میان است. اگر این استعدادها مجال بروز نیابند، سایر منابع کشور هم آنچنان که باید، به بهره برداری نمی‌رسد. امروز سرمایه انسانی همان قدر اهمیت دارد که در دهه‌های پیش سرمایه فیزیکی و تولید ناخالص. فراموش نکنیم بهترین سال‌های رشد و بالندگی فرزندان این کشور در اختیار مدارس است و اگر نگرش غالب این باشد که تربیت بچه‌ها در جهت شکل‌گیری شخصیت آزاد و متکی به خود و کوشنده و خردورز در آنان باشد، در آینده نزدیک وضعیت ایران بسیار متفاوت از جایگاه امروزش در مقایسه با همسایگان خود خواهد بود.

تقدیس گذشته یا ترسیم آینده؟


باید کاری کنیم تا وقت بچه ها به جاي آنكه در راه تجليل ديروز تلف شود، صرفِ تحليل امروز و ترسيم فردا گردد.

همه باید کمک کنیم تا بچه هاي مدرسه به جاي تقديس گذشته به ترسيم آينده بنشينند و از رؤياپردازي و ابراز وجود در كلاس خجالت نكشند.

بچه‌هاي امروز سياهي لشكر نيستند بلكه لشكريان توسعه و رهبران فرداي ايران اند. ريشه فقر قابليتي در تفكري است كه جمعيت ميليوني دانش‌آموزان ايران را پياده نظام سلایق خود فرض كند.
گاهی ما در مدارس، ناخواسته بذر فقر را در ذهن دانش آموزان می‌نشانیم و نتیجه اش کسانی می شوند که در زندگی علیرغم مدرسه دیدن، اما درمانده و ناتوان هستند.

ما آموزش و پرورشي می خواهیم كه ذهن يادگيرندگان خود را ثروتمند سازد نه اینکه ناخواسته فرزندان ایران به ویژه کسانی را که به لحاظ اقتصادی فرودست هستند، در برابر محرومیت ها و تبعیض ها مطیع و قانع بارآورد! راه حلی که من عجالتاً آن را تحت عنوان "آموزش و پرورشِ قابلیت محور" می نامم.

قضیه خیلی ساده است: فارغ التحصیلان مدارس و نیز دانشگاهها احساس بی کارکردی می کنند، توان کاریابی و کارآفرینی ندارند، چون روی قابلیت های آنها کار نشده و کمتر از مهارت برخوردار هستند.

تأمل!

با تقدیم بهترین شادباش ها در هفته معلم به فرهنگیان عزیز و صبور کشورمان و با آرزوی ترمیم و بهسازی عاجل اقتصاد آموزش و پرورش، بیان "ویژگی های آموزش و پرورش قابلیت محور" را به مجال دیگری می‌سپاریم و تا آن هنگام، سخن را با خبر چندی قبل رسانه‌ها به پایان رسانده و خوانندگان محترم را به تأمل در این عبارت پایانی دعوت می نمایم:  "به گزارش مرکز ملی آمار ایران 97.5 درصد بیکاران کشور، باسوادند."
ارسال به تلگرام
انتشار یافته: ۷۲
در انتظار بررسی: ۶۱
غیر قابل انتشار: ۴
ناشناس
۰۸:۱۸ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۵
سلام نویسنده محترم به نکته خوبی اشاره کردند ..انجا که گفتندغنی سازی مهمتر از غنی سازی هسته ای غنی سازی و پرورش توانمندیها و استعدادهاست بسیار درست است و این موضوع بسیار بیهی است
ناشناس
۰۶:۴۷ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۵
بزرگترين و موثرترين وزارتخانه دولت روحاني در محاصر نيروهاي دولت قبله و تقريبا ميشه بعد از دوسال گفت آموزش و پرورش فراموش شده ترين وزارتخونه اين كابينه است
ناشناس
۰۰:۳۰ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۵
هم تجلیل دیروز
هم تحلیل امروز
هم ایده پردازی و همت برای فردا
لازم نیست تک بعدی بود یا یک نقطه ضعف را پذیرفت.
امید
۲۲:۴۴ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
Ctrl + P ... save
بعدا مفصل میخونم
ناشناس
۲۱:۳۷ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
کا منت ها رو خوندم مطابق معمول همه انتظار داریم یه دستی از غیب بیاد و برامون کاری بکنه بله توسعه هم حالا مفهومی وسیع پیدا کرده و توسعه پایدار نتیجه توسعه درون زاست همون که ما میگیم خود کفائی و این میسر نمیشه جز با ایجاد توسعه فکری در فرد فرد خودمون بله فقر اقتصادی بسیار سخته اما از اون سخت تر چشم دوختن به دست دیگرانه با تلاش و فکر باز به همه چیز خواهیم رسید گفتن اینکه دیپلم میلیاردر پارتی داشته جمله ساده ایه اما درک این پیام قران که ای انسان تو در سختی به خدای خودت میرسی همت بسیاری میخواد پس فرزندانمون رو متکی به خود و استعدادهاشون بار بیاریم و این ففط وظیفه آموزش و پرورش نیست وظیفه ما پدر و مادرهاست مثلا بیایم از همین فردا در رانندگی تحت هیچ شرایطی خلاف نکنیم ووووو ......
دانیال
۲۱:۳۴ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
عالی گفتی
بخصوص اینکه بجای تجلیل از گذشته حال و اینده رو بسازن
ناشناس
۲۱:۰۸ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
یادمه تا چندسال پیش در مدرسه و تا همین الان در دانشگاه 70-80 درصد بچه ها میخواستن بدونن فقط چطوری از کشور باید برن ! اینه هویت جدید جوونای ما...
افق ایران
۲۰:۵۵ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
مقاله بسیارخوبی بود.به نظرم برای توانمند سازی نسلهای بعدی باید یک خانه تکانی و یک آرایش جدیدی در آموزش و پرورش و حتی ادارات دیگر انجام بشه.از طرفی آموزش والدین هم تاثیر داره.کار سختی است ولی اگر همه متعهد به داشتن ایرانی سربلند باشیم و به جای تملق و چاپلوسی و یا مرده باد و زنده باد به آینده ایران و نسل های بعد فکر کنیم شدنی است
عباسی
۲۰:۱۱ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
ممنون جناب دکتر عالی بودجمله ای که اینجا جای گفتنش نیست باید کاری کنیم که مردم بیسواد نباشند....عالی بود
حسین
۱۸:۳۰ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
متاسفانه از اول انقلاب تا کنون آموزش وپرورش بعد از وزارت کشور دومین وزارتخانه مظلومی است که تمام کاسه کوزه های بی درایتی وناموفق بودن طرح ها وسلیقه های سیاستمداران ومسئولان کشورسر این وزارتخانه میشکند وبیشترین تغییر مدیریتی در این وزارتخانه صورت میگیرد تا تقی به توقی میخورد وزیر آن زیر سوال میرود ومحاکمه میشود تاکنون فرزندان مان را بقول شما مجیز گو ومطیع خواسته ایم نه سوال کننده وتحلیل گر وشکافنده وضع موجود به همین خاطر درجا میزنیم
سیدمحمدعلی
۱۷:۴۶ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
ایکاش (به دور از دغدغه های زیراب زنی این گروه و اون گروه و این وزیر و اون وزیر و .....) نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران مون ، با قدری فراغت از انتخاب شدن یا نشدنشان در دور بعدی انتخابات، این متن رو مطالعه بفرمایند.
رهگذر
۱۷:۴۳ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
اتفاقا از تحلیل گذشته می شه آینده بهتری ساخت فسلفه تاریخ اصلا همینه. چند بار قرار که از یک سوراخ گزیده شیم؟
ناشناس
۱۷:۳۴ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
احسنت
ناشناس
۱۷:۲۴ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
مطالب سراسر مغرضانه و با منظور که انگار یک وابسته غربی نوشته است . مگر در این کشور کسی حق انتخاب ندارد و امکانات برای همه میسر فراهم نمی باشد . افغانی ها و پاکستانی ها در این کشور دارند زندکی و تحصیل می کنند . متاسفانه در دانشگاه با غرض مرض جوانان را متوقع بار می آوردند که بدون زحمت مثل شیوخ عرب یک شبه به همه جا برسند و....
ناشناس
۱۷:۱۰ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
عالی بود.
ادهم
۱۶:۵۵ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
در سیستم آموزشی ما هنوز متون چندصد سال قبل تدریس می شود شما انتظار دارید آموزش وپرورش نسلی برای آینده تربیت کند
براری
۱۶:۵۴ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
مطلب لذت بخش بود و صدالبته تاسف آور
ما نگران فردای ایرانیم!!
غفاری
۱۶:۱۹ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
عالی بود استاد نظری امید آن دارم تا مسئولان ریز و درشت وزارت فخیمه آموزش و پرورش بیش از پیش به نظرات و نکات مهم کارشناسی بها دهند هر چند که تاکنون ....!!
ناشناس
۱۵:۴۷ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
یکی از بهترین مقالاتی که در این چند سال خواندم
ناشناس
۱۵:۱۴ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
میدونم این رو منتشر نمیکنی ولی من میخوام حرف دلم رو بزنم الان بزرگترین خطری که ملت و کشور ما رو تهدید میکنه و تهدید بسیار بزرگی برای آینده فرزندانمون خواهد بود ترویج روزافزون فرهنگ خودخواهی و بیشعوری بین مردم کشورمونه که خود شما هم قطعا قبولش دارید اما جرات به زبون اوردنش رو ندارید این خطر از هزاران خطر دیگه مثل صهیونیسم و داعش و اینا بدتر و خانمانسوزتره اگر دلتون میسوزه درباره این مسئله مطلب بنویسید افزایش بیشعوری و خودخواهی در بین مردم و اینکه مردم فقط به فکر منافع خودشون هستن
ناشناس
۱۴:۴۱ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
خدا پدرت روبیامرزه که حرف اصلی رو زدی
ناشناس
۱۴:۳۸ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
متاسفانه منظور از سواد داشتن مدرک تو کشور ماست در حالیکه با رشد قارچی دانشگاههای بدون کنکور و ... و همچنین دانشگاههای دیگر افراد باسواد تربیت نمیشوند بلکه افرادی بامدرک تربیت میشوند
مهندس کامپیوتر یا برق یا مکانیک ما سواد کارکردن بصورت عملی ندارد بلکه مدرکی را با حضور در چند کلاس دریافت کرده چرا کشور ما در تولید مقاله ISI رتبه اول دارد اما در تولید علم رتبه های پایینی؟فقط بخاطر مدرک گرایی.
چگونه ممکن است یک کارمند بتواند همزمان با کارکردن در وقت اداری مدرک فوق لیسانس و دکترا در دانشگاه روزانه دریافت کند؟این مدرکهای بدون سواد واقعی ایجاد توقع میکند درحالیکه فرد مدرک گیرنده هیچ زحمتی برای کسب مدرک و باسواد کردن خود نکرده
توحيد
۱۴:۳۱ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
بايد خدمت اين آقا عرض كنم اين گونه هم كه شما ميگوييد نيست . اين همه پيشرفت در كشور همين جوري نيومده تمام اين پيشرفت ها رو مديون معلمان كشور هستيم كه مخلصانه دارن نيروي كار آمد تربيت ميكنن. بايد دست تك تك معلمان رو بوسيد.خيلي داريد مغرضانه نگاه ميكنيد
ناشناس
۱۴:۱۲ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
به نظر میاد اوضاع آموزش و پررورش نسبت به دهه 60 خیلی بدتر شده !!! آموزش و پرورش بد=دانش آموزان بد=دانشجویان بد=کارمندان و مدیران و شهروندان بد=زن و شوهر های بد=والدین بد=نسل بعدی بد ..........فاجعه
ناشناس
۱۳:۴۷ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
خدا لعنت کن این زندگی رو که از اول که چشم به دنیا گشودیم تو فقر دانش ققر احساس ققر خوردن فقر زندگی بودیم حالا هم آنقدر فقر کشیدیم که اگه اتفاقی بیفته و چندر غاز بهمون بدن سردرگم می شیم نمی دونیم چکار باید بکنیم .
ناشناس
۱۳:۲۵ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
مهمتر از اون فقر ژنتیکی هست که الان همه نخبگان دارن خارج میشن و نسل اینده ما نسلی با ژنتیک کم هوش هست
90 درصد رتبه های برتر پزشکی بخاطر تبعیضی که بعد فارغ التحصیلی ایجاد میشه از کشور خارج میشن
چرا؟چون حقوق رزیدنت تو امریکا 8هزار دلار اما حقوق رزیدنت نخبه تو ایران 500 هزارتومن یعنی کمتر از حقوق یک کارگر
پاسخ ها
ناشناس
| |
۱۶:۱۴ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
حتما هم اونجا میرن رزیدنت میشن؟
فرحناز
۱۳:۰۶ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
چرا فقط آموزش پرورش را برای قابل کردن تحصیلکرده ها مقصر میدانید چرا وزارت علوم با نظام نمره دهی وتربیت لیسانسهای بی سواد در دانشگاههای آزاد وپیام نور و حتی دولتی هم مقصر ندانیم مهارت منجر به کار وقابلیت در دانشگاه آموزش داده وکسب میشود نه در سطح متوسطه وابتدایی
ناشناس
۱۳:۰۰ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
با این حساب فقیرترین هستیم تو دهکده جهان!؟
ناشناس
۱۲:۳۵ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
حرف های خوبی است اما کی باید شروع کند معلمان یا وزارت آموزش و پرورش.
معلمان که از جان و دل مایه گذاشته اند ولی بی مهری ها دیده اند.
به بهانه اینکه تعدادشان زیاد است برای یک افزایش حقوق کم دلشان را خون می کنند.
این همه بودجه نفت برای سمینارها و همایش ها تلف می شود اما دریغ از اختصاص به حقوق معلمان
ناشناس
۱۲:۳۳ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
افسوس که اندیشه زیباست و عمل به نیست و نخواهد بود
ناشناس
۱۲:۲۴ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
آموزش و پرورش به خانه مدیران محافظه کار و گذشته گرا تبدیل شده به این تعلیم و تربیت امیدی نمیشه بست
ناشناس
۱۲:۲۰ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
مقالتون عالیه.ولی لطفا سه تا تیتر پایین ترو بخونید راجع به کلمن و ریا کاری و اینها. وقتی دغدغه صاحبان قدرت این چیزهاست و حتی نیاز به پیشرفت فکری و فرهنگی جامعه احساس نمیشه واقعا با چه مکانیسمی فرزندان ما باید افراد ایده ال جامعه بشن؟؟
bahman
۱۲:۲۰ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
متاسفانه آموزش و پرورش کلا منفعل است و مدارس دولتی در حد رفع تکلیف و کارمندی انجام خدمت میکنن مدارس غبر دولتی هم که بیشتر جهت خوشایند والدین ظاهر سازی مدرنیته میکنن
متن این مقاله و تئوری خوب بود باید آموزش و پرورش مجموع این تئوری ها را خلاصه و به کار گیرد
مــــــــــــــــــــــــــــــــا کودکان فقــــیر به ایرانـــمان تحویل ندهیم
بهزاد
۱۲:۱۷ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
مدتی است با ایجاد دانشگاه علمی کاربردی پیام نور و....که اصلا اموزش وپرورش ومدرک لوث شده است و وقتی خروجی این دانشگاه ها از اول بسیاریشان بی سواد هستند چه می توانند به جامع تزریق کنند جز فقر که هرچه جلوتر برویم نمایان تر می شود.
ناشناس
۱۲:۱۶ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
کارهای پزرگ را به آدم های کوچک بسپار و کارهای کوچک را به آدم های بزرگ،؟؟؟؟
ناشناس
۱۲:۱۱ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
با این اوصاف مگه غنی هم در کشور داریم؟
"- شهروندی که حق اظهار نظر ندارد، فقیر است.
- کسی که قادر به دفاع از حق خود نیست، فقیر است.
- شهروندی که از دسترسی آزاد به اطلاعات محروم باشد، فقیر است.
- شهروندی که به دلیل جنسیت خود از حقوق برابر اجتماعی محروم می ماند، فقیر است."
قاسم
۱۲:۱۰ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
باسلام.من مدرس دانشگاه هستم و با جوانان ارتباط زيادي دارم
تاسف بار تر از همه تحليل ها و برداشتهاي عقب مانده،تعصب آلود و سطحي رايج بين نسل جوان است كه در ارتباط با پديده هاي اجتماعي ،سياسي و مذهبي ارائه ميدهند و بوضوح متاثر از عوامزدگي رايج در صداوسيما و شبكه هاي ارتباطي اينترنتي ميباشد
آقا معلم
۱۲:۰۹ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
از ما معلمان فقط انتظار رای دادن دارند ولی بعدش که رییس جمهور میشن میزنن زیر همه چیز.
امیدوارم آموزش و پرورش را لااقل به عنوان یه اداره به رسمیت بشناسن
ناشناس
۱۲:۰۵ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
احسنت خوب بود
سعید
۱۲:۰۲ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
بابت این عبارت لایک می کنم:
باید کاری کنیم تا وقت بچه ها به جاي آنكه در راه تجليل ديروز تلف شود، صرفِ تحليل امروز و ترسيم فردا گردد.
محمدی فر
۱۱:۵۹ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
ممنون عصر ایران جان. از توجهی که به آموزش و پرورش داری
حسيني
۱۱:۵۵ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
اي آقا تا حالا واس نون شبت محتاج كسي نشدي تا ببيني فقر يعني چي...شما رو ارجاع ميدم به هرم نيازهاي آبراهام مازلو
پاسخ ها
ناشناس
| |
۱۲:۲۰ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
اصولا یه عده به همه چیز فقط از دریچه شکم و نون شب نگاه می کنن واقعا ما داریم کجا می ریم؟
mm2
| |
۱۵:۴۳ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
هرم مزلو رو خوب اومدی
ناشناس
۱۱:۵۳ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
عالييييييي
ناشناس
۱۱:۴۸ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
آقا دوسال پیش دولت نمی توانست سیستم6-3-3رو دوباره به قبل برگردانده و به سرعت جلوی اشتباه رو بگیره ؟خوب این همه حرف چرا عمل نمیشه ؟ مشکل دولت ها هستند واقعا؟یا نگرشی کلان تر که می خواهد ایرانی باقی نماند جز در کتابها ...
البته احتمال زیاد چاپ نمیشه اما لطفا به گوش آن آقای پژوهشگر برسانید
پاسخ ها
ناشناس
| |
۱۷:۲۱ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
نه دیگه حرف مرد یکیه! حتی اگر چند میلیون بچه اینده شون خراب بشه!
بهرام
۱۱:۴۵ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
عالی بود و مطمن شدم هنوز فقیرم و آیندگان نیز فقیر خواهند بود مگر اینکه دست از تجلیل های جاهلانه برداریم !
ناشناس
۱۱:۴۳ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
من نمی دونم چرا اموزش و پرورش که از مهمترین وزارت خانه های کشور بوده و هست، از حدود 20 سال پیش که من نوجوون بودم و دبیرستان می رفتم و مسائل رو درک می کردم، داغون بود که هنوزم هست متاسفانه

به خدا واسه برنامه ریزی و به بار نشستن اندیشه های نو و راهگشا 20 سال مدت کمی نیست

هرچند مطمئن هستم قبل از اون هم اوضاع بهتری نداشتیم!!

من که اگه بچه ای داشتم حتما از این مملکت می بردمش
ناشناس
۱۱:۴۰ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
فقیر کسی هست که در سیستم اداری و ارگانهای دولتی پارتی ندارد- استاد کمی بروز باشید ! متن کتابهای خارجی را بومی سازی کنید- من لیسانس 25 سال کار زندگی فقیری دارم ولی کسانی با دیپلم یهوئی میلیارد سرمایه دارد چون آشناشون مدیر عامل شرکتی هست
ناشناس
۱۱:۱۷ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
از توجه رسانه عصر ایران به موضوع اموزش و پروش و اهمیت ان در رشد کشور بسیار سپاسگزارم.
پاسخ ها
محفوظی
| |
۱۲:۱۷ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
واقعا بچه ها دارن توی این مدرسه برای دیروز تربیت می شن نه برای فردا
ممنون از سایت خوبتون و تحلیل جامعی که دارید
میترا
| |
۱۶:۵۸ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
ببخشید من اشتباهی منفی دادم هم از عصر ایران و هم از آقای نظری ممنونم
قشنگ ترین بخش این مطلب به نظر من این قسمت بود:
"بچه‌هاي امروز سياهي لشكر نيستند بلكه لشكريان توسعه و رهبران فرداي ايران اند. ريشه فقر قابليتي در تفكري است كه جمعيت ميليوني دانش‌آموزان ايران را پياده نظام سلایق خود فرض كند. "
... واقعا متشکرم
جواد
۱۱:۰۶ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
سلام ودرود
عالی بود
اینکه به خوبی اشاره کردید فرهنگ از مدارس شروع می شوندبچه های 7 سالگی تحویل مدرسه می دهیم و 11 سالبعد تحویل می گیریم
پاسخ ها
نادری
| |
۱۴:۲۸ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
در کشورهای توسعه یافته روی نگرش بچه ها کار می کنند اینجا خود معلم از کلاس فراریه
ناشناس
۱۱:۰۵ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
پیشنهاد میکنم ایرانی ها کلا رو آخرتشون سرمایه گذاری کنند و به کل بیخیال دنیا بشن.اینجا زندگی نداریم.
پاسخ ها
مهدی
| |
۱۱:۵۰ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
پيامبر خدا (ص): براي دنياي خود چنان كار كن كه گويي جاودانه زندگي مي‌كني و براي آخرتت چنان كار كن كه گويي فردا خواهي مرد. (تنبيه الخواطر: 234/2)
ناشناس
| |
۱۲:۳۲ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
نسل امروز هم فقیر تربیت میشن هم حقیر و هم بی هویت بدا به حال آیندگان
ناشناس
۱۰:۴۷ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
متنش طولانی بود، من فقط قسمت تامل رو خوندم.
پاسخ ها
ناشناس
| |
۱۲:۰۸ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
این هم یکی دیگر از مشکلات آموزش و پرورشی ما
دبیر
| |
۱۲:۱۱ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
عالی بود ممنون از اینکه نمیزارید آموزش و پرورش فراموش بشه!
ناشناس
| |
۱۲:۱۹ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
همه حرفو توی همون قسمت تامل زده اگه مسولان بگیرند مطلبو!!
دبیر البرز
| |
۱۲:۴۱ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
زنده باد!
لب لباب این یادداشت در بخش تامل امده و بسیار تکان دهنده:
"به گزارش مرکز ملی آمار ایران 97.5 درصد بیکاران کشور، باسوادند."
ناشناس
۱۰:۴۶ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
عالی!
پاسخ ها
ناشناس
| |
۱۲:۱۸ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
لایک داری آقا !!
ناشناس
| |
۱۲:۵۶ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
آخه این منفی یعنی چی که دادید؟
ناشناس
| |
۱۳:۴۳ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
نگران منفی ها نباشید اینا همون دلواپسانند وزنشونم معلومه!!
ناشناس
| |
۱۴:۲۶ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
کلیدی ترین وزارتخونه روحانی دربست در اختیار تیم حاجی باباییه واقعا تداوم این اوضاع رضایتبخش نیست
کیوان
| |
۱۴:۵۷ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
تحسین برنگیز و البته عبارت پایانی غمبار
عصر ایران مچکریم
کارشناس اقتصاد توسعه
| |
۱۶:۵۶ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
عصر ایران ممنون.
چگونه فریاد کنیم که ما نگران فردای این سرزمین هستیم؟
همه این مطلب درسته و باید تاسف خورد که مسولان آموزش و پرورش در خواب غفلت به سر می برند.
ناشناس
| |
۲۱:۰۷ - ۱۳۹۴/۰۲/۱۴
اینهای که منفی میدن خودشون تو ناز و نعمت زندگی میکنن و نون به نرخ روز میخورن
تعداد کاراکترهای مجاز:1200