عصرایران - با روی کار آمدن دولت روحانی، انتظار می رفت یک "سخنگوی تمام وقت" عهده دار ارتباط با رسانه ها شود و بعد از 8 سال بی مهری دولت به رسانه ها، یک "سخنگوی واقعی" این ارتباط را ترمیم کند.
با این حال، وقتی رئیس جمهور ، معاون بسیار پرمشغله خود را به عنوان سخنگو برگزید، مشخص شد که دولت یازدهم قصد ندارد ارتباط خوبی با رسانه ها داشته باشد.
محمدباقر نوبخت که عنوان سخنگویی دولت را یدک می کشد، علاوه بر این سمت، دو معاونت مهم ریاست جمهوری را بر عهده دارد: "معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی" و "معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی".
هر کدام از این دو معاونت به اندازه کافی دغدغه و دلمشغولی دارند و طبیعی است که در چنین وضعیتی، وظیفه سخنگویی به حاشیه می شود و به یک عنوان تشریفاتی تبدیل می شود که صرفاً برای خالی نبودن عریضه است.
نتیجه نیز بعد از حدود 9 ماه کاملاً مشهود است: عدم برگزاری جدی جلسات سخنگو ، عدم دسترسی درتمام اوقات و برگزاری سرپایی جلسات!
هم اکنون عمده جلسات آقای سخنگو به صورت سرپایی در حیاط ریاست جمهوری برگزار می شود بدین شکل که بعد از جلسه هیات دولت، سخنگو دقایقی پشت یک تریبون قرار می گیرد و خبرنگاران پشت نوار قرمزی که جلوآمدن از آن برایشان ممنوع است (و یادآور خط قرمز است) می ایستند و صحبت های سخنگو را یادداشت می کنند!
این در حالی است که باید دستکم یک روز در هفته و در ساعت مشخصی جلسه رسمی سخنگو در سالن کنفرانس برگزار شود و خبرنگاران بتوانند سوالات خود را به نوبت مطرح کرده و پاسخ بگیرند نه این که در سرما و گرما، سرپا بایستند و حتی برای یادداشت برداری هم مشکل داشته باشند.
این که سخنگوی دولت ، جلساتش را بدین شکل برگزار می کند، توهین آشکار به رسانه ها به عنوان نمایندگان افکار عمومی است. حتی در زمان احمدی نژاد هم غلامحسین الهام که به ابوالمشاغل معروف بود ،جلسات سخنگو را در سالن کنفرانس برگزار می کرد.
آقای سخنگو بداند که رسانه ها می دانند فرق است بین «اطلاع رسانی از آنچه در جلسه امروز دولت گذشت» با «جلسات هفتگی سخنگو»؛ آنچه هم اکنون انجام می شود، اولی است.
سخنگوی دولت، اگر می خواهد سخنگو باشد، باید همانند سخنگوی قوه قضاییه یا سخنگوی وزارت امور خارجه، زمان و سالن مشخصی را در هفته به این کار اختصاص دهد نه این که هر از گاهی بعد از جلسات هیات دولت، یک نوار قرمز بین خود و خبرنگاران بکشد و یک گپ و گفت کوتاه داشته باشد!
سخنگوی دولت، باید در همه روزهای هفته، به طور تمام وقت در دسترس رسانه ها باشد و طبیعی است کسی که دو معاونت ریاست جمهوری را بر عهده دارد به دلیل مشغله های تمام وقتش، نمی تواند به طور تمام وقت به امور سخنگویی برسد.
یک سخنگو باید مدام با تمام بخش های دولت در ارتباط باشد و به ویژه در مسائل روز با بخش های مربوط ارتباط نزدیک تری بگیرد ، دائماً بروز باشد و درعین پاسخگویی های موردی در هفته به رسانه ها، یک روز مشخص را در هفته در یک سالن کنفرانس آبرومند بنشیند و با وسعت وقت در اختیار رسانه ها باشد.
این انتظار زیادی از یک سخنگو نیست. اگر محمدباقر نوبخت می خواهد سخنگو بماند،باید با کناره گیری از دو پست دیگرش ، وقت خود را به کار سخنگویی اختصاص دهد و اگر نمی تواند، از سخنگویی استعفا کند تا رئیس جمهور شخص دیگری را بدین مهم بگمارد هر چند در وضعیت کنونی، انتقاد اصلی به شخص رئیس جمهور است که چنین انتصابی را انجام داده است.
اين حركات مشخصه دولت اعتدال است
بانظر شما موافق هستم موضوع ارجاع داده مي شود به حوزه معاونت جهت بررسي و اقدام لازم.
همين جانب انصاف و عدالت را گرفتن است كه سايت شما را بعنوان محبوبترين و پر بيننده ترين سايت تبديل كرده است. نقد منصفانه ، كاري است كه متاسفانه در كشور ما به ندرت و بصورت انگشت شمار توسط برخي از رسانه ها و سايتها(از جمله سايت عصر ايران) صورت ميپذيرد.
آیا مطمئنیم که منطق ما در انتقاد از سخنگو صحیح است؟
یعنی فکر می کنید رئیس جمهور محترم بدون دلیل آقای نوبخت را انتخاب کرده است؟
در ضمن این که شما گفته ای اقای سخن گو هم توهین به یک ملت است که به اقای ریس جمهور رای دادن بهتر بود میگفتید اقای نوبخت نه اقای سخنگو ولی در هر صورت چیزی از ارزشهای این مرد بزرگ ،شریف و کار بلد کم نمیکند
این را مقایسه کنید با برخی سخن گوها که چون دست اندرکار نیستند فقط مثل طوطی حرف می زنند و اگر خبرنگار سوال چالش برانگیزی بپرسد نمی دانند چه جواب بدهند و کلی گویی می کنند.
و یه نکته دیگه اینکه به نظرم هیچکس بهتر از آقای نوبخت برای سخنگویی نیست ولی کاش برخی از مسئولیت های ایشون رو به کسان دیگه ای می دانند تا فرصت بیشتری برای اینکار داشته باشند.
از اینکه این موضوع را انعکاس داده اید و مطرح شده یک کار حرفه ایی انجام داده اید و انشالله بازتاب آن منجر به فضای بهتر ارتباطی هموار و دوسویه مبدل شود.
دولت باید یک سخنگوی خوب انتخاب می کرد. اصلا نوبخت گزینه متاسبی برای دولت خوب آقای روحانی نیست
یک عمره در صف ها و کوچه و خیابان سرپا هستیم ... این تئهین نیست ؟
چند خبرنگار در این محیط آرام کمی سرپا هستند توهین به ماست ؟
دیر نیست روزی که چراغ قرمز سر 4 راه رو هم توهین آمیز میدونید!
خب شما بفرمایید اگه اون روبان قرمز نبود و خبرنگارا از اون یه تیکه میز بالا میرفتن محترمانه بود؟
البته با این که سالن کنفرانس بهتره کاملا موافقم!
كي گفته توهين به ملت است؟ خبرنگار از كي تا حالا نماينده مردم شده؟ شما كمي بيشتر در شغل خبرنگاري جستجو كن تا متوجه بشي چه خبره؟
ولي بحث مطرح شده در كل صحيح است و بايد احترام هر قشر كاري را حفظ كرد(حتي خبرنگار!)
از ماست که بر ماست
نمی دانم به کجا می خواهیم برویم؟