عصرایران- این غزل از یک دریازده عشق است که همچنان با خیال روستایی خود جهان را نقش می زند و زندگی را معنا می بخشد، ببین چگونه "بعضی ها را" هندسی و مستطیل دیده است. این غزل از محمد علی (کاظم) رضازاده است. حضور هندسی و مستطیل بعضی ها!جنازه های کماکان شکیل بعضی ها! دوباره حال غریب مرا بهم زده استافاده های عریض و طویل بعضی ها! لباس ها به تن آس و پاس ها زیباستو عشق هم به دل بی دلیل بعضی ها! خدا کند که نیفتد به یاد "هند" دلیبه نام عشق و وفا، فکر "فیل" بعضی ها! برو بمیر که قربانی فریب شدیفریب دره ی زیر سبیل بعضی ها! شب است و خواب ندارند، این خودش کلی استچه عاشقانی!...به ... از قبیل بعضی ها! دوباره صبح، دوباره حدود ساعت چندشروع زندگی بی دلیل بعضی ها!