عصرایران- این غزل از یک دریازده عشق است که همچنان با خیال روستایی خود جهان را نقش می زند و زندگی را معنا می بخشد، ببین چگونه "بعضی ها را" هندسی و مستطیل دیده است. این غزل از محمد علی (کاظم) رضازاده است.
حضور هندسی و مستطیل بعضی ها!
جنازه های کماکان شکیل بعضی ها!
دوباره حال غریب مرا بهم زده است
افاده های عریض و طویل بعضی ها!
لباس ها به تن آس و پاس ها زیباست
و عشق هم به دل بی دلیل بعضی ها!
خدا کند که نیفتد به یاد "هند" دلی
به نام عشق و وفا، فکر "فیل" بعضی ها!
برو بمیر که قربانی فریب شدی
فریب دره ی زیر سبیل بعضی ها!
شب است و خواب ندارند، این خودش کلی است
چه عاشقانی!...به ... از قبیل بعضی ها!
دوباره صبح، دوباره حدود ساعت چند
شروع زندگی بی دلیل بعضی ها!