صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۲۰۶۳۸۰
تاریخ انتشار: ۰۱:۲۶ - ۰۲ فروردين ۱۳۹۱ - 21 March 2012

سوال و جواب درباره ریشه شرعی دعای تحویل سال

 سایت آیت الله فاضل لنکرانی سوال و جواب زیر را منتشر کرد:
 
 بسمه تعالی
حضرت مستطاب آیه الله آقای حاج شیخ محمد جواد فاضل لنکرانی دامت برکاته

با عرض سلام و تبریک سال جدید آیا دعای مشهوریکه در اوایل تحویل سال خوانده می شود ( یا مقلب القلوب و الابصار و یا مدبر اللیل و النهار یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الی احسن الحال ) از نظر سندی اعتبار دارد یا خیر ؟
آیا در این مورد می توان از بحث معروف تسامح در ادله ی سنن استفاده نمود ؟
اعزکم الله انشاالله

 
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و تبریک سال جدید خدمت جنابعالی و همه ی مومنین ایدهم الله تعالی در جواب سوال فوق آنچه به نظر می رسد آن است که از جهت صناعت علم حدیث و درایه ، این دعا مستندی برای ان در کتب روایی و یا ادعیه ذکر نشده است .

مرحوم حاج شیخ عباس قمی (قدس سرة) در کتاب مفاتیح الجنان آن را ذکر نکرده است و همینطور سید ابن طاووس در اقبال و شیخ طوسی در مصباح المتهجد به آن اشاره ای ننموده اند و فقط مرحوم مجلسی در زاد المعاد آورده است که در کتب غیر مشهوره این دعا را برای تحویل سال ذکر نموده اند و ظاهر آن است که در همان کتب هم به معصوم (علیه السلام) نسبت داده نشده است.

 در هر صورت نميتوان آن را معتبر و نیز نميتوان به معصومین نسبت داد . آری اساساً در دعا نیازی به این که از معصوم (علیه السلام) وارد شود نیست ولو اينکه دعاهاي وارده از اهل بیت عصمت و طهارت ویژگی های خاصی و مضامین بسیار بلندی دارد اما چنانچه مضامین دعا مطابق با سایر منابع حدیثی و روایی باشد و یا لااقل مخالف نباشد ميتوان از آن استفاده نمود و به عبارت دیگر این تعابیر از مصادیق آیه ی شریفه ادعونی استجب لکم ميباشد و دلیل خاصی بر اینکه مصادیق این ايه شریفه باید از ناحیه وحی و یا معصومین باشد نداریم و هر تعبیر و الفاظی که عنوان دعا داشته باشد کفایت مي کند.

 طبیعی است الفاظ دعا باید مطابق با شرایط زمان و خصوصیات مکان و انسان ها باشد که در این تعابیر وجود دارد بنابراین مومنین مناسب است از این دعا استفاده نمایند و مانند گذشتگان بر خواندن آن استمرار داشته باشند اما مسئله تسامح در ادله سنن اولا نیازی به استناد به این قاعده نیست و ثانیا مورد قاعده جایی است که ثواب خاصی بر عمل خاصی به یکی از معصومین (علیهم السلام) نسبت داده شود و موضوع خاصی را دارای ثواب خاصی بداند که این دو خصوصیت هیچکدام در این دعا نیست. انشاء الله موفق و مؤید باشید.
 محمد جواد فاضل لنکراني
                                                                                                                  29/12/1390
ارسال به تلگرام
تعداد کاراکترهای مجاز:1200