کاروان های راهیان نور و سه نکته مهم

عصرایران - کاروان های راهیان نور ، سال هاست که ایام نوروز راهی مناطق جنگی جنوب کشور می شوند تا نسل جدید با آنچه در 8 سال دفاع مقدس رخ داد ، آشنا شوند و از نزدیک "کربلای جبهه ها" را لمس کنند و در فضای ملکوتی شهدا ، تنفس نمایند.

این که نگذاریم یاد شهدا و ایثارگری های آنان کمرنگ شود ، کمترین ادای دین ما به کسانی است که حتی نفس کشیدن مان را در بهار 1390 ، مدیون آنان هستیم. بی هیچ تعارفی باید گفت که اگر نبودند مردان و زنانی که در هنگامه خطر ، سد راه دشمن شدند ، امروز من و شما ای بسا حتی زنده هم نبودیم.


از این رو ، "راهیان نور"  کمترین ادای  احترام به شهدایی است که از آذربایجان غربی و کردستان گرفته تا شلمچه و آب های خلیج فارس ، زنجیره ای از انسان های فداکار تشکیل دادند تا دین و میهن و ناموس ایرانی از گزند تعرض و نابودی مصون بماند.

درباره "راهیان نور" علاوه بر مطالب بنیادین فوق ، ذکر چند نکته نیز خالی از اهمیت نیست:



1 - اگر در دوران دفاع مقدس ، "جهاد دفاعی" واجب بود ، بعد از پایان جنگ ، ساختن کشور ضروری ترین مساله ملی به شمار می رفت که انصافاً هم در این عرصه کارهای بسیار بزرگی صورت گرفت و بسیاری از خرابی ها ترمیم شد.

با این حال ، به هزار تأسف باید گفت که در خوزستان - همان سرزمینی که به فرموده امام(ره) دین خود را به اسلام ادا کرده است - هنوز آثار خرابی ها و فقر و فلاکت های ناشی از جنگ تحمیلی پا برجاست.

واقعاً شرم آور است که زائر کاروان راهیان نور ، وقتی در شهرهای نزدیک به مناطق جنگی تردد می کند ، ببیند که برغم گذشت 23 سال از پایان جنگ ، هنوز برخی ویرانی ها بر جای مانده و مردم در برخی محلات ، هنوز مانند جنگ زده ها در بدترین شرایط ممکن زندگی می کنند و حتی در تأمین آب آشامیدنی هم که جزو نیازهای اولیه است ، مشکلات جدی دارند.


زائران کاروان های راهیان نور ، باید در کنار زیارت قدمگاه و مشهد شهیدان و میدان نبرد و جهاد آنان ، این را هم ببینند که بعد از جنگ ، خوزستان و سایر مناطق جنگ زده ، بسیار بهتر و زیباتر و پرشکوه تر از گذشته ساخته شده اند و تمدنی افتخار آفرین از ویرانه های جنگ قد علم کرده است نه این که با مردمی فقیر و محله هایی ویران و امکاناتی ناچیز مواجه شوند.

راهیان نور ، حق دارند هم جنگ را ببینند و هم بازسازی را و چه شرم آور است که بعد از 23 سال ، هنوز اوضاع به گونه ای است در برخی مناطق گویی هنوز جنگ ادامه دارد!


2 - متاسفانه تقریباً در همه سال هایی که کاروان های راهیان نور عازم مناطق جنگی هستند ، شاهد تصادفات رانندگی مرگبار اتوبوس های حامل این کاروان ها هستیم. امسال نیز در اولین روز فروردین ، دهها نفر از دختران دانشجو در اثر سانحه رانندگی کشته و مجروح شدند و عید خانواده های زیادی عزا شد.

یکی از علل این تصادفات ، استفاده از رانندگان ارگان ها و ادارات است که نه تجربه رانندگان حرفه ای جاده ها را دارند و نه مسیرها و جزئیات آن را می شناسند.
به نظر می رسد وقت آن رسیده باشد که مسوولان فکری برای این کار کنند تا جوانان مردم که با عشق به زیارت مشهد الشهدا در این کاروان ها ثبت نام می کنند ، این گونه قربانی نشوند.

3 - بسیاری از کاروان هایی که از نقاط مختلف کشور عازم خوزستان می شوند ، آذوقه و حتی نان خود را در وانت های جداگانه ای همراه می برند و لذا کمترین خرید محلی را دارند.
این در حالی است که انتظار می رود ، این کاروان ها ، منشأ خیر و برکت و درآمد برای اهالی منطقه باشند.
از این رو پیشنهاد می شود تأمین نیازهای این کاروان ها ، از منطقه صورت گیرد تا از رهگذر این کاروان ها ، چرخ اقتصادی منطقه نیز بچرخد نه این که این همه زائر بیایند و بروند و مردم منطقه فقط زحمت میزبانی و تمیز کردن منطقه را بکشند و عایدی چندانی از آن نداشته باشند.