خدمت آیت الله العظمی گلپایگانی بودیم. آقای فلسفی هم بود. من وارد شدم. یك مرتبه آقای فلسفی گفت: آقای گلپایگانی این شیخ قرائتی حرفهایش را ناقص میزند و این كمال است. من خودم هم نمیدانستم كمال است. گفت: اگر حرف زدی و او نشست خسته میشود. سعدیا مرد نكونام نمیرد هرگز *** مرده آن است... بابا خسته میشود. بگو: سعدیا مرد نكونام...
کد خبر: ۱۶۵۴۵۶ تاریخ انتشار : ۱۳۹۰/۰۲/۲۲