دانشمندان اثرات خطرناک شیرین‌کننده‌های مصنوعی بر محیط‌زیست را نشان دادند

تحقیق درباره تأثیر شیرین‌کننده سوکرالوز بر محیط‌زیست

شافر یکی از نویسندگان تحقیق جدیدی است که نشان می‌دهد سوکرالوز چگونه بر رفتار سیانوباکتری‌ها (باکتری‌های فتوسنتزکننده آبزی) و دیاتوم‌ها (جلبک‌های میکروسکوپی که بیش از 30 درصد تولید غذای اولیه زنجیره غذایی دریایی را تشکیل می‌دهند) تأثیر می‌گذارد.

برای انجام این تحقیق، محققان از یک مرکز تولید آب شیرین و یک مرکز آب شور، خاک و آب جمع‌آوری کردند. سپس نمونه‌ها را در معرض سطوح مختلفی از سوکرالوز قرار دادند و میزان فتوسنتز و تنفس میکروبی هر دو نمونه را در زمان‌های جداگانه (هر چهار تا شش ساعت در یک روز و هر 24 ساعت در پنج روز) اندازه‌گیری کردند.

به گفته آن‌ها، غلظت سیانوباکتری‌های موجود در آب شیرین زمانی که نمونه‌ها در معرض سوکرالوز قرار گرفتند، در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته بود. اما غلظت سیانوباکتری‌های آب شور با وجود افزایش، پس از مصرف کاهش یافت.

تصویر ثبت‌شده از یک سیانوباکتری‌

«املیا وستمورلند»، محقق اصلی این مطالعه، می‌گوید:

«این احتمال وجود دارد که موجودات حاضر در آب شیرین سوکرالوز را با ماده‌ای مغذی، مثلاً شکری که می‌توان از آن به‌جای غذا استفاده کرد، اشتباه بگیرند.»

همچنین می‌گوید توانایی سوکرالوز در افزایش و کاهش جمعیت میکروبی به‌طور بالقوه می‌تواند اکوسیستم متعادل طبیعی را تهدید کند. از دیگر تهدیدهایی که او به آن‌ها اشاره‌ کرد این است که احتمالاً جمعیت دیاتوم‌ها منقرض شود یا کامل از همه‌چیز پیشی بگیرد.

بااین‌حال، محققان می‌گویند برای درک کامل سوکرالوز و تأثیر آن بر محیط‌های آبی هنوز باید تحقیقات بیشتری انجام شود. نتیجه پژوهش حاضر در Environmental Monitoring and Assessment منتشر شده است.