ویتامین D نقش مهمی در حفظ سلامت بدن و عملکردهای حیاتی آن دارد و کمبود آن بدن را در خطر ابتلا به بیماریهای مختلف قرار میدهد.
به گزارش خبرآنلاین، وقتی زیر نور خورشید قرار میگیریم، اشعه ماوراء بنفش خورشید (UVB)، ۷-دیهیدروکلسترول موجود در پوست را ابتدا به پیشویتامین D۳ و سپس به ویتامین D۳ تبدیل میکند. اما بیشتر ما هنگامی که زیر نور خورشید قرار میگیریم ضدآفتاب میزنیم و جلوی رسیدن UVB به پوست را میگیریم. همچنین کمتر به فضای بیرون از خانه میرویم و بیشتر در محیطهای بسته هستیم.
دستها، پاها یا کمرتان را چند بار در هفته ۱۰ تا ۳۰ دقیقه زیر نور خورشید نگهدارید تا ویتامین D بدنتان تامین شود.
افرادی که پوست تیره دارند، پوست آنها بهطور طبیعی ملانین بیشتری دارد که همچون ضدآفتاب عمل میکند. این نوع پوست توانایی کمتری در جذب نور خورشید و تولید ویتامین D دارد؛ بنابراین افراد با پوست تیره برای بالا بردن سطح ویتامین D در بدن باید بیشتر زیر نور خورشید بمانند.
اگرچه نور خورشید منبع اصلی ویتامین D است، مواد غذایی متنوعی مانند ماهیهای چرب (سالمون، خالمخالی، تن)، محصولات لبنی و غلات غنیشده و زردههای تخممرغ وجود دارد که حاوی ویتامین D هستند. با مصرف آنها میتوانید سطح ویتامین D خود را افزایش دهید. اگر رژیم غذایی مناسبی نداشته باشید، این ویتامین مهم را از دست میدهید.
ویتامین D محلول در چربی است و به این معناست که در سلولهای چربی ذخیره میشود. افرادی که چاق هستند یا اضافهوزن دارند، بیشتر ویتامین D در بافتهای چربی آنها ذخیره شده و کمتر استفاده میشود؛ بنابراین برای اینکه بدنتان بتواند از ویتامین D بهدرستی استفاده کند، مراقب باشید دچار اضافهوزن یا چاق نشوید.
هرچه سن بالاتر میرود، توانایی پوست در تولید ویتامین D از نور خورشید کمتر میشود و احتمال دارد کلیهها هم نتوانند این ویتامین را به شکل فعال درآورده و در اختیار بدن قرار دهند؛ بنابراین افراد مسن باید بیشتر از روزهای جوانی خود، زیر نور خورشید قرار بگیرند.
برخی بیماریها همچون اختلالات گوارشی (مثل، سلیاک و بیماری التهابی روده)، بیماریهای کبدی و کلیوی، جذب، سوختوساز یا سنتز ویتامین D را مختل میکنند. دراینصورت برای جذب این ویتامین، به مکملها یا درمانهای پزشکی نیاز است.