عصر ایران/ یادداشت وارده- در پی سانحه برای رییس جمهوری و همراهان دستگاههای دولتی یکی بعد از دیگری پیامهای تسلیت صادر میکنند و طبعا اغلب از کلیشههای رایج استفاده میکنند و انتظار زیادی هم نباید از آنان داشت. چون از یک سو میخواهند احساسات جریحهدار شده خود را در قالب کلمات بازتاب دهند و از جانب دیگر ماموریت اداری را به انجام رسانند.
در این میان پیام تسلیت بنیاد سعدی و پوستری که طراحی کردهاند از همه کلیشهای تر است. چون حداقل انتظار این است که از این همه اشارات سعدی به مرگ در گلستان و بوستان و غزلیات یک بیت یا جمله را انتخاب کنند ولی یک بنیاد که برای ترویج زبان فارسی بودجه میگیرد از این کار ساده هم عاجز است. انگار سازوکارهای دستگاههای بودجهبگیر دولتی ذوق ادبی را میخشکاند و گرنه به قاعده آدمهای باذوق و سعدی شناس و دست کم سعدی خوانی باید در آن بنیاد مشغول باشند و پیام و واکنش آنان طبعا باید با اداره قند و شکر یا سازمان میوه و ترهبار متفاوت باشد.
متن تسلیت بنیاد سعدی اما به وضوح نشان میدهد که در آن از سعدی هیچ یاری نگرفته و با آموزههای سعدی بیگانهاند و تنها خواستهاند کاری اداری را انجام دهند. البته می دانیم کار اصلی این بنیاد ترویج زبان فارسی در خارج از کشور است نه سعدی پژوهی ولی برای آموزش زبان فارسی هم باید کمی سعدی بدانند.
شاید بگویید این مته به خشخاش گذاشتن است و عیبجویی و ریزبینی اما به عکس اتفاقا غرض این است که با ذکر یک نمونۀ ملموس نشان دهیم کار فرهنگی و ادبی با ذوق و اشتیاق جلو میرود نه با فرمهای کلیشهای اداری و بر این اساس بخواهیم دولتیها سراغ وظایف اصلی خود بروند و دست از سر ادبیات و هنر بردارند یا زیرساخت فراهم کنند و ذوقیات را به غیر اداریها بسپارند و اما پوستر یا متن مورد نظر از این قرار است:
«انا لله و انا الیه راجعون. شهادت آیتالله سید ابراهیم رییسی رییس جمهور ایران و دکتر حسین امیر عبداللهیان وزیر امور خارجه و جمعی از همراهان را تسلیت عرض میکنیم.»
اگر به هر فرد عامی گفته میشد یک تسلیت تهیه یا پیشنهاد کند همین را مینوشت به خصوص با توجه به «عرض میکنیم» و جالب این که لابد بنرهایی تهیه میکنند و کلی بودجه هم صرف این میشود.
اگر خیلی به مرحوم رییسی علاقه داشتند با توجه به این که بنیاد سعدی تسلیت داده میتوانستند بنویسند: سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز.... این را که دیگر باید از بر باشند! یعنی در بنیاد سعدی و برای پیام تسلیت دو خط شعر سعدی هم پیدا نکردند به این مناسبت؟!