پیشرفت فناوری در اکوسیستم تحرک با همگرایی پیشرفتهای همزمان در برقرسانی، اتصالات، حسگرها، باتریها و عوامل دیگر هدایت شده است. همه شاخصها حاکی از تداوم این تحولات هستند. با برقرسانی، افزایش تصاعدی در قدرت محاسباتی، پیشرفت در فناوری حسگرها و پیشرفتهای بنیادین در هوش مصنوعی همگی در کنار یکدیگر پیش میروند و ما با آن به سمت آیندهای با فرصتهای فوقالعاده پیش میرویم.
به گزارش فرارو به نقل از فِرآبزرور، اولین دوره تحرک زمانی متولد شد که انسان پا را از غارها فراتر گذاشت. اولین حالت تحرک به معنای واقعی کلمه، برداشتن یک قدم در یک زمان بود. انسانها برای تحرک صرفا به تواناییهای فیزیکی خود متکی بودند. حدود ۲۷۵۰۰۰ سال پیش، مهاجرت انسانهای اولیه با پای پیاده رخ داد. آنها از جنوب شرقی آفریقا به سمت شمال به طرف منطقه اوراسیا و به سمت شرق به طرف بینالنهرین و سرزمین پارس (ایران باستان) حرکت کردند.
جای تعجبی ندارد که اولین سفر پیاده بیش از ۱۰۰ هزار سال به طول انجامید تا مسافتی در حدود هشت هزار کیلومتر تا شمال آفریقا طی شود. همانطور که این دوره تداوم یافت، به ایجاد مسیرهایی منجر شد که بنیادهای اولین شبکههای تحرک و جابجایی مسافت را تشکیل دادند. این مسیرهای ابتدایی جوامع را به یکدیگر متصل و امکان تبادل کالا را فراهم میکردند و زمینه را برای رشد اقتصادی محلی امکانپذیر میساختند.
سرعت حرکت در حدود ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بهطور قابلتوجی افزایش یافت، یعنی زمانی که افراد سوارشدن روی جانوران حملکننده بار را آغاز کردند. اسب و شتر به ابزارهای ضروری برای نقل و اتنقال بازرگانان تبدیل شدند، درنتیجه کارایی فعالیت اقتصادی افزایش یافت. اهلیکردن حیوانات برای تقویت حمل و نقل مسلما اولین نوآوری تحرک در طول تاریخ بود.
با پیشرفت تمدنها، اکتشافات دریایی به یک محرک کلیدی تبدیل شد. اختراع وسایل نقلیه آبی مانند قایقها یا کشتیها امکان ناوبری در امتداد دالانهای طبیعی، رودخانهها و دریاها را فراهم کرد. این امر راههای جدیدی را برای مبادلات تجاری و فرهنگی گشود. بنادر اولیه زیرساختهایی را برای خدمت مانند قطب حمل و نقل و بارگیری فراهم کردند و موجب رشد اقتصادی بیشتر شدند.
اختراع چرخ در حدود ۳۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، یکی از اولین نقاط عطف در تاریخ اکوسیستم تحرک مکانیزه بود و حمل و نقل را با ایجاد گاری و ارابه متحول کرد. شبکههای جادهای برای ارابهها و گاریها ایجاد شدند که بازرگانان، مسافران و نظامیان را قادر میکردند به بهترین شکل ممکن در آن زمان جابهجا شوند و حرکت کنند.
امپراتوری روم در حدود سال ۶۲۵ میلاد مسیح تاسیس شد و حدود یک هزار سال بهطول انجامید. این نشاندهنده قدرت یک اکوسیستم تحرک کارآمد در شکلدادن به توسعه و رفاه اجتماعی است. از شبکههای جادهای وسیع که بیش از ۴۰۰۰۰۰ کیلومتر را در بر میگرفت تا اکوسیستم پیچیدهای از آبراهها و بنادر امپراتوری روم زیرساخت تحرک و جابهجاییای را طراحی کرد که تجارت، ارتباطات و تبادل اطلاعات سریعتر را تقویت میکرد. بدون این سرمایه گذاریها امپراتوری روم هرگز نمیتوانست با سرعت و مقیاسی که پیش میرفت، گسترش یابد.
نمونه دیگری از ظهور بنیادین زیرساختها، جابجایی سیستماتیک عصر اکتشاف بود که فاصله زمانی قرون پانزدهم و هفدهم را دربرمیگرفت. این دوره از گسترش بینظیر دریایی بر کشتیهای مدرن آن زمان، ابزار ناوبری، بنادر و مسیرهای تجاری تکیه داشت. این موارد به کشف اروپایی قاره امریکا در سال ۱۴۹۲ پس از میلاد مسیح منجر شد، درنتیجه راههای تازهای را برای تجارت و سایر نوآوریها گشود و اروپای بزرگ را قادر کرد تا تسلط خود را بر سراسر جهان اعمال کند.
اکنون در سال ۲۰۲۴ میلادی میدانیم تحرک و جابجایی احتمالا محرک اصلی در تحول جریان قدرت اقتصادی دوران باستان بود. هر تحولی اثری پاکنشدنی بر اقتصاد و مردم برجای گذاشته است. نقاط عطف در طول این سفر اهمیت همکاری بین گروههای متنوعی از بازیگران را برای تسهیل سیاستگذاری موثر، حمایت دولت و نوآوریهای تکنولوژیکی را اثبات میکند.