عصر ایران - محققان میکروب خاصی را کشف کرده اند که به طور معمول در دهان نیمی از مبتلایان به سرطان روده بزرگ یا کولورکتال یافت می شود. آنها در مطالعه جدید خود که در مجله معتبر نیچر منتشر شده است، اظهار کردند که این کشف ممکن است بتواند به درمان های جدید و غربالگری زودهنگام منتج شود.
دانشمندان در مرکز سرطان فرد هاچینسون در سیاتل تلاش کردند تا کشف کنند که چگونه میکروب هایی که معمولا در دهان یافت می شوند، به قسمت پایین روده حرکت و در مقابل اسیدهای معده مقاومت می کنند. این میکروارگانیسم ها در نهایت خود را به تومورهای روده بزرگ رسانده و در دل آنها رشد خواهند کرد.
محققان 200 مورد سرطان کولورکتال را بررسی کردند. آنها گزارش دادند که حدود نیمی از موارد ابتلا میکروب مورد نظر را نیز در بدن خود حمل می کنند. آنها همچنین این میکروب را در بسیاری از نمونه های مدفوع گرفته شده از افراد مبتلا به سرطان کشف کردند.
چنین میکروب هایی نه تنها باعث پیشرفت سرطان خواهند شد، بلکه می توانند منجر به نتایج درمانی ضعیف تر هم بشوند.
در ابتدا، محققان تصور داشتند که باکتری غالب در سرطان های روده بزرگ از یک زیرگونه منشا می گیرد. با این حال، پس از انجام مطالعه اشاره کردند که دو نوع باکتری متمایز کشف شده است و در این میان تنها یکی از گروه ها باعث رشد تومورها می شود.
سوزان بولمن، محقق میکروبیوم سرطان در مرکز سرطان فرد هاچینسون و از نویسندگان این مقاله، در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: ما به طور مستمر مشاهده کرده ایم که بیماران مبتلا به تومورهای کولورکتال دارای Fusobacterium nucleatum در مقایسه با بیماران بدون میکروب، بقای ضعیف و شانس تشخیص زودهنگام پایین تری دارند.
در حال حاضر، ما دریافته ایم که یک زیرگروه خاص از این میکروب ها مسئول رشد تومور است. این موضوع نشان می دهد که درمان ها و غربالگری هایی که این زیرگروه را در میکروبیوتا هدف قرار می دهند، به افراد در معرض خطر بالاتر ابتلا به سرطان کولورکتال تهاجمی کمک می کنند.
دانشمندان افزوده اند که این تحقیق فرصت های قابل توجهی را برای توسعه گزینه های درمانی جدید ارائه می دهد. این گزینه ها می توانند از نسخه های اصلاح شده باکتری مد نظر استفاده و آن را مستقیما به تومور منتقل کنند.
دکتر آنتون بیلچیک، انکولوژیست جراحی در انستیتو سرطان مرکز درمانی سنت جان در کالیفرنیا، گفت: این یک پژوهش حیاتی است. ما دو تا سه تریلیون میکروبیوم در بدن خود داریم و به تازگی شروع به یادگیری این مسئله کرده ایم که چگونه اینها می توانند به درمان بیماری ها کمک کنند و در مقایل حتی چگونه می توانند مضر باشند و خود منجر به بیماری شوند.
در این مورد، میکروبیوم به سمت روده بزرگ حرکت می کند و منجر به ایجاد یا تشدید سرطان روده بزرگ می شود. البته اینها یافته های اولیه هستند. مطالعات بیشتری به دنبال کشف روش های احتمالی برای استفاده از میکروب ها در راستای تشخیص و یا درمان هستند. وی افزود: در حال حاضر اپیدمی جوانان مبتلا به سرطان روده بزرگ وجود دارد. یک توضیح احتمالی، اختلال در میکروبیوم روده بزرگ ما است. این موضوع می تواند ناشی از استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها باشد. آیا این افراد بیشتر در معرض خطر بیماری های روده بزرگ قرار دارند؟
سرطان کولورکتال که گاهی به آن سرطان کولون نیز گفته می شود، زمانی رخ می دهد که سلول ها در روده بزرگ یا راست روده به صورت خارج از کنترل رشد کنند. هرچند اینها دو نوع سرطان جداگانه هستند، اما اغلب آنها را در یک گروه قرار می دهند، زیرا ویژگی های مشترک زیادی با یکدیگر دارند.
این سرطان ها تقریبا همیشه به صورت پولیپ، رشد قارچ مانند زائده هایی داخل روده بزرگ شروع می شوند. به گزارش انجمن سرطان آمریکا، اکثر پولیپ ها خوش خیم هستند.
بیشتر سرطان های روده بزرگ، آدنوکارسینوم ها هستند که از غدد مخاطی داخل اندام ها آغاز می شوند. سرطان می تواند به سایر قسمت های بدن مانند ریه، سینه، پروستات، یا پانکراس نیز گسترش یابد. بسیاری از مردم تا زمانی که سرطان روده بزرگ آنها پیشرفت نکرده نمی دانند که به این بیماری مبتلا هستند. به همین دلیل است که غربالگری زودهنگام مانند کولونوسکوپی بسیار مهم است.
با استناد به اطلاعات انجمن سرطان آمریکا، علائم سرطان کولورکتال عبارت اند از:
- تغییر در عادات روده مانند اسهال، یبوست یا باریک شدن مدفوع که بیش از چند روز طول بکشد
- احساس نیاز به اجابت مزاج که با اجابت مزاج برطرف نمی شود
- خونریزی مقعدی با خون قرمز روشن
- وجود خون در مدفوع که ممکن است آن را به رنگ قهوه ای تیره یا سیاه نشان دهد
- گرفتگی یا درد شکم
- ضعف و خستگی
- کاهش وزن بدون علت
با استناد به گزارش انجمن سرطان آمریکا، درمان سرطان کولورکتال لوکال، سیستمیک یا ترکیبی از هر دو است.
درمان های لوکال اغلب در مراحل اولیه سرطان استفاده می شوند. آنها شامل جراحی برای برداشتن تومور و پرتودرمانی هستند.
درمان های سیستمیک داروهایی هستند که به سلول های سرطانی در سراسر بدن می رسند. آنها شامل شیمی درمانی، درمان هدفمند و ایمونوتراپی هستند.
علاوه بر این، درمان های مکمل و جایگزین مانند ویتامین ها، گیاهان دارویی یا طب سوزنی نیز وجود دارد. این ها را می توان در کنار روش های درمانی اصلی برای تسکین درد یا استرس استفاده کرد.
صحبت با پزشک قبل از استفاده از این درمان ها برای اطمینان از ایمن بودن آنها و عدم تداخل با درمان تجویزی بیمار ضروری است.