عصرایران- مازیار آقازاده؛ دیگر بر هیچ ناظری نامکشوف نیست که موضوع جنگ غزه و جنایات 7 ماه گذشته اسرائیل علیه مردم غزه نقشی تعیین کننده در انتخابات ریاست جمهوری سال جاری آمریکا خواهد داشت و شوربختانه آن نامزدی که پیوندهای استوارتر و مواضع صهیونیستی عیان تری همراستا با راستگرایان حاکم بر اسرائیل دارد، گرچه در جریان ماه های گذشته خودش را به "کوچه علی چپ زده" تا از شرایط کنونی به طور کامل بهره برداری کند؛ شانس حضور خود را در کاخ سفید بیشتر می کند.
آری ! سخن از ترامپ است. او که نزدیک ترین پیوندها را با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر راستگرای اسرائیل در دوران 4 ساله ریاست جمهوری خود (2017-2021) داشت و 3 گام اساسی را باب میل راستگرایان حاکم بر اسرائیل در دوران 4 ساله ریاست جمهوری خود انجام داد که هر 3 اقدام امیدهای جریان های میانه رو فلسطینی را برای تشکیل یک کشور مستقل در دورنمای آینده به باد داد:
1- ترامپ در اقدامی مغایر با تمام موازین حقوق بین المللی، سند بلندی های اشغالی جولان را که در واقع از نظر سازمان ملل بخشی از قلمرو سرزمینی سوریه محسوب می شود، همچون ارث پدری اش، به نام اسرائیل زد.
2- سفارت ایالات متحده آمریکا را از تل آویو به شهر قدس (اورشلیم) انتقال داد و این گونه این شهر را که از نظر توافقات صلح و نیز سازمان ملل به عنوان یک شهر تقسیم شده بین اسرائیل و دولت فلسطینی (بخش شرقی این شهر از آن فلسطین و بخش غربی از آنِ اسرائیل) به شمار می رود، به طور کلی به عنوان پایتخت ابدی و غیرقابل تقسیم دولت اسرائیل به رسمیت شناخت.
3- توافق ابراهیم: ترامپ دامادش را که یک یهودی است مسئول پیش بردن طرح صلح یکطرفه "ابراهیم" بین دولت های محافظه کار عربی منطقه با اسرائیل بدون در نظر گرفتن خواست ها و منافع طرف فلسطینی کرد و در این چارچوب توانست روابط امارات متحده عربی و بحرین را با اسرائیل عادی سازی کند و زمینه عادی سازی روابط دیگر کشورهای عربی به ویژه عربستان سعودی با اسرائیل را نیز پی بریزد.
این توافق در شرایطی در دوران ترامپ پیش برده شد که شهرک سازی های غیرقانونی دولت نتانیاهو در اراضی اشغالی کرانه باختری با شدت و حدت هر چه تمام تر ادامه داشت و شهر قدس (اورشلیم) نیز به عنوان پایتخت ابدی و غیرقابل تقسیم اسرائیل از سوی ترامپ به رسمیت شناخته شد.
البته ترامپ علاوه بر برداشتن این 3 گام اساسی که در واقع هر سه گام آن ضربه ای اساسی به آرمان های دیرین ملت فلسطین برای برخورداری از حق داشتن یک کشور مستقل بود، کارهای دیگری را نیز انجام داد که باب میل و در راستای خواست های دولتمردان دست راستی حاکم بر اسرائیل بود که از جمله آنها خروج یکجانبه از برجام، تشدید فشارهای اقتصادی و تحریمی علیه ایران در چارچوب سیاست "فشار حداکثری"، قرار دادن نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لیست تروریستی آمریکا و ترور سردار شهید قاسم سلیمانی و...
همه این کارهای ترامپ در راستای سیاست های صهیونیست های دوآتشه حاکم بر تل آویو بود که این روزها کابینه همین افراد که از افراطی ترین لایه های جریان دست راستی اسرائیل تشکیل شده، مشغول جنایت و کشتن غیرنظامیان فلسطینی در غزه هستند و تاکنون قریب به 15 هزار کودک و بیش از 10 هزار زن و در مجموع بیش از 35 هزار فلسطینی را در غزه به خاک و خون کشیده اند و بیش از 75 هزار نفر را نیز زخمی کرده اند.
با وجود این سابقه و خوش خدمتی های ترامپ به دولت اسرائیل در دوران 4 ساله ریاست جمهوری، او اکنون که بار دیگر در یک کارزار انتخاباتی با رقیب انتخاباتی دموکرات خود است، اندک سخنی از موضوع فلسطین و جنایات اسرائیل حرف نمی زند و با وجودی که می داند بخش اعظمی از رای دهندگان جوان آمریکایی در انتخابات پیش رو به خاطر حمایت های بی شائبه دولت بایدن از جنگ اسرائیل در غزه، به رییس جمهوری کنونی پشت خواهند کرد و به او رای نخواهند داد؛ تلاش دارد حتی خود را به عنوان یک سیاستمدار آمریکایی مستقل از اسرائیل نشان دهد.
او حتی هفته پیش در یک اقدام ریاکارانه در جمع هوادارانش در جریان یک سخنرانی تبلیغاتی، وقتی که گروهی از جوانان حاضر در سالن شعار" جو بایدن قاتل" (اشاره به همکاری دولت بایدن با اسرائیل در جنگ غزه) را سر دادند، با شعار آنها همراهی و این شعار را تایید کرد.
گویی اگر خودش در کاخ سفید بود، با آن سابقه خوش خدمتی هایش برای نتانیاهو، در جریان جنگ غزه حمایتی از دولت نتانیاهو به عمل نمی آورد؛ که با توجه به رابطه شخصی مستحکم او با نتانیاهو و نیز حضور "اونجلیست های" دوروبرش که در دوران او دارای مناصب بالای حکومتی بودند، می توان حدس زد که اگر ترامپ در جریان جنگ غزه در کاخ سفید بود، حمایت های آمریکا از دولت راست افراطی اسرائیل بسیار بیش از بایدن می بود.
طنر تلخ عرصه سیاست آمریکا اینکه سرخوردگان از سیاست بایدن در قبال اسرائیل که غالبا قشر جوانان و مسلمانان رای دهنده در انتخابات سابق به او هستند؛ وقتی بخواهند در انتخابات امسال او را بابت سیاست هایش در حمایت از اسرائیل تنبیه کرده و به او رای ندهند، کسی جز ترامپ که پیوندهای دیرینه تری با اسرائیل دارد از این روند نفع نخواهد برد و در صورت پیروزی ترامپ در انتخابات آتی یکی از عوامل موثر در شکست بایدن، همین جنگ غزه و حمایت های آمریکا از اسرائیل خواهد بود که ترامپ در همه ادوار تاریخ دولت آمریکا در این زمینه زبانزد و گزینه بهتری برای حاکمان تل آویو بوده است.
در هر صورت مردم آمریکایی مخالف سیاست های کاخ سفید در قبال اسرائیل، این روزها در عرصه سیاست و انتخابات آمریکا هیچ گزینه ای ندارند؛ چون اگر بخواهند بایدن را تنبیه کرده و به او رای ندهند، خواسته یا ناخواسته زمینه رای آوردن نامزدی همچون ترامپ را فراهم می کنند که تعهد به مراتب بیشتری نسبت به راستگرایان ضدفلسطینی حاکم بر اسرائیل دارد و در دوران خود این موضوع را با گام های عملی اثبات کرده است.