عصر ایران؛ اهورا جهانیان - اگرچه قهرمانی اینترمیلان در لیگ فوتبال ایتالیا تقریبا قطعی شده بود ولی پیروزی دیشب اینترمیلان در دربی دلا مادونینا، اینتر را رسما قهرمان سری آ کرد. شاگردان سیمونه اینزاگی در هفتۀ سیوسوم سری آ، موفق شدند 2 بر 1 از سد میزبان خود، میلان، بگذرند.
برد دیشب اینتر در برابر میلان از این حیث هم اهمیت داشت که میلان با 69 امتیاز، تنها تیمی بود که روی کاغذ هنوز شانس قهرمانی داشت. اگر میلانیها دیشب برنده میشدند، با 72 امتیاز همچنان اینتر 83 امتیازی را تعقیب میکردند.
ولی آبیپوشان اینترمیلان با دو گل فرانچسکو آچربی و مارکوس تورام در دقایق 18 و 49، گام بلندی به سوی پیروزی برداشتند. تک گل فیکایو توموری در دقیقۀ 80 هم دردی از میلان دوا نکرد. حساسیت بازی در دقایق پایانی موجب اخراج سه بازیکن در وقتهای تلفشده شد: تئو هرناندز و داوید کالابریا از میلان در دقایق 94 و 97، دنزل دامفرایس از اینتر در دقیقۀ 95.
در سومین دهۀ قرن بیستویکم، یعنی از سال 2020 به بعد، تا به حال اینترمیلان و آث میلان و ناپولی قهرمان سری آ شدهاند. دو بار اینتر (2021 و 2024)، یکبار میلان (2022)، یکبار هم ناپولی (2023).
کوتاه ماندن دست یوونتوس از دامن قهرمانی در سری آ، کفارۀ شرابخوری بی حد و حصر تورینیها در دهۀ قبل است! یوونتوس از سال 2011 تا 2020، موفق شد 9 بار قهرمان سری آ شود. یعنی پس از قهرمانی میلان در سال 2011، سایر قهرمانیهای دهۀ قبل در سری آ متعلق به یووه است.
تضعیف یوونتوس در سالهای اخیر توام بوده با تقویت نسبی میلان و بویژه اینتر و ناپولی. همین تحول موجب افزایش هیجان لیگ فوتبال ایتالیا شده. در دهۀ قبل، سری آ شبیه بوندسلیگا شده بود. یعنی همه میدانستند در پایان فصل، بایرن مونیخ در آلمان و یوونتوس در ایتالیا قهرمان لیگ خواهند بود. اما در چهار سال اخیر، قهرمان سری آ در ابتدای فصل نامعلوم است. و مهمتر اینکه، در پایان فصل هم یوونتوس قهرمان نمیشود!
سیمونه اینزاگی، سرمربی اینتر، که سال گذشته با تیمش تا فینال لیگ قهرمانان اروپا پیش رفت، این فصل با کسب قهرمانی سری آ نشان داد که موفقیت اروپایی پارسالش اتفاقی نبوده. او از سال 2021 سرمربی اینترمیلان است و طی سه سال گذشته، دو بار اینتر را قهرمان جام حذفی ایتالیا (2022 و 2023)، سه بار قهرمان سوپرجام ایتالیا (2021، 2022، 2023) کرده است.
سیمونه اینزاگی (چپ)
در سری آ هم اینتر با اینزاگی طی سه فصل گذشته، یکبار نایب قهرمان (2022)، یکبار در رتبۀ سوم (2023) و حالا هم قهرمان شده است (2024). در سال 2022، یعنی اولین فصل حضور اینتر در سری آ با هدایت اینزاگی، اینترمیلان در پایان فصل فقط با دو امتیاز کمتر از میلان دستش از جام قهرمانی کوتاه ماند. میلانیها 86 امتیاز کسب کردند، اینتریها 84 امتیاز.
در مجموع به نظر میرسد که اینترمیلان با سیمونه اینزاگی آیندۀ روشنی دارد و چه بسا او بتواند در اینتر همان نقشی را ایفا کند که دیهگو سیمونه در اتلتیکو مادرید ایفا کرده. ساختن یک تیم خوب و تداوم آن مهمتر از کسب موفقیتهای مقطعی است.
در سال 2012 روبرتو دی ماتئو به عنوان سرمربی چلسی موفق شد این تیم را برای اولین بار فاتح لیگ قهرمانان اروپا کند ولی مدیران چلسی او را مربی بزرگی ارزیابی نکردند و موفقیت مقطعی تیمشان را دلیلی برای تداوم حضور دی ماتئو روی نیمکت چلسی ندیدند.
در نتیجه روبرتوی بینوا از چلسی اخراج شد و پس از یکسال بیکاری، در سال 2014 مربی شالکه04 در بوندسلیگا شد ولی آنجا هم فقط یکسال دوام آورد. او مجددا یکسال بیکار بود و در سال 2016 مربی استونویلا شد و از آن به بعد دیگر مربی هیچ تیمی نبوده.
اما اینزاگی معلوم است که از جنس دی ماتئو نیست. او در لاتزیو نیز به عنوان سرمربی یکبار جام حذفی فوتبال ایتالیا (2019) و دو بار هم سوپرجام فوتبال این کشور را برده (2017، 2019). در اینتر هم که طی سه سال گذشته 6 کاپ قهرمانی را بدست آورده.
دیشب هفتمین قهرمانی اینتر در لیگ فوتبال ایتالیا طی 24 سال گذشته (یا قرن بیستویکم) رقم خورد. در فاصلۀ سالهای 1980 تا 2000 میلادی، اینترمیلان فقط دو بار قهرمان سری آ شده (1980، 1989). در دهههای 1960 و 1970 چهار قهرمانی (1963، 1965، 1966، 1971) و از 1930 تا 1960 نیز پنج عنوان قهرمانی لیگ در کارنامۀ اینترمیلان ثبت شده (1930، 1938، 1940، 1953، 1954). قبل از آن هم اینتر دو بار در سالهای 1920 و 1910 قهرمان لیگ فوتبال ایتالیا شده.
نخستین قهرمانی اینترمیلان در لیگ ایتالیا، 1910 میلادی
بنابراین در 126 سالی که از آغاز لیگ فوتبال ایتالیا میگذرد، اینترمیلان 20 بار قهرمان این مسابقات شده. 13 قهرمانی اینتر طی 102 سال رقم خورده (از 1898 تا 2000)، 7 قهرمانیاش هم طی 24 سال اخیر.
کارنامۀ اینترمیلان در قرن بیستویکم به مراتب بهتر از قرن بیستم بوده. بویژه اینکه از 9 قهرمانی اینتر در جام حذفی ایتالیا، 6 قهرمانی در همین قرن بدست آمده. در لیگ قهرمانان اروپا هم اینتر تا به حال سه بار قهرمان شده که دو بار آن در قرن بیستم رقم خورده. ولی آن دو قهرمانی طی 45 سال بدست آمدند (یعنی از 1955 که جام باشگاههای اروپا یا لیگ قهرمانان فعلی آغاز شد)، اما تکقهرمانی این قرن اینتر طی 24 سال حادث شده.
قهرمانی دیشب اینتر در سری آ، ویژگی دیگری هم داشت. تا قبل از بازی دیشب، اینترمیلان و آث میلان هر کدام 19 بار قهرمان لیگ ایتالیا شده بودند ولی دیشب اینتر موفق شد بیستمین عنوان قهرمانی این مسابقات را هم بدست آورد و میلان را پشت سر بگذارد. بنابراین اکنون دومین ستاره هم بر پیراهن اینترمیلان نشسته. هر ستاره به نشانۀ 10 قهرمانی در لیگ فوتبال ایتالیا.
یوونتوس با 36 قهرمانی سه ستاره دارد و میلان و اینتر در طول فصل جاری به شدت در تلاش بودند با رسیدن به بیستمین قهرمانیشان، ستارۀ دوم را بدست آورند که این موهبت نصیب اینترمیلان شد.
سیمونه اینزاگی با این تیم روبراهی که درست کرده، بعید نیست سال آینده جزو مدعیان اصلی فتح لیگ قهرمانان اروپا باشد. تیم او به معنای واقعی یک "تیم" است و زیبا و هجومی هم بازی میکند. موفقیت در عین ارائۀ فوتبال هجومی، یک "عادت ایتالیایی" نیست. ولی سیمونه اینزاگی از خلاف آمد عادت کام جسته و کامیاب هم شده است.