عصر ایران؛ شادی مکی/ تنظیم و فرآوری: روابط خانوادگی ایمن و نوع روابط میان والدین کودکان بر سلامت روان افراد در دوران بزرگسالی تاثیری به سزا دارد. در این بین رابطه میان پدر و دختر از ویژگیهای خاصی برخوردار است و در صورت فقدان روابط پرمهر و حمایتگرانه زمینۀ ابتلای افراد - بهویژه در بزرگ سالی- به سندروم "مسأله با پدر" فراهم میشود و این معضل آسیبهایی را متوجه زندگی دختر میسازد.
ارتباط میان پدر و دختر از آن جهت حایز اهمیت است که به صورت معمول دختران نسبت به پدر خود وابستگی بیشتری نشان میدهند و اگر این وابستگی با پاسخ مناسب و درستی مواجه نشود و دلبستگی ایمن میان آن دو شکل نگیرد میتواند به ایجاد سندرم با پدر بینجامد.
به بیان دیگر هر مسألهای که میان پدر و دختر فاصله اندازد و حضور یا محبت پدر در زندگی دختر را کمرنگ کند میتواند باعث ایجاد این اختلال شود. البته در مواردی پسران نیز به این اختلال مبتلا میشوند اما شیوع این سندورم در میان دختران بسیار بیش از پسران است.
علائم ابتلا به سندروم مسأله با پدر
اگرچه سندروم مسأله با پدر به طور رسمی به عنوان اختلال یا وضعیت روانی تعریف نشده اما این اختلال نشانههایی به همراه دارد که شناسایی آن را ممکن میکند.
فقدان احساس عشق و احترام از سوی پدر حتی در دوران بزرگسالی یکی از آنهاست. محبت مشروط از جانب پدر به این معنا که فرد باور دارد برای کسب عشق از سوی پدر باید کامل و بینقض باشد یا با کسب پیروزی توجه او را به سوی خود معطوف کند نیز از دیگر علایم ابتلا به این سندروم است. اگر فکر میکنید از نظر خودتان و پدرتان به اندازه کافی خوب نیستید نیز ممکن است به این سندروم دچار شده باشید.
زنان مبتلا به این سندروم مکررا به دلایل اشتباه مردان اشتباه را به عنوان شریک عاطفی خود انتخاب میکنند. این افراد همان گونه که در رابطه با پدر احساس میکنند باید بینقص باشند در روابط شخصی خود نیز چنین حسی دارند، همچنین ممکن است آنها به ندرت از خود دفاع کنند یا اینکه برعکس به راحتی عصبانی شده و دست به پرخاشگری بزنند.
این گروه از دختران در مواردی دست به خود آزاری میزنند بهویژه زمانی که او خود را مقصر بیتوجهی پدر به خودش میداند و معتقد است باید برای این موضوع تنبیه شود.
تکرار دلسرد شدن از مردان زندگی اعم از پدر یا شریک عاطفی ممکن است زنان مبتلا به این سندروم را به این نتیجه برساند که مردان موجودات بیعاطفه و غیرقابل اعتمادیاند. بنابراین از مردان فاصله گرفته و تا حد امکان از برقراری ارتباط با آنان خودداری کنند.
تمایل بیش از اندازه به داشتن روابط جنسی نیز یکی دیگر از نشانههای رایج سندروم مسأله با پدر است، به این معنا که برخی از زنان مبتلا به سندروم نیازی به داشتن روابط عاطفی احساس نمیکنند و تنها به دنبال برقراری رابطه جنسی اند. نشانهای خطرناک که در صورت مشاهده حتما باید از آن پیشگیری کرد. به صورت کلی کمتر میتوان زنان و دختران مبتلا به این سندروم را مشاهده کرد که وارد یک رابطه درست و پایدار شده باشند.
اعتماد به نفس پایین نیز از نشانههای مبتلایان به این اختلال است. این افراد معمولا اعتماد به نفس پایینی دارند و به دلیل نابرخورداری از محبت کافی پدر در دوران کودکی احساس پوچی و افسردگی میکنند. گاهی این مشکل در آنها به حدی است که برای انجام کارهای مختلف نیاز به تأیید و اجازه دیگران دارند.
زمینههای بروز سندروم مسأله با پدر
اجازه ندادن به فرزند برای اشتباه کردن و به رسمیت نشناختن حق اشتباه، سرکوب احساسات دختر از جانب پدر، علائم سندروم مساله با پدر ، آموزش اینکه مسئولیتها تنها بر عهده مرد است از جمله رفتارهایی هستند که فرزند را در معرض خطر ابتلا به این سندروم قرار میدهد.
متخصصان همچنین میگویند افراد به صورت مداوم به الگوهای روابط گذشته خود برمیگردند مسألهای که با کمک طرحوارههای شخصیتی در فرد ایجاد میشود، در واقع افراد مدام روابطی شبیه به هم را تجربه کرده و جذب آن میشوند حتی اگر این روابط با مشکلاتی همراه بوده است. برای مثال اگر رابطه شما با فرد یا افرادی که در کودک از شما مراقبت کردهاند تلخ و دردناک بوده است احتمالا کسی را به عنوان شریک انتخاب میکنید که شما را به همان شکل در رابطه با خود ناامید کند. گاهی افراد روابط ناامیدکنندهای را در بزرگسالی تجربه کرده و با این گمان که این وضعیت کاملا طبیعی است بار دیگر وارد چنین روابطی میشوند.
از سوی دیگر بیشتر افراد به صورت ناخودآگاه علاقه دارند که پارتنری مشابه والدین خود داشته باشند تا عشقی را که از والدین خود دریافت نکردهاند از فردی مشابه والدین خود دریافت کنند. به صورت کلی دل بستگیهای نا ایمن میتواند باعث اختلاف میان زوجین شده یا به داشتن روابط ناامید کننده منجر شوند.