روزنامه کیهان در یادداشتی نوشت: یکی از رخدادهای مهم و البته منفی، نوع برخورد نامناسب برخی مسئولان، چهرههای مشهور سیاسی، اجتماعی، ورزشی و حتی فرهنگی در تقابل با یکدیگر است که ناخودآگاه اثر منفی خود بر جامعه را میگذارد.
به عنوان مثال وقتی فلان مسئول در سطح کلان پاسخ منتقدان را به جای کلام نرم و مشفقانه با توهین و برچسب و تمسخر میدهد و بارها و بارها از خود بیظرفیتی در گفتوگو و تعامل و نقدناپذیری را به نمایش عموم میگذارد نمیتوان توقع داشت این نوع رفتار در جامعه اثر منفی نداشته باشد.
وقتی برخی مسئولان در قوای مختلف علیرغم تاکیدات مکرر رهبر انقلاب اختلافات روزمره و عادی کاری خود را به جای حل در جمع خود با حالتی ناخوشایند و «پینگ پنگ» گونه به سطح جامعه و جلوی چشم مردم میکشانند؛ میتوان انتظار داشت که این رفتار در جامعه بیاثر باشد؟!
وقتی برخی چهرههای سیاسی یا نامزدهای انتخاباتی به جای گفتوگوی روشنگرانه و آگاهیبخش پیش چشم مردم، قدم در مسیر توهین یا تخریب و جدل لفظی میگذارند چطور ممکن است که این رفتار در جامعه بازتاب نداشته باشد؟